Wick, bu Fliegerpokal'ı 50. zaferi ile kazanmıştı

1940 Mayısında Fransa Savaşı başladığında Wick tek bir karşılaşmada üç adet Fransız bombacı düşürdü ve Haziran ayı ortalarında 10 zafer ile Birinci Sınıf Demir Haç kazandı. Fransa cephesinin sonunda 14 ispatlanmış skor ile Wick artık Luftwaffe'nin en yüksek skora sahip üçüncü pilotuydu. Temmuz ayında Wick Oberleutnant rütbesine yükseltildi ve Luftwaffe Güney İngiltere göklerinde RAF Fighter Command ile çarpışmaya başladığında JG.2'den 3. Staffel'in komutasına geçti. Hırsı ve agresifliği ile her zaman en önden giden Wick'in galibiyet sayısı Britanya Savaşının ilk aşamalarında hızlıca artmaya başladı, 24 Ağustosta 20. düşman uçağını düşürdü ve üç gün sonra Hermann Göring tarafından Şövalye Haçı ile ödüllendirildi.

Ailesi ile görüşmek için verdiği kısa bir aradan sonra Wick cepheye döndü ve tekrar yükseltildi, bu sefer Hauptmann rütbesine. Bu rütbe, I. Gruppe JG2'de Gruppenkommandeur olma sorumluluğunu yüklüyordu ona. RAF'ın Hurricane ve Spitfire'larına karşı aralıksız uçmaya devam eden Wick skorunu ikiye katladı ve başarısı, favori av konumlarından biri olan Wight Adası yakınlarında beş RAF uçağını düşürdüğü 5 Ekim tarihinde doruk noktasına ulaştı. Bizzat Hitler tarafından Meşe Yapraklı Şövalye Haçı ile ödüllendirildi ve bu ödülü alan dördüncü kişi oldu. Luftwaffe'nin ağır abileri tarafından bir kahraman olarak gösterilen ve sürekli pohpohlanan Wick, Ekim ayında Berchtesgaden'de gerçekleştirilen bir uluslararası basın konferansında RAF pilotlarının kalitesinin "gülünç" olduğuna dair bir açıklama yaptı, daha sonra pilotları ve RAF'ı, uçaksavar topları ve balonları kullandıkları için komik ve korkak olarak tanımladı. Luftwaffe'nin göklerin hakimiyetini tamamen ele geçirdiğini söyleyerek durumu özetlemişti.

İki hafta sonra Wick Albay rütbesine yükseltildi ve JG27'nin komutasına getirildi. Göring ile birebir konuştu ve başına geçirildiği birlik yerine kendi Geschwader'inde kalmak istediğini söyledi. Altı Kasım sırasında kısa bir sortide iki Hurricane ve üç Spitfire düşürüd. Luftwaffe'nin diğer iki yüksek skorlu ası olan Adolf Galland ve eski hocası Werner Mölders ile sıkı bir yarışa tutuştu. Ayın yedisinde Wick bir Hurricane düşürdü ve daha sonra ayın onunda Portsmouth yakınlarında bir Spitfire düşürdü ve kişisel skorunu 54'e çıkardı. RAF ile bir sonraki karşılaşmasına kadar iki haftadan daha fazla bir zaman geçecekti ve 28 Kasım tarihinde Wight adası yakınlarında bir Spitfire daha düşüren Wick, dünyanın en yüksek skora sahip aktif avcı pilotu oldu. İvmesini sürdürmek isteyen Wick aynı gün 16:10 civarlarında tekrar havalandı ve yalnızca bir saat önce savaştığı bölgeye geri döndü.

Wick'in birimi Bf 109'lardan oluşuyordu.

Bf109'larını önleme amacıyla tırmanan bir Spitfire filosu ile karşılaştı, Wick avcılarını tırmanan Britanya uçaklarına karşı dik bir saldırı yapmaları içinn yönledirdi. No.609'dan Pilot Yüzbaşı Paul Baillon Wick'in ilahlarının kurbanı oldu ve Alman asın 56. ve sonuncu zaferi haline geldi. Bu son uçuş sırasında Oberleutnant Rudolf Pflanz, bir Bf109'un kuyruğuna bir Spitfire'ın takıldığını ve düşürdüğünü gördü. Pflanz bu Spitfire'ın kuyruğuna geçti ve onu düşürdü, Bf109 pilotunun ise kanopisinin açıldığı, atladığını ve denizin üzerinde kaybolduğunu gördü. Savaştaki Spitfire pilotlarının iddialarına göre Wick, 16 uçak düşüren Spitfire ası John Dundas tarafından düşürülmüştü. Dundas bu olaydan bir kaç saniye sonra Pflanz tarafından vuruldu.

Geniş arama kurtarma çalışmaları, donanma ve Luftwaffe'nin deniz arama kurtarma servisi tarafından gece gündüz sürdürüldü ancak Wick bulunamadı. Ocak 1941 tarihinde müttefik gazetelerinden çıkan; pilotun ele geçirilip bir Kanada esir kampına yollandığına dair yalan haberden başka hiç bir şey bulunamadı. Wick hiç bir zaman bulunamadı ve 4 Aralık 1940 tarihinde ölü olarak kabul edildi.

Wick, avcı pilotu klişesinin hayat bulmuş haliydi: kendine güvenen, agresif, açık sözlü ve ilgi odağı olmayı seven. Ancak her şeye rağmen adamları tarafından çok fazla sevilirdi: bir gün Generalfeldmarschall Hugo Sperrle Wick'in filosunu teftiş ettiğinde yer görevlilerinin pejmürde bir halde olduğunu gözlemledi. Wick'in buna cevabı ise şöyle oldu: "bu adamlar gece gündüz avcılarımızı havada tutmak için çalışıyorlar, saç tıraşı olmaktan daha önemli işleri var". Ayrıca sürekli çarpışarak ölmeyi ve ölürken yanında olabildiğince fazla düşmanı götürmeyi istediğini söylerdi. Takdir edilir bir biçimde Helmut Wick bu amacına ulaştı.

Yazar Hakkında

Mark Barber, War Thunder Tarih Danışmanı Mark Barber, Britanya Donanma Hava Kuvvetlerinde bir pilottur.İlk kitabı Osprey yayıncılık tarafından 2008 yılında basılmıştır. Bunun dışında Osprey tarafından yayınlanmış başka eserleri ve Birleşik Krallık'ın en popüler havacılık dergisi 'Flypast' de dahil olmak üzere çeşitli dergilerde yayınlanmış bir çok yazısı bulunmaktadır. Mark Barber'ın ana araştırma alanı Birinci ve İkinci Dünya Savaşlarında İngiliz donanma havacılığı ve İkinci Dünya Savaşı RAF Avcı Komutanlığıdır. Şu an Gaijin Entertainment için çalışan Barber, Tarihsel konularda danışmanlık hizmeti sağlamakta, War Thunder Tarihsel metinlerinin yürüyüşüne katkı sağlamakta ve Ayın Ası projesine önderlik etmektedir.

War Thunder Ekibi