Duvar Kağıdını İndir: 1280x1024 | 1920x1080 | 2560x1140

30'lu yıllarda kara bulutlar Avrupa'nın üzerinde toplanmaya başlamıştı ve ülkeler yeniden silahlandı, sivil uçaklar askeri kullanıma uygun olması için yeniden tasarlanıyordu. Son derece lüks Short Empire uçan botları Short Sunderland'e dönüşmüş ve trans-atlantik Focke-Wulf Fw 200 uzun menzilli devriye görevleri için yenilenmişti.

Seviye III: Yer-2 M-105 Motor Gücü: 1 050 HP x2 (@4000m) Son Hız:  445 km/sa @ 4000m, %100 gaz, kapalı radyatör, full yakıt & 4 x 250 kg bomba Kanat Açıklığı:  21,65 m Uzunluk: 16,23 m Silahlar: 7,62mm MG x3 maks. 4.000kg bomba

Sovyetler Birliğinde, İtalyan Tasarımcı Roberto Bartini, 1939 yılında 404.94 km/sa ortalama hızla 5,000 km'den fazla mesafe uçarak rekor kıran Stal-7'yi tasarlamıştı. Stal-7'nin bir bombacı olarak potansiyeli herkesçe biliniyordu ancak aynı diğer tasarımcılar Tupolev ve Petlyakov gibi Bartini de 1938 yılında düzmece bir sçtan hapse atılmıştı. DB-240 (dahl'niy bombardirovschik — uzun menzilli bombacı) üzerinde yapılan çalışmaları bu zamanlarda Bartini'nin başmühendisi olan Vladimir Yermolayev yürütüyordu ve uçak Yer-2 ismiyle 1941 yılında hizmete girdi.

Yer-2'nin etkileyici özellikleri uzun menzili ve büyük bomba yükü. Menzil War Thunder'ın Rastgele Savaşlar'ı için bir anlam ifade etmese de uçağın bomba yükü, Yer-2'yi özel kılıyor ve her oyun modunda kullanışlı hale getiriyor. Bütün modifikasyonları açılmış haldeyken ilk versiyonları dış yuvalara iki adet 1,000 kg, iç yuvalara ise dört adet 500 kg bomba alabilirler. Bu ağır bombalar oyundaki bir çok yer hedefi rahatlıkla imha edebilirken üs bombalamak için idealdirler. Üsler için gereken bomba yükü her modda farklı olsa da 4,000 kg bomba en kötü ihtimalle GS için iki, BS için ise bir üs yok etmeye yeter.

Bir üssü bombalayabilmek için elbette önce ona ulaşmalısınız ve Yer-2'nin en büyük dezavantajı bu konudaki zayıflı. Özel olarak hızlı bir uçak değil, hele de dış yuvalara bomba alındığında. Ve üç makineli tüfek ağır zırhlı avcılara karşı çok az koruma sağlıyor. Mümkünse kendi güvenliğiniz için bir iki kanat adamı alın yanınıza; sizi kolay hedef olarak gören düşman avcıları böylece gafil avlayabilirsiniz. Yalnız uçuyorsanız bulutlu hava yada karanlık size koruma sağlayabilir. Ancak iki seçeneğiniz var:

Yüksek irtifada kalın ve takım arkadaşlarınızın hava üstünlüğünü sağlaması için dua edin, yada doğrudan bir üsse doğru dalışa geçin ve düşmanın siz ulaşmadan yolunuzu kesmemesi için dua edin! İkinci seçenek size büyük bir vurulma riski getiriyor, ancak savaştan önce büyük resmi görmelisiniz.

Erken dönem versiyonlarının 4 tona kadar, geç dönem dizel motorluların ise 5 tona ulaşan bomba yükleri ile Yer-2 tam bir üst avcısı. Ancak kanmayın:
"Yalnızca" 2000 - 3000 HP güç üreten güç ünitesi ile tırmanma konusunda mucizeler yaratmasını beklemeyin, bomba yükünüzü iyi seçin!

1930'lu yıllarda stratejik bombardıman Sovyet hava doktrininin önemli bir parçasıydı. Devasa TB-3 bombacısının bunun en iyi örneğidir. Ancak İspanya İç Savaşı tecrübeleri tercihi taktik savaş alanı desteğine doğru çevirdi ve bunu hem TB-3 hem de Yer-2 kullanırken bizzat fark edebilirsiniz. 1941 öncesinde, fabrikalar tahliye edilmeden önce çok az sayıda Yer-2 üretilmişti ve uzun mesafe bombacıları üretme görevini Ilyushin, Il-2 ile almışı. Yer-2 kullanan filolar 1941 yılında Alman şehirlerine bir kaç bombardıman saldırısı düzenlese de ana görevleri taktiksel hedeflere saldırmaktı. Yeni araç alamadan büyük kayıplar veren filolarda 1942 sonunda çok az sayıda kullanılabilir halde uçak kalmıştı.

Yer-2'lerin menzilini iyileştirmek amacıyla dizel motorlarla testler gerçekleştirildi. Sonuçlar cesaret vericiydi, fabrikalar Il-2 kusmaya devam ederken Yer-2 1943 yılında Charomskiy ACh-30B dizel motorları ile tekrar üretime girdi. Yeni varyant yavaştı ancak savunma sistemi 20mm top içeriyordu ve ekstra 1,000 kg bomba taşıyabiliyordu.

Erken dönem Yer-2'ler ShKAS hafif yada Berezin ağır MT taşırken dizel motorlu versiyonlara ekstra ateş gücü eklenmiş:
Berezin MT ve Sovyetlerin favorisi 20mm ShVAK topundan oluşan bir karışım.

War Thunder'da ki son iki Yer-2 versiyonu bu dizel motorları taşıyor. İlk olanı erken versiyon, ikinci olanı ise revize edilmiş özel bir iki kişilik kokpite sahip, bu kokpit onu diğer Yer-2'lerden ayırıyor. Ekstra 1,000 kg bomba bu uçağı daha da tehlikeli yapğıypr, ancak daha yavaş hale gelmesi ve daha iyi rakipler görmesi hayatta kalmasını da zorlaştırıyor: savunma amaçlı 20mm top etkili ancak akıllı rakipler alt taraftan saldıracaklar.

Dizel Yer-2'ler savaş sonrasına, dört motorlu bombacılarla değiştirilene kadar hizmette kaldılar. Az sayıda uçak Yer-2ON ismiyle VIP nakliye uçağı olarak sivil havacılığa döndü. Yermolayev 1944 yılında öldü ve tasarım ofisi Sukhoi'ye katıldı. Baritni savaş sonrası hapisten salıverildi ve havacılık endüstrisinde çalışmaya devam etti

Yer-2 serisi bombacıları Sovyet ağacında çok ağır bombaları ile göze çarpıyorlar ve düşman hedeflerine maksimum miktarda bomba bırakmak isteyen pilotların favori uçakları arasında yer alıyorlar.

Yazar: John "Zoso" Moore

War Thunder'da ki araçlar hakkında daha fazla yazı okumak ister misiniz? Diğer Araç Profili yazılarımıza göz atın!