1280x1024 | 1920x1080

Od 17:00 26 września do 12:00 29 września 

'Duży Kaliber' (+20% PB i +20% SL)

Specjalnie przygotowana misja będzie dostępna w trybie "Wydarzeń" ( Events).

Powietrzne pojedynki dla samolotów z działkami 37mm i większymi

Samoloty biorące udział:
 

 P-39 Airacobra (wszystkie wersje z wyjątkiem P-400); P-63 Kingcobra (wszystkie wersje); PBJ-1H;
 

Me 410 A-1/U4; Ме 410 B-2/U4; Me 262A 1-A/U4; Ju 87 G-1; Ju 87 G-2; Hs 129 B-3;
 

LaGG-3-34; Yak-9T; Yak-9K; Yak-9P; Yak-9UT;
 

Tempest Mk. V (Vickers P); Mosquito Fb Mk. 18;
 

Ki-102 otsu; Ki-96; Ki-45 otsu; Ki-45 tei; Ki-45 hei

Najbardziej rozpowszechnionym kalibrem uzbrojenia używanym w lotnictwie przed II WŚ były kalibry karabinowe 7.62 mm oraz 7.7 mm (.303). Jednakże po rozpoczęciu wojny, szybko stało się jasne, że do pewnego zniszczenia celu, potrzebna jest potężniejsza broń, dlatego karabiny maszynowe kalibru 12.7 mm (.50) i 20 mm działka automatyczne stały się nieodzownym elementem wyposażenia samolotów we wczesnych latach 40-tych ubiegłego wieku. Jeszcze większa siła ognia była niezbędna, aby mieć choć szanse na uszkodzenie czołgów, jednostek pływających czy okrętów podwodnych, więc różne państwa zaczęły rozwijać znacznie cięższe kalibry lotnicze.
 

Niemieccy inżynierowie zamontowali eksperymentalne, 50 mm działko BK 5 na samolotach Ju-88 i Me-410, użyto też Hs-129 uzbrojonego w działo 75 mm, co miało zapewnić Niemcom przewagę nad sowieckimi czołgami KW i T-34. Brytyjczycy eksperymentowali z samopowtarzalnymi i samoczynnymi działami kalibