[Blog Deweloperski] HMS Arethusa: Morska Dama - Nowości

Wiadomości

HMS Arethusa: Morska Dama

Uwaga! Przestarzały format wiadomości. Treść może nie być wyświetlana poprawnie.

4 września 2019 Blog Deweloperski

HMS Arethusa jest okrętem wiodącym typu czterech krążowników lekkich, zbudowanych dla Royal Navy w latach 1933-1937. Przedstawiciele typu Arethusa byli intensywnie wykorzystywani bojowo w czasie II Wojny Światowej, głównie na Morzu Śródziemnym.

W skrócie: Lekko opancerzony, lecz sprawdzony w boju, międzywojenny, brytyjski, lekki krążownik. Uzbrojony w niezawodne działa kal. 152 mm i szeroką paletę uzbrojenia dodatkowego — w tym torpedy!

HMS Arethusa, lekki krążownik, Wielka Brytania, IV era.

Zalety

Dobra siła ognia
Dobra mobilność

Wady

Lekki pancerz

Lekkie krążowniki typu Arethusa zaprojektowane zostały jako następcy krążowników typu Leander, które to okazały się zbyt ciężkie i zbyt kosztowne w eksploatacji w zamierzonej dla nich roli ochrony szlaków handlowych. Biorąc to pod uwagę, opracowano projekt okrętu lżejszego i tańszego, bazującego na jednostkach typu Leander.

Rezultatem starań był właśnie typ Arethusa, zaprojektowany we wczesnych latach 30-tych, silnie bazujący na poprzedniku, lecz z naciskiem na redukcję wyporności — co osiągnięto, między innymi, redukując uzbrojenie i opancerzenie. Projekt wkrótce został zatwierdzony. Zamówiono sześć jednostek, z których ukończono cztery.

Stępkę pod HMS Arethusa, okręt wiodący swojego typu, położono w styczniu 1933. Zwodowany został w maju dwa lata później. Po zakończeniu budowy okręt został skierowany na Morze Śródziemne, gdzie zastał go wybuch II Wojny Światowej. We wczesnej fazie wojny krążownik wziął udział w próbie wyzwolenia Norwegii, asystował przy ewakuacji brytyjskich żołnierzy z Francji w 1940 roku, a następnie eskortował liczne alianckie konwoje na Morzu Śródziemnym, a także Atlantyku.

W 1942 roku HMS Arethusa został ciężko uszkodzony w ataku włoskich samolotów torpedowych. Uszkodzenia były poważne i wyłączyły okręt z akcji na blisko 2 lata, kiedy to zakończył się prowadzony w Stanach Zjednoczonych remont. Ostatnią dużą operacją Arethusy było lądowanie w Normandii w 1944 roku. Po wojnie okręt przeniesiono do rezerwy, a w 1950 roku sprzedano na złom.

W War Thunder HMS Arethusa będzie nowym lekkim krążownikiem na 4 erze brytyjskiego drzewka marynarki, dodanym w aktualizacji 1.91. Z lekkim pancerzem, przeciętną mobilnością oraz uzbrojeniem typowym dla wczesnych lekkich krążowników Arethusa pomoże wypełnić lukę pomiędzy starszymi a nowszymi, potężniejszymi krążownikami, łącząc cechy obu w jeden okręt.

Główne uzbrojenie składa się z sześciu dział Mk XXIII kal. 152 mm, rozmieszczonych w trzech wieżach po dwa działa w każdej. Może to nie robić wrażenia na doświadczonych kapitanach, mających zaprawę na wyższej Klasyfikacji Bitewnej, lecz dla okrętu będącego niżej w KB okaże się wystarczające w zwalczaniu większości zagrożeń, z jakimi przyjdzie się okrętowi zmierzyć.

Pobierz tapetę:

W grze Arethusa pojawi się w swojej konfiguracji z roku 1943, z wyposażeniem zmodernizowanym podczas wspomnianego wyżej remontu w USA. Oznacza to, że w porównaniu do swojego pierwotnego uzbrojenia, Arethusa posiadać będzie wzmocnione uzbrojenie dodatkowe. Będą to cztery dwudziałowe stanowiska dział uniwersalnych kal. 102 mm, dwa poczwórnie sprzężone działka Bofors kal. 40 mm, oraz 13 działek kal 20 mm. Wspomniane uzbrojenie torpedowe obejmuje dwa potrójne aparaty torpedowe kal. 533 mm. Sami wiecie — do dżentelmeńskiego rozwiązywania sporów bez użycia artylerii.

Ciekawy Fakt: HMS Arethusa otrzymała imię po morskiej nimfie, obecnej w starożytnej greckiej mitologii.

Zapewne największą wadą krążownika, z jaką przyjdzie się Wam zmierzyć, jest jego niski poziom ochrony wnętrza. Pancerz burtowy ma zaledwie 57 mm grubości, na poziomie magazynów amunicji grubość wzrasta do 76 mm. To, wraz ze stosunkowo nieliczną załogą (500 marynarzy, najmniej ze wszystkich obecnych do tej pory w grze brytyjskich krążowników) daje krążownikowi dość umiarkowane szanse długotrwałego utrzymywania gotowości bojowej pod ostrzałem. Zdecydowanie nie jest to okręt liniowy.

Choć opancerzenie Arethusy można dość szybko nazwać niewystarczającym, to manewrowość, choć nie wspaniała, jest zdecydowanie wystarczająca. Cztery turbiny parowe dają moc 64000 KM, pozwalając okrętowi osiągnąć prędkość 32,6 węzła (60 km/h), dając środkową lokatę wśród wszystkich krążowników.