W latach 60. radziecko-chińska współpraca zaczęła się pogarszać. By wzmocnić relację, ZSRR zaprosiło chińskie dowództwo wojskowe do Moskwy, by mogli zbadać samolot MiG-21 i wynegocjować licencję. Niestety pogarszające się stosunki odbiły piętno na umowie, lecz ostatecznie udostępniono dokumentację techniczną i komponenty Chinom.

Wkrótce chińscy inżynierowie odkryli, że udostępnione informacje nie są kompletne, z tego powodu produkcja była niemożliwa do rozpoczęcia. Zamiast tego postanowiono wykonać inżynierię wsteczną. W połowie lat 60. zbudowano pierwszy egzemplarz J-7.

Niedługo po rozpoczęciu produkcji w Chinach wybuchła Rewolucja Kulturalna trwająca aż do lat 70. Odbiło się to na przemyśle wojskowym i zbudowano jedynie kilka sztuk samolotu. W 1974 roku dokonano reaktywacji projektu.

Nowa wersja J-7II wzbiła się w powietrze w 1978 roku i oferowała kilka ulepszeń, jak np. katapultowany fotel, zmienioną owiewkę i mocniejszy silnik o lepszej żywotności i mniejszym apetycie na paliwo. Produkcja trwała do 1986 roku podczas której powstało 375 maszyn.