Ray S. Wetmore P-51D "Daddy's Girl"

Ray S. Wetmore urodził się 30 września 1923 r. w Kerman —, małym miasteczku w Kalifornii. Był ósmym najskuteczniejszym amerykańskim pilotem myśliwskim na europejskich frontach drugiej wojny światowej. W wieku 21 lat otrzymał stopień majora.

W listopadzie 1941 r. 18-letni Wetmore został powołany do służby wojskowej i wstąpił do szkoły lotniczej, którą ukończył po ośmiu miesiącach szkolenia. Czynną służbę rozpoczął w marcu 1943 roku. w nowo utworzonej 359. Grupie Myśliwskiej stacjonującej w East Wrentham w hrabstwie Norfolk w Wielkiej Brytanii. Swoje pierwsze 4,25 zwycięstwa uzyskał między lutym a marcem 1944 roku,. pilotując myśliwiec P-47 Thunderbolt.

Po przeszkoleniu na nowy typ samolotu, North American P-51 Mustang, 20-letni Wetmore zdobył tytuł asa, strącając dwa myśliwce Bf 109. 19 maja 1944 roku. Młody porucznik latał samolotem oznaczonym legendarnym emblematem "Daddy's Girl". Ten tytuł nosiło równocześnie kilka maszyn z 359. Grupy, pośród nich wszystkie, na których latał Wetmore: P-47D Ms 42-75058, P-51B 42-106894/CS-P, P-51D 44-14733/CS-L. Pod koniec maja 1944 roku zgromadził na swoim koncie 8,25 zwycięstwa. W ciągu nieco ponad roku służby zastrzelił 15 wrogich samolotów i otrzymał awans do stopnia kapitana.

W przeciągu dwóch zmian, podczas których służył w Europie, Wetmore był świadkiem upadku potęgi Luftwaffe. Jendak nawet u schyłku wojny niemieckie lotnictwo pokazywało pazury. 27 listopada 1944 roku kapitan R. Wetmore i porucznik P. York nawiązali walkę z blisko 100 niemieckimi Bf 109 na północ od Munster. Wetmore mówił później o tym wydarzeniu: „Aby się bronić, musieliśmy atakować”. W czasie potyczki Amerykanie zestrzelili trzy Messerschmitty i opuścili walkę, nie ponosząc strat.

Kolejny sukces kapitan Wetmore odniósł 14 lutego 1945 roku, gdy jednego dnia zestrzelił trzy samoloty Fw-190 nieopodal lotniska przy jeziorze Dümmer. Jego skrzydłowy również zapisał na swym koncie strącenie wrogiego samolotu. Tego dnia cała 359 Grupa Myśliwska zanotowała 4,5 zwycięstwa.

Ostatnie swoje zwycięstwo Ray Wetmore odniósł 15 marca 1945 nieopodal Wittenbergi, niszcząc rakietoplan Me 163. Ścigając go swoim P-51D 44-14733/CS-L, osiągnął prędkość wynoszącą 600 mil na godzinę (965 km/h).

W sumie podczas II Wojny Światowej major Wetmore uczestniczył w około 142 walkach powietrznych, odnosząc 21,25 zwycięstw w powietrzu i 2,33 zwycięstwa w konfrontacji z jednostkami naziemnymi.

Zginął 14 lutego 1951 roku w wypadku pilotowanego przez siebie samolotu Republic F-84 Thunderjet.

Zobacz także poprzednie artykuły z serii "Oręż Bohaterów":

• Spitfire Mk. IXc Plagisa
• Ławoczkin Ła-7 Siergieja Dołguszyna
• M18 Hellcat
• T-34 "Lidice"
• IS-2 "Zemsta za brata
• Jak-9M Gołowaczewa

Zespół War Thunder