[Historia] Gen. Stanisław Maczek i jego wybuchowa dywizja! - Nowości

Uwaga! Przestarzały format wiadomości. Treść może nie być wyświetlana poprawnie.

31 maja 2014 Historia

Uwaga! Artykuł został opublikowany na starszej wersji strony. Mogą wystąpić problemy z wyświetlaniem na niektórych przeglądarkach.

Gen Stanisław Maczek, w swoim pieszczotliwie nazywanym Cromwellu, "Hela"

Polska nie posiadała szerokich tradycji w zakresie wojsk pancernych. Mimo że generał Haller po I wojnie światowej przywiózł z Francji znaczne siły pancerne, wyposażone w czołgi Renault FT, potencjał rozwoju jednostek pancernych nie został wykorzystany. W latach dwudziestych i trzydziestych najpierw nie było na to pieniędzy, a następnie pod naciskiem piłsudczyków stawiano bardziej na mobilne oddziały kawalerii, niż rodzime pomysły i projekty czołgów i tankietek, jak 7TP i TKS. W trakcie Kampanii Wrześniowej, swój talent potwierdził jednak jeden dowódca – pułkownik Stanisław Maczek, który dowodził z sukcesami 10 Brygadą Kawalerii, wyposażoną w czołgi.

Po klęsce Polski w wojnie obronnej 1939 r. Wyszedł wraz ze swoją jednostką na Węgry, gdzie została ona internowana. Stamtąd, większość oficerów przedostała się do Francji, gdzie powstała baza wojskowa w Coëtquidan. Tam sformowano 10 Brygadę Kawalerii Pancernej. Znów z sukcesami Polacy opierali się hitlerowskiemu najeźdźcy, ale z powodu braków paliwa zostali zmuszeni porzucić sprzęt. Po klęsce Francuzów, Maczek, już w stopniu generała, oraz inni przedostali się do Wielkiej Brytanii.

Po utworzeniu korpusu pod dowództwem generała Władysława Sikorskiego, jedną z pierwszych jednostek które zostały sformowane, była 10 Brygada Kawalerii pancernej, w lutym 1942 r. przekształcona w 1. Polską Dywizję Pancerną. Jej dowódcą został generał Stanisław Maczek. Polscy czołgiści stacjonowali w Szkocji i szkolili się na czołgach Crusader. Na przełomie 1943 i 1944 r. czołgi te zamieniono na czołgi Sherman V, w trzech pułkach pancernych, oraz czołgi Cromwell w 10. Pułku Strzelców Konnych. Następnie dywizja została przygotowana do przerzucenia do Normandii.

Od lipca trwało przerzucanie pododdziałów dywizji generała Maczka do Francji. 1 sierpnia, w składzie II Korpusu Kanadyjskiego, Polacy wreszcie zostają rzuceni do walki w okolicach Caen. Po tygodniu obecności na linii, 1. Polska Dywizja Pancerna wzięła udział w operacji „Totalize”, mającej na celu okrążenie niemieckiej 7. Armii. Operacja ta nie powiodła się. Mimo to, 14 sierpnia Polacy ruszyli w bój kolejny raz. Podczas operacji „Tractable”, Polacy najpierw zdobyli ważny węzeł drogowy w miejscowości Chambois, a następnie zajęli pozycje obronne na wzgórzu Mont Ormel, które my dziś znamy przede wszystkim pod nazwą „Maczuga”. Pozycje te, blokowały Niemcom drogę z tzw. kotła, który uformował się w okolicach Falaise.

Od 19 sierpnia rozpoczęły się zaciekłe walki z Niemcami, którzy usiłowali się wydostać z okrążenia, oraz kontratakującymi jednostkami 2. Dywizji Pancernej SS. Pomimo ciężkiego ostrzału i zerwaniu linii zaopatrzenia, Polacy mężnie bronili się

do 21 sierpnia, kiedy dotarła do nich kanadyjska 4. Dywizja Pancerna. Zaciekły opór polskich żołnierzy, trwający 56 godzin, doprowadził do utrzymania okrążenia jednostek niemieckich i rozbicia w kotle siedmiu niemieckich dywizji piechoty, oraz zmuszenia dywizji pancernych do pozostawienia swojego sprzętu i ucieczki. W wyniku bitwy pod Falaise, Niemcy stracili 40 tysięcy żołnierzy wziętych do niewoli i 30 tys. zabitych lub rannych.

1. Polska Dywizja Pancerna została na kilka dni zluzowana, aby następnie ruszyć za wycofującymi się Niemcami. Po wyzwoleniu Francji przez Aliantów, Polakom przyszło walczyć jeszcze w Belgii i Holandii aby wiosną 1945 r. wreszcie wkroczyć do Niemiec. Walkę kontynuowali z zaciętością godną polskiego żołnierza mimo, że sojusznicy zdradzili ich w Jałcie oddając Polskę w sowiecką strefę wpływów. Swój szlak bojowy zakończyli w maju, zdobywając bazę niemieckiej Kriegsmarine – Wilhelmshaven, gdzie Maczkowi poddało się dziesięć niemieckich dywizji. Niewielu ze zwycięskich pancerniaków 1. Dywizji powróciło do Polski, ci którym się udało prześladowani byli przez aparat komunistyczny. Niewielu z Bohaterów dożyło Polski wolnej i niepodległej.

Mikołaj Sułkowski, "Andrut" — student historii, zapaleniec broni pancernej, miłośnik lotnictwa, fan historycznych gier bitewnych. Pierwsze przygody z historią przeżył w dzieciństwie sklejając i malując modele czołgów i samolotów, następnie brnąc w beletrystykę wylądował na studiach historycznych, kształcąc się na nauczyciela historii. Swoje dalsze losy i karierę ściśle chciałby wiązać ze swoimi zainteresowaniami: ucząc w szkole lub zostając na uniwersytecie na studiach doktoranckich.

Dział Historyczny Polskiego Zespołu War Thunder

Czytaj więcej:

Zniżki w Sklepie Gaijin.Net z okazji 12. rocznicy War Thundera!

Dołącz do nas podczas finałów turnieju Anniversary Air Superiority 2024 z Twitch Drops!