- For PC
- For MAC
- For Linux
- OS: Windows 7 SP1/8/10 (64 bit)
- Procesor: Dual-Core 2.2 GHz
- Pamięć: 4GB
- Karta graficzna: Karta obsługująca DirectX 10.1: Intel HD Graphics 5100 / AMD Radeon 77XX / NVIDIA GeForce GTX 660. Minimalna rozdzielczość to 720p
- Połączenie sieciowe: Internet szerokopasmowy
- Dysk twardy: 17 GB
- OS: Windows 10/11 (64 bit)
- Procesor: Intel Core i5 lub Ryzen 5 3600
- Pamięć: 16 GB lub więcej
- Karta graficzna: Karta obsługująca DirectX 11: Nvidia GeForce 1060 lub lepsza, Radeon RX 570 lub lepsza
- Połączenie sieciowe: Internet szerokopasmowy
- Dysk twardy: 95 GB
- OS: Mac OS Big Sur 11.0 lub nowszy
- Procesor: Core i5, minimum 2.2GHz (Xeon nie jest wspierany)
- Pamięć: 6 GB
- Karta graficzna: Intel Iris Pro 5200 (Mac) lub podobna od AMD/Nvidia. Minimalna rozdzielczość to 720p.
- Połączenie sieciowe: Internet szerokopasmowy
- Dysk twardy: 17 GB
- OS: Mac OS Big Sur 11.0 lub nowszy
- Procesor: Intel Core i7 (Xeon nie jest wspierany)
- Pamięć: 8 GB
- Karta graficzna: Radeon Vega II lub lepsza
- Połączenie sieciowe: Internet szerokopasmowy
- Dysk twardy: 95 GB
- OS: Ostatnie wydania 64bit Linux
- Procesor: Dual-Core 2.4 GHz
- Pamięć: 4 GB
- Karta graficzna: NVIDIA 660 z nowymi sterownikami (nie starsze niż 6 miesięcy) / podobna od AMD z nowymi sterownikami (nie starsze niż 6 miesięcy) (minimalna rozdzielczość to 720p) ze wsparciem Vulkan
- Połączenie sieciowe: Internet szerokopasmowy
- Dysk twardy: 17 GB
- OS: Ubuntu 20.04 64bit
- Procesor: Intel Core i7
- Pamięć: 16 GB
- Karta graficzna: NVIDIA 1060 nowymi sterownikami (nie starsze niż 6 miesięcy) / podobna od AMD z nowymi sterownikami (nie starsze niż 6 miesięcy) (minimalna rozdzielczość to 720p) ze wsparciem Vulkan
- Połączenie sieciowe: Internet szerokopasmowy
- Dysk twardy: 95 GB
Brytyjski niszczyciel typu Battle to ostatni projekt niszczyciela, pochodzącego z czasów ostatniej wojny światowej i reprezentuje kompletny punkt zwrotny w koncepcji niszczyciela w porównaniu do typów poprzednich. Jedna z pierwszych jednostek tego tepu, HMS Armada, stanie się dostępny w ZBT sił morskich w War Thunder!
W skrócie: ostatni projekt brytyjskiego niszczyciela z II Wojny Światowej, silnie skupiony na obronie przeciwlotniczej.
Wziąwszy pod uwagę olbrzymie straty, spowodowane przez wrogie lotnictwo, oraz brak możliwości skutecznej przed nim obrony, Royal Navy postanowiła działać. W 1941 roku sporządzono szkice techniczne następcy niszczycieli typu Tribal.
Nowe niszczyciele otrzymały szczególnie silne uzbrojenie przeciwlotnicze. Składać się miało ono z wielkokalibrowych dział uniwersalnych o dużym kącie podniesienia lufy, uzupełnionych znaczną liczbą małokalibrowych działek. Projekt został zatwierdzony jesienią 1941 roku, otrzymując nazwę Battle. Zakładano budowę szesnastu jednostek, które miały utworzyć dwie flotylle. Pierwszą dziesiątkę okrętów zamówiono w kwietniu 1942 roku, pozostałe sześć zaś w sierpniu tego samego roku.
