Hawker Typhoon Mk. 1b, 609 dywizjon, RAF, Torney Island, 6 czerwca, 1944 r.
kamuflaż przygotowany przez Kabanovich | Pobierz Tutaj

W roku 1938 firma Hawker Siddeley rozpoczęła prace nad samolotem mającym spełnić założenia specyfikacji Ministerstwa Lotnictwa o numerze F.18/37. Maszyna ta miała być w stanie osiągnąć maksymalna prędkość 644 km/h na wysokości 4600km, być napędzana brytyjskim silnikiem i uzbrojona w 12 karabinów maszynowych kal. 7,7 mm z zapasem 500 pocisków na każdy karabin maszynowy.

Hawker Typhoon Mk IB z 486 dywizjonu RAF podczas lotu w 1943 r.

Sprawujący pieczę nad projektem samolotu, inżynier Sydney Camm miał do wyboru cztery silniki: Bristol Centaurus, Rolls-Royce Griffon, Rolls-Royce Vulture i Napier Sabre. Z niewiadomych powodów Camm zdecydował się na dwa ostatnie – pomimo znanych problemów z ich niezawodnością i skomplikowaniem konstrukcji.

Ostatecznie powstały dwa prototypy – Typ R/Tornado napędzany silnikiem Rolls-Royce Vulture i Typ N/Typhoon napędzany motorem Napier Sabre. Rozwój prototypu Tornado zatrzymało wstrzymanie produkcji silnika Vulture – firma Rolls-Royce stwierdziła później, iż był to najgorszy silnik, jaki kiedykolwiek wyprodukowała. Przez to firma Hawker musiała skupić się na rozwoju prototypu Typhoon, a tego właśnie on potrzebował. We wczesnej fazie rozwoju, samolot ten mógł zatruć pilota, pozbawić go przytomność, wybuchnąć w powietrzu czy też rozpaść się w powietrzu stając się zdecydowanie bardziej nieobliczalnym niż kobieta.

Philip Lucas, pilot testowy Hawkera, otrzymał nawet Medal Jerzego za sprowadzenie na ziemię Typhoona, któremu podczas lotu odpadł ogon. Camm zdecydował się na ponowne użycie grubego skrzydła, co miało ustabilizować samolot podczas strzelania. Decyzja ta sprawiała jednak, iż samolot nie nadawał się do roli myśliwca wysokościowego. Do tego silnik Napier Sabre fatalnie radził sobie na dużych wysokościach i nie zapewniał szybkiego wznoszenia.

Hawker Typhoon Mark IB (s/n EK139, "HH-N") "Dirty Dora", z 175 dywizjonu, Royal Air Force, podczas przeglądu technicznego w Colerne, 1943 r.

Po drugie, jak jego poprzednik – Hawker Hurricane – Typhoon znakomicie sprawdzał się jako samolot szturmowy. Dzięki uzbrojeniu w cztery działka i możliwości przenoszenia bomb oraz rakiet, samoloty te sprawdzały się w atakach na kolumny pancerne, pociągi czy inne cele naziemne.

Typhoon był w stanie przenosić osiem rakiet z 27-kilogramowymi głowicami bądź osiem rakiet przeciwpancernych z głowicami 11-kilogramowymi. Do tego rakiety można było szybko zamienić na dwie bomby o masie 226 kilogramów – w późniejszych wersjach ładunek ten wzrósł dwukrotnie.Tak przygotowany Typhoon wykorzystywany był w atakach na cele w północnej Francji przed i po lądowaniu w Normandii ( D-Day). Podczas Bitwy pod Falaise, piloci latający tymi samolotami zgłosili zniszczenie 175 niemieckich czołgów.

Autor: Henry "Digital Digging" Rothwell

W jednej z nadchodzących aktualizacji, dodamy oznaczenie 609 oraz 193 dywizjonu Królewskich Sił Powietrznych ( Royal Air Force ) :

Oznaczenia przygotował Jej 'CharlieFoxtrot' Ortiz oraz Colin 'Fenris' Muir