- For PC
- For MAC
- For Linux
- OS: Windows 7 SP1/8/10 (64 bit)
- Procesor: Dual-Core 2.2 GHz
- Pamięć: 4GB
- Karta graficzna: Karta obsługująca DirectX 10.1: Intel HD Graphics 5100 / AMD Radeon 77XX / NVIDIA GeForce GTX 660. Minimalna rozdzielczość to 720p
- Połączenie sieciowe: Internet szerokopasmowy
- Dysk twardy: 17 GB
- OS: Windows 10/11 (64 bit)
- Procesor: Intel Core i5 lub Ryzen 5 3600
- Pamięć: 16 GB lub więcej
- Karta graficzna: Karta obsługująca DirectX 11: Nvidia GeForce 1060 lub lepsza, Radeon RX 570 lub lepsza
- Połączenie sieciowe: Internet szerokopasmowy
- Dysk twardy: 95 GB
- OS: Mac OS Big Sur 11.0 lub nowszy
- Procesor: Core i5, minimum 2.2GHz (Xeon nie jest wspierany)
- Pamięć: 6 GB
- Karta graficzna: Intel Iris Pro 5200 (Mac) lub podobna od AMD/Nvidia. Minimalna rozdzielczość to 720p.
- Połączenie sieciowe: Internet szerokopasmowy
- Dysk twardy: 17 GB
- OS: Mac OS Big Sur 11.0 lub nowszy
- Procesor: Intel Core i7 (Xeon nie jest wspierany)
- Pamięć: 8 GB
- Karta graficzna: Radeon Vega II lub lepsza
- Połączenie sieciowe: Internet szerokopasmowy
- Dysk twardy: 95 GB
- OS: Ostatnie wydania 64bit Linux
- Procesor: Dual-Core 2.4 GHz
- Pamięć: 4 GB
- Karta graficzna: NVIDIA 660 z nowymi sterownikami (nie starsze niż 6 miesięcy) / podobna od AMD z nowymi sterownikami (nie starsze niż 6 miesięcy) (minimalna rozdzielczość to 720p) ze wsparciem Vulkan
- Połączenie sieciowe: Internet szerokopasmowy
- Dysk twardy: 17 GB
- OS: Ubuntu 20.04 64bit
- Procesor: Intel Core i7
- Pamięć: 16 GB
- Karta graficzna: NVIDIA 1060 nowymi sterownikami (nie starsze niż 6 miesięcy) / podobna od AMD z nowymi sterownikami (nie starsze niż 6 miesięcy) (minimalna rozdzielczość to 720p) ze wsparciem Vulkan
- Połączenie sieciowe: Internet szerokopasmowy
- Dysk twardy: 95 GB
W skrócie: Jedna z wyjątkowych kanonierek o konstrukcji wodolotu dostępna w zamkniętych beta testach marynarki. Jednostkę cechuje wspaniała prędkość i manewrowość oraz budzący respekt wachlarz ciężkiego uzbrojenia.
USS Tucumcari to amerykańska prototypowa kanonierka o konstrukcji wodolotu powstała pod koniec lat sześćdziesiątych dwudziestego wieku, służąca jako platforma badawcza do oceny nowych technologii dla wodolotów.
USS Tucumcari, nazwany od miasta w stanie Nowy Meksyk, był wodolotem skonstruowanym przez zakłady Boeinga w końcu lat sześćdziesiątych dwudziestego wieku, by przez dekadę służyć jako platforma badawcza i rozwojowa technologii wodolotów. Był prawdziwym dziełem sztuki, łącząc najnowsze osiągnięcia inżynierii w zakresie budowy wodolotów, elektronikę i potężną turbinę gazową. Dzięki nim okręt cechował się doskonałą prędkością maksymalną i manewrowością, jednocześnie posiadając zdolność do przedzierania się z łatwością nawet przez wzburzone wody. Do służby w amerykańskiej marynarce USS Tucumcari wszedł w marcu 1968 roku.
