Sukces, jaki odniósł Ła-5, spowodował, że zdecydowano się go ulepszyć. Na jego podstawie powstał Ła-7, który na małych i średnich wysokościach przewyższał możliwościami bojowymi ówczesne niemieckie konstrukcje.

Seafire był pokładową wersją legendarnego Spitfire’a, a model FR 47 jego ostatnim „morskim” wcieleniem. Jego osiągi połączone ze wspaniałym kunsztem brytyjskich inżynierów sprawią, że żaden przeciwnik nie będzie Ci straszny. 

Był kanadyjską wersją licencyjną słynnego amerykańskiego odrzutowca F-86 Sabre. Chociaż produkowano go głównie dla Królewskich Kanadyjskich Sił Powietrznych, z powodzeniem służył w siłach wielu krajów i stał w swoim czasie się głównym samolotem użytkowanym przez NATO.

Miał być lekiem na problemy lotnictwa marynarki związane z obsługą samolotów odrzutowych na lotniskowcach. Mimo dość krótkiej służby zapisał się na kartach historii jako pierwszy odrzutowy myśliwiec pokładowy lotnictwa brytyjskiej marynarki.

Reprezentuje szczyt rozwiązań technicznych i wieńczy linię tłokowych samolotów pokładowych brytyjskiej marynarki wojennej, będąc jednocześnie, ze względu na doskonałe osiągi i charakterystykę, jednym z najlepszych samolotów tego typu w grze.

W 1934 roku Heinkel Flugzeugwerke rozpoczęło prace nad samolotem, który miał wziąć udział w konkursie na nowoczesny myśliwiec organizowanym przez Ministerstwo Lotnictwa Rzeszy. 

Wieńczy linię bombowców w drzewku amerykańskim i jest jednym z najskuteczniejszych samolotów szturmowych w grze. Szeroka gama uzbrojenia i wysoka prędkość sprawia, że ten często pomijany przez graczy samolot może solidnie narozrabiać w każdej bitwie. 

Jest jednym z najbardziej znanych samolotów odrzutowych powstałych po II Wojnie Światowej, a swoją sławę zdobył, walcząc na koreańskim niebie przeciwko F-86 Sabre. Wiecie o kogo chodzi, prawda?

W 1942 roku zakłady lotnicze Grumman Aircraft Engineering Company podjęły próbę opracowania konstrukcji dwusilnikowego myśliwca oznaczonego XP-65, mającego być lepszym samolotem niż nieudany XF5F Skyrocket.

Bell P-63 Kingcobra ze względu na ograniczone użycie przez USAAF jest jednym z mniej znanych samolotów amerykańskich. Jednak, mimo iż nie znalazł uznania w siłach amerykańskich, Związek Radziecki powitał go otwartymi ramionami ze względu na popularność i skuteczność jego poprzednika — P-39 Airacobry.

Gdy w 1938 roku stało się jasne, że działania dyplomatyczne i rozmowy z Niemcami nie przyniosą żadnych pozytywnych rozwiązań, a Wielka Brytania nie ma w służbie odpowiedniego ciężkiego myśliwca o dużym zasięgu, z inicjatywy nieistniejącego już dziś Bristol Aeroplane Company rozpoczęto prace nad samolotem Bristol Beaufighter. 

Całkowicie odmienny? Takim zwrotem można określić Raidena, który odwrócił do góry nogami biura projektowe japońskich inżynierów, pierwszy raz postawiono na dużą siłę ognia, wspaniałe wznoszenie i dużą prędkość maksymalną zamiast znakomitej zwrotności.  

Pierwszy pomysł stworzenia samolotu Grumman F8F Bearcat zrodził się tuż po Bitwie o Midway. Weterani tego starcia zauważyli, że jedną z najważniejszych cech samolotów przeznaczonych do walk w służbie marynarki wojennej powinna być dobra prędkość wznoszenia, a to pociągało za sobą konieczność zwiększenia ich mocy.

Może nie był tak elegancki czy męski jak inne samoloty włóczące się pod nieboskłonem podczas drugiej wojny światowej, to jednak ten zwyczajny bombowiec był niezawodnym koniem roboczym lotnictwa. Swoje braki w wyglądzie nadrabiał niezawodnością, przez co był lubianym przez setki lotników.

W czasie kiedy konstrukcje dwupłatowców osiągały granice swoich możliwości, jeden dwupłatowy myśliwiec błyszczał w służbie RAF.

We wczesnej fazie rozwoju, Typhoon mógł zatruć pilota, pozbawić go przytomność, wybuchnąć w powietrzu czy też rozpaść się w powietrzu, stając się zdecydowanie bardziej nieobliczalnym niż kobieta.

Pierwszy bombowiec DAP Beaufort wzbił się w powietrze w sierpniu 1941 roku – był pierwszym z 180 samolotów mających zostać częścią Sił Dalekowschodnich RAF. 

Nazwany na cześć generała Billy'ego Mitchella, który uważał, że bombowce były ważniejsze niż pancerniki, zaś za odmienne zdanie potrafił zagrozić sądem wojennym. W całej historii amerykańskiego lotnictwa, B-25 pozostał jedynym samolotem USAAF, który kiedykolwiek został nazwany na cześć danej osoby i podczas wielu swoich misji udowodnił, że Billy miał całkowitą rację.