[Special] Lend Lease - Nowości

Uwaga! Przestarzały format wiadomości. Treść może nie być wyświetlana poprawnie.

14 listopada 2013 Special

Uwaga! Artykuł został opublikowany na starszej wersji strony. Mogą wystąpić problemy z wyświetlaniem na niektórych przeglądarkach.

Od Soboty, 16 listopada, 8:00 do Niedzieli, 17 listopada, 8:00

x5 więcej PD za pierwsze zwycięstwo w każdej nacji

-30% zniżki na zakup następujących samolotów: PBY-5a, P-39K-1, P-63A-5, Mustang Mk IA

Lend-lease był amerykańskim drugowojennym programem mającym na celu zaopatrywanie sojuszników. Rozpoczął się 11 marca 1941 roku, kiedy prezydent Roosevelt podpisał kontrowersyjną ustawę Lend-Lease trwającą do końca wojny. Bezodsetkowe kredyty zabezpieczały dostawy różnych dóbr wojskowych i cywilnych takich jak rudy metali, materiały, części zamienne, amunicja, smary, jedzenie i inne. Całkowita wartość pomocy wyniosła ponad 50 miliardów dolarów. 60% tej pomocy otrzymała Wielka Brytania, zaś ponad 20% Związek Radziecki

W grudniu 1940 roku, Brytyjczyków nie było już stać na opłacanie dostaw zapasów. W zych przyczyn, 17 grudnia, Roosevelt zaproponował nową inicjatywę - Lend-Lease. Stany Zjednoczone zaopatrywałyby Wielką Brytanię w materiały do walki z Niemcami, ale nie żądaliby natychmiastowej zapłaty.

Zamiast tego, Stany Zjednoczone "wypożyczałyby" sprzęt Wielkiej Brytanii, odkładając na później kwestię zapłaty. Gdy w końcu doszłoby do zapłaty, nacisk nie miał być położony na zapłatę w dolarach, zamiast tego, zapłata miałaby być pewnego rodzaju "odpłatą" podarowaną Stanom Zjednoczonym przez Wielką Brytanię. Po wielu miesiącach negocjacji, Stany Zjednoczone i Anglia zgodziły się, w Artykule VII porozumienia które podpisali, że "odpłata" ta miałaby składać się w dużej mierze z połączonej współpracy mającej na celu stworzenie międzynarodowego, powojennego, liberalnego porządku gospodarczego.

Dostawy Lend – Lease do ZSRR rozpoczęły się w czerwcu 1941 roku, zaraz po ataku Niemiec 22 czerwca. To właśnie wtedy pierwszy arktyczny konwój wyruszył do portu w Archangielsku zmagając się po drodze z zimnymi wodami Oceanu Arktycznego. Za nim podążyły dziesiątki innych, strzeżonych przez amerykańskie, brytyjskie i kanadyjskie eskortowce. Często ponosiły one ciężkie straty z rąk okrętów podwodnych i Luftwaffe, tak jak niesławny konwój PQ-17. Konwój ten składał się z 41 statków handlowych i wielu okrętów eskorty. Pomimo tego, został rozproszony i praktycznie zmieciony z powierzchni wody przez niemieckie U-Booty i samoloty Luftwaffe. Do portu w Archangielsku dotarło tylko 14 statków.

Innymi ważnymi drogami były Perski Korytarz, Droga Pacyficzna i słynny Alsib - droga powietrzna łącząca Alaskę ze Wschodnią Syberią, której używano do przewozu amerykańskich samolotów takich jak myśliwce P-39 i P-63 , bombowce B-25 Mitchell , samoloty szturmowe A-20 i inne.

Do dziś trwają spory, czy program Lend-Lease był krytycznym czynnikiem sukcesu Aliantów w II Wojny Światowej. Rząd brytyjski zaczął otrzymywać ogromne – i praktycznie darmowe – dostawy już po zakończeniu Bitwy o Anglię. Amerykańskie dostawy pokryły jedynie 4% wydatków zbrojeniowych ZSRR. Jednakże, dobra z Lend-Lease były tym, czego potrzebował sowiecki przemysł i armia: metali, ciężkich maszyn, materiałów wybuchowych, paliwa, pojazdów zmechanizowanych i oczywiście samolotów. W tych dziedzinach amerykańska pomoc była zauważalna. Lend-Lease pomógł również samym Amerykanom - ich pomoc sojusznikom zza oceanu pozwoliła na opóźnienie wprowadzenia kraju do wojny i pozwoliła na przygotowanie przemysłu na starcie z Niemcami.

Dyskutuj na Forum

Czytaj więcej:

Weź udział w wydarzeniu KW-7 vs KW-7 i zdobądź losy, aby mieć szansę na wygranie IS-7 podczas naszego rocznicowego streamu!

Małe działo, duże cele: Jak grać pojazdami z „Radzieckim tępicielem”