W początkowym okresie służby Tucumcari został poddany szczegółowym testom na wodach Pacyfiku u zachodnich wybrzeży Stanów Zjednoczonych, wykonując różnorodne misje patrolowe i biorąc udział w morskich manewrach. Następnie okręt wysłano w pierwszą misję bojową do Wietnamu, gdzie wziął udział w operacji Market Time. Tucumcari zdołał pomyślnie przejść test przydatności bojowej, zbierając pozytywne oceny w zakresie swoich osiągów.
Po powrocie do Stanów Zjednoczonych w 1970 roku, został przeniesiony do Floty Atlantyckiej, po czym został wysłany w 1971 roku w rejs demonstracyjny do Europy. W czasie rejsu USS Tucumcari odwiedził wiele europejskich państw NATO, w tym: Danię, Francję, Niemcy, Włochy, Anglię, Grecję i Turcję, w celu zademonstrowania członkom NATO możliwości technologicznych wodolotów.
USS Tucumcari powrócił do Stanów Zjednoczonych w październiku 1971 roku, gdzie wrócił m.in. do działań patrolowych prowadzonych wraz ze Strażą Wybrzeża. Niestety, w listopadzie 1972 roku okręt został poważnie uszkodzony w wyniku uderzenia przy pełnej prędkości w rafę koralową, w trakcie symulowanej misji bojowej u wybrzeży Puerto Rico. Z powodu poważnych uszkodzeń okrętu, jego naprawę i powrót do służby uznano za nieekonomiczne. Tak więc USS Tucumcari w październiku 1973 roku został skreślony ze stanu floty, a następnie zezłomowany.
W War Thunder USS Tucumcari jest jednym z kilku wodolotów dostępnych w obecnej fazie zamkniętych beta testów marynarki. Jest dostępny do badania dla wszystkich uczestników ZBT jako pojazd II Ery w amerykańskim drzewku marynarki. Cechami USS Tucumcari, jak każdego wodolotu, są imponujące: prędkość i manewrowość. Napędzany przez turbinę gazową o mocy 4000 KM Tucumcari może osiągnąć zapierającą dech prędkość 49 węzłów (91 km/h). Chociaż zdolność przemieszczania się ponad powierzchnią wody zapewnia doskonałą mobilność, jednocześnie znacznie podwyższa profil pojazdu, czyniąc go łatwiejszym do zauważenia i trafienia.
Pomimo niewielkiego rozmiaru Tucumcari, jednostka ta jest silnie uzbrojona (jak na kanonierkę). Okręt uzbrojony jest w pojedynczą armatę Boforsa kal. 40 mm na dziobie, którą uzupełniają umieszony na rufie moździerz kal. 81 mm oraz dwa podwójne stanowiska karabinów maszynowych kal. 12,7 mm położone na nadbudówce. Nie można zaprzeczyć, że okręt jest nieźle przygotowany do boju. Jednakże ograniczenia wynikające z masy i rozmiaru uniemożliwiły umieszczenie silniejszego uzbrojenia, takiego jak aparaty torpedowe i wyrzutnie bomb głębinowych. Tym niemniej, kombinacja mobilności i siły ognia sprawia, że Tucumcari będzie śmiercionośnym adwersarzem, gdy za jego sterem stanie doświadczony kapitan.
Ciekawostka: Po wejściu okrętu na rafę koralową, Tucumcari wbił się w nią tak mocno, że w jednej z prób jego wydobycia użyto materiałów wybuchowych. Próba okazała się nieudana, a ponadto spowodowała dalsze zniszczenia na okręcie.
USS Tucumcari oczekuje w dokach War Thunder na zuchwalców, którzy ośmielą się stanąć za jego sterami w trakcie zamkniętych beta testów marynarki. Stopy wody pod kilem, żeglarze!
Więcej okrętów:
Zespół War Thunder
Komentarze (0)
Złóż skargę