Gdy zaczęliśmy pracować nad współczesnymi czołgami zrozumieliśmy, że będzie to trudne zadanie. Jednakże w naszym projekcie korzystamy ze wszystkich dostępnych dla nas informacji i omijamy tworzenie ich na własną rękę na tyle, na ile to możliwe. 

Т-64B

W kwestii balansu i charakterystyki, T-64B to czołg dobrze chroniony przed pociskami pokroju APDSFS dzięki niskiemu profilowi oraz ułożeniu wnętrza czołgu. Wyposażony jest w potężne działo zdolne miotać PPK, aczkolwiek odstaje od przeciwników pod względem mobilności.

Ze względu na mniej liczną załogę i mniejszy przedział, po przebiciu pancerza załoga ma mniejsze szanse na przetrwanie niż czołgi zachodnie. Słaby wsteczny (4 km/h) również nie pomaga w szybkiej ucieczce. Odzwierciedla to doktrynę ZSRR z tamtych lat, gdzie prędkość cofania nie była brana pod uwagę jako parametr bitewny, a tylko jako transportowy.

Dostępnym pociskiem do zbadania jest wszechobecny 3BM22, produkowany w latach 1975-1976. Pocisk posiada wysoką penetrację podczas normalnego uderzenia, lecz podczas kątowania nie zachowuje się tak jak L23 czy M774. W 1984 roku pocisk nie był już tak mocny.

W pierwszych testach dev wytrzymałość górnej płyty T-64B na pociski APDSFS i HEAT była reprezentowana poprzez kalkulację dostępnych danych z T-64A. Jednakże wartości te nie są ostateczne i zostaną nieco zmienione. Wartości pancerza pokazane są na zrzutach. Wartość ochrony przeciwko APDSFS odpowiada pociskom L23/L23A1/M774, przy 3BM22 mogą być wyższe, bliższe pierwszym wartościom (ze względu na kiepską efektywność podczas kątowania).

M1 Abrams

M1 to czołg legenda. Widział kilka wojen, a w literaturze opisywany jest jako niezniszczalny. Rzeczywistość jednak jest inna. Każdy czołg, jak samolot czy okręt jest kolekcją rozwiązań technicznych i kompromisów, które inżynierowie musieli zaakceptować.

M1 zyskiwał reputację na świecie wraz z kolejnymi modyfikacjami i tysiącem poprawek, gdzie porównywanie go z oryginałem było już nie na miejscu. Niewystarczająca ochrona przeciwko pociskom APDSFS (już przy kalibrze 115 mm, podczas gdy Rosjanie przeszli dawno na 125 mm), kiepska widoczność z poziomu dowódcy, problemy z odrzucanymi panelami i wiele więcej – to była norma przy pierwszej serii Abramsa. Lecz główny cel, czyli ochrona załogi i jej przeżywalność kosztem uszkodzenia maszyny została osiągnięta. I właśnie to odwzorowaliśmy w naszej grze.

By odzwierciedlić pancerz, nasi konsultanci dotarli do kilku archiwów (NARA) i otrzymali nieco dokumentacji. Jeden z naszych graczy, Fu_Machu również pomógł. Wysyłał nam wartościowe raporty wraz z dokumentacją.  Źródło.

Brytyjscy inżynierowie zanotowali, że XM-1 był chroniony przeciwko APDSFS do 320-340 mm i mógł oprzeć się pociskowi 115 mm na dystansie 800-1200 metrów. Uznali że wartość ta jest zbyt mała i czołg nie jest w stanie wytrzymać uderzenia pociskiem kalibru 125 mm.  Źródło.

Jednakże ze względu na brak informacji o amunicji użytej w testach M1 oraz biorąc pod uwagę inne dane (m.in. z raportu CIA) czy parametrów pocisków 115 mm / 125 mm zdecydowaliśmy się na zachowanie słabszego pancerza M1. Oznacza to wytrzymałość na pociski 115 mm pod kątem 25 stopni oraz na pociski 125 mm w granicy 380 mm. Jeśli chodzi o HEAT wytrzymałość wynosi 600-650 mm co odzwierciedla penetrację pocisku 127 mm użytego w testach. 

Oczywiście będziemy śledzić informacje i gdy zdobędziemy więcej danych, odpowiednio je poprawimy.

Challenger

Czołg został zbudowany na podstawie eksportowego Shir-2 oraz doświadczeniu zdobytym przy projekcie MBT-80. Skorzystaliśmy więc z podobnego MBT 80 jako punktu startowego. Źródło.

Ochrona przeciwko APDSFS bierze pod uwagę pociski 3BM22. Dla pocisków M774 i L23A1 parametry te mogą być niższe.

Biorąc wszystko pod uwagę możemy rzecz, że każda z nowych maszyn została stworzona biorąc pod uwagę jej interesujące właściwości, plusy i minusy. Nie wymieniliśmy innych czołgów z aktualizacji ponieważ ich budowa jest dużo prostsza. 

Zespół War Thunder