[Special] Rajd Doolittle - Nowości

Uwaga! Przestarzały format wiadomości. Treść może nie być wyświetlana poprawnie.

24 kwietnia 2014 Special

Od Czwartku, 24 kwietnia, 8:00 do Piątku, 25 kwietnia, 8:00

-30% zniżki na zakup B-25J-1, B-25J-20

Słynny rajd B-25 nad Japonią 18 kwietnia 1942 r. był kierowany przez ppłk. Jamesa Harolda Doolittle "Jimmyego".

9th Aircraft # 40-2303 - "Whirling Dervish"

Rajd był pomysłem przez kapitana marynarki, Francisa Lowa, zastępcy szefa sztabu do zwalczania okrętów podwodnych. Był on pewien, że dwusilnikowe bombowce armii mogą startować z lotniskowca. Doszedł do tego wniosku po obejrzeniu lotniska marynarki w Norfolk w Wirginii, gdzie pas startowy został namalowany z zarysem płyty lotniskowca do treningu lądowania.

Misja miała na celu podnieść morale Amerykanów i pokazać Japończykom, że nie byli oni tak niepokonani jak sądzili w pierwszych miesiącach wojny.

Doolittle był słynnym lotnikiem cywilnym i autorem doktoratu z aeronautyki na prestiżowym uniwersytecie MIT i w związku z tym został wybrany na dowódcę misji. Plan zakładał dostarczenie bombowców przystosowanych do lotniskowców na dystans 650 km od Japonii, najlepiej od południowego południowego wschodu (157°30'), gdzie celami miały być przemysłowe obszary w Tokio, Yokohamie, Nagoi i zespole miejskim Osaka-Kobe.

Samolot Doolittle, B-25 startuje z lotniskowca USS Hornet, 18 Kwietnia 1942.

Przygotowania ruszyły i wybrano B-25, chociaż Martin B-26 Marauder, Douglas B-18 Bolo i Douglas B-23 Dragon były również rozważane. Każdy samolot został zmodyfikowany tak, aby móc pomieścić dodatkowe paliwo w ilości około 1100 galonów lub 4100 litrów.

Dokonano tego poprzez zainstalowanie dodatkowych, odpornych na przecieki, 275-galonowych zbiorników wewnątrz bombowców na górze przedziału bombowego oraz 175-galonowego, elastycznego gumowego zbiornika w korytarzu powyżej komory bombowej. Różne zmiany i środki redukcji wagi zostały wykonane w celu „odchudzenia” samolotów. Pozwoliło to osiągnąć samolotom dystans 2400 mil morskich (4400 km) z 2000-funtowym (910 kg) ładunkiem bombowym.

Lot testowy dwóch B-25 z lotniskowca Hornet przeprowadzono w dniu 3 lutego 1942 roku. Po udanych testach, projekt został wprowadzony w życie pełną parą. Wszystkie załogi to ochotnicy wybrani z 17. Bomb Group (Medium), pierwszej grupy, która otrzymała B-25. Każdy z bombowców był obsługiwany przez pięciu załogantów.

1 kwietnia 1942 roku 16 bombowców wraz z załogami załadowano na lotniskowiec USS Hornet. Dzień później, lotniskowiec opuścił port. Kilka dni później, Hornet wraz z Task Force 16 połączył się z Task Force 18, w którego skład wchodził lotniskowiec USS Enterprise, odpowiadający za osłonę armady.18 kwietnia rano amerykańskie siły zauważył japoński patrolowiec Num. 23 Nittō Maru – było to wtedy 1200 km od wybrzeży Japonii. Pomimo faktu, że do miejsca startu pozostało jeszcze 300 km, Dolittle nakazał natychmiastowy start bombowców.

Szesnaście bombowców uzbrojonych w cztery 500-funtowe bomby – trzy odłamkowe i jedną zapalającą – wystartowało i podążyło w stronę Japonii w kluczach po dwa bądź cztery – potem rozdzieliły się i zniżyły się na wysokość koron drzew. Samoloty dotarły nad cele wokoło 12:00 czasu tokijskiego. Pomimo napotkania przez niektóre maszyny ognia przeciwlotniczego i samolotów wroga nie stracono ani jednego bombowca. Piloci Mitchelli zbombardowali w dużej mierze obiekty przemysłowe w Tokyo, Yokohamie, Yokosuce, Nagoi, Kobe and Osace.

Po zrzucie bomb samoloty zmieniły kurs i 15 z nich wyruszyło w stronę Chin kontynentalnych. Szesnasty bombowiec ze względu na wysokie zużycie paliwa musiał wyruszyć w stronę Związku Radzieckiego. Z 80 lotników, 69 udało się dotrzeć w bezpieczne miejsca – 3 zginęło wychodząc z samolotu w nocy, zaś 8 Japończycy wzięli do niewoli. Czterech z jeńców zmarło, zaś czterech pozostałych doczekało się wyzwolenia.

Czytaj więcej:

Weź udział w wydarzeniu KW-7 vs KW-7 i zdobądź losy, aby mieć szansę na wygranie IS-7 podczas naszego rocznicowego streamu!

Małe działo, duże cele: Jak grać pojazdami z „Radzieckim tępicielem”