F-84 Thunderjer'in geliştirilme süreci 1944 yılına kadar uzanıyor. Bu yılda Republic şirketi, P-47 Thunderbolt'un yerine geleçcek yeni bir turbojet avcı uçağı için bir teklif yapmıştı. 1946'da ki ilk uçuşuu takiben 1947 yılında hizmete alınan F-84 ile Avcı-bombacı görevlerinin yerine getirilmesi amaçlandı. Ancak motor tutarlılığı ve bir çok yapısal problemden ötürü, ABD Hava Kuvvetleri tarafından amaçlanan görevini yapmada yetersiz görülen uçak neredeyse hizmetten ve üretimden tamamen çıkarılacaktı. Buna rağmen Republic mühendisleri uçağın kusurlarını çözmeye odaklandılar ve bu çabaları başarılı oldu. Bir yal ve bir çok modelden sonra 1949 yılında ortaya çıkan D modeli ile F-84 sonunda ABD hava kuvetlerinin istediği seviyeye gelmişti.

Ancak bir uçağın hava kuvvetlerinin gereksinimlerini sağlayacak düzeye getirilmesi, daha fazla iyileştirilemeyeceği anlamına gelmiyordu. Bu yüzden F-84 Thunderjet üzerinde çalışmalar devam etti ve 1951 yılında, Kore Savaşının başlamasıyla iyi bilinen G modeli üretildi G modeli iyileştirilmiş bir J35-A-29 motora, uçuş sırası ikmal sistemlerine ve otopilot navigasyon sistemlerine sahipti. Bunun dışında F-84G modelinin en önemli modifikasyonlarından biri de  Mark 7 nükleer bomba taşıyabilmesiydi, bu özelliğiyle de böyle bir ateş gücüne sahip ilk USAF avcı-bombacısı oldu. Diğer yandan perfrmans iyileştirmeleri zamanla F-84G'ye çok iyi bir kontrol karakteristiği verdi ve USAF gösteri ekipleri tarafından kullanılan ilk jet oldu. F-84G ayrıca düz kanatlı F-84'lerin sonuncusuydu, daha sonra ok kanatlı modeller tasarlandı ve uçağın takma adı “Thunderstreak” olarak değiştirildi.

Toplamda, bütün modllerden 4,500 civarı F-84 Thunderjet üretildi. 3000 adet ile G modeli, üretilen F-84'lerin ciddi bir kısmını oluşturuyordu. Yaklaşık 2000 adet F-84 Fransa, İtalya, Belçika, Türkiye ve MDAP destek programına dahil diğer NATO ülkeleri için üretildi. Yugoslavya, Tayland, Tayvan ve İran gibi NATO-dışı ülkeler de, hava kuvvetlerinde az sayıda F-84G'ye sahip oldu. Thunderjet'ler hava kuvvetlerindeki hizmet süreçlerinin altın çağını 1950'lerde yaşadılar, 60'lara doğru yavaşça, 70'lerde ise tamamen hizmetten çıkarıldılar.