Pomimo złożonego już zamówienia, w najwyższych kręgach Admiralicji wciąż trwały dyskusje na temat ostatecznych cech niszczyciela. Ponieważ pierwsze okręty były już w budowie, zmiany w całym projekcie nie mogły już być dokonane. Doprowadziło to do wyodrębnienia się z klasy Battle kilku podklas, ale jest to już historia na inny artykuł.
Pierwsze jednostki zwodowane zostały w listopadzie 1943 roku, zakończenie wyposażania ich opóźniło się jednak z powodu problemów z dostarczaniem systemów kontroli ognia. W konsekwencji jedynie garstka okrętów została ukończona przed zakończeniem II Wojny Światowej, a żaden z nich nie wziął udziału w walkach – jakkolwiek większość okrętów klasy Battle pełniła służbę w czasie Zimnej Wojny.
HMS Armada był jednym z pierwszych ukończonych okrętów, jednak z wyżej wspomnianych powodów wcielenie do floty nastąpiło w lipcu 1945 roku. Po odbyciu kilku wizyt w brytyjskich portach, w 1947 roku został przeniesiony do rezerwy. Już w 1949 roku jednostkę wcielono do floty ponownie, jako część 3-ciej Flotylli Niszczycieli, operującej na Morzu Śródziemnym.
W połowie lat 50-tych niszczyciel brał udział w kryzysie sueskim, wkrótce jednak powrócił do Home Fleet. W 1960 roku HMS Armada został skreślony ze stanu floty, a pięć lat później pocięty na złom.
W War Thunder HMS Armada będzie dostępny dla graczy jako standardowy niszczyciel III ery. W odróżnieniu od poprzedników, Armada przoduje w dziedzinie obrony przeciwlotniczej, stanowiąc oczywisty wybór dla kapitanów nie tolerujących na niebie niczego poza chmurami, słońcem i sojuszniczymi samolotami.
Uzbrojenie główne niszczyciela stanowią cztery działa uniwersalne kal. 114 mm (4,5 cala) umieszczone na dziobie w dwóch wieżach, po dwa działa w każdej. W przeciwieństwie do poprzednich, mostek dowodzenia w klasie Battle położony jest bliżej rufy, umożliwiając artylerii głównej dobre kąty ostrzału w obu płaszczyznach.
Pewną wadą okrętu jest brak wież artyleryjskich na rufie, czyniąc go podatnym na ataki od tyłu. Co gorsza, jedna celna salwa może zneutralizować całość artylerii głównej, czyniąc okręt praktycznie bezbronnym wobec ataków innych jednostek nawodnych. Ta wada z pewnością powinna być brana pod uwagę przez kapitanów, chcących objąć dowództwo nad okrętem.
Poza artylerią główną niszczyciel posiada również pojedynczą armatę kal. 102 mm (4 cale), służącą za artylerię pomocniczą, położoną tuż za kominem. Uzupełnieniem przeciwlotniczej siły Armady są cztery podwójnie sprzężone armaty przeciwlotnicze Bofors kal. 40 mm, umieszczone w całkowicie stabilizowanych wieżach Hazemeyer, położonych w tylnej i środkowej części okrętu. Dodatkowo na uzbrojenie składają się cztery pojedyncze armaty Bofors kal. 40 mm, umieszczone wokół mostka okrętu.
Ciekawy fakt: niszczyciele typu Battle otrzymały nazwy od ważnych brytyjskich zwycięstw. HMS Armada upamiętnia morskie zwycięstwo nad hiszpańską Armadą w 1588 roku.
Chociaż skupiony na obronie przeciwlotniczej, HMS Armada nie przestaje być pełnowartościowym niszczycielem! Jako taki posiada typowe dla niszczycieli uzbrojenie — dwie czterorurowe wyrzutnie torpedowe kal. 533 mm (21 cali). Charakteryzuje się też dużą prędkością, dochodzącą do 34 węzłów (63 km/h). Dzięki tym atrybutom okręt może przyczynić się do zwycięstwa na wodach War Thunder czymś więcej niż strącaniem samolotów.
HMS Armada czeka na kotwicy w porcie beta testów War Thunder, niecierpliwie oczekując na zaokrętowanie się kapitana. Zapoznaj się z tym ciekawym okrętem, gdy nadejdzie czas. Kotwica w górę!
Poprzednie Blogi
Komentarze (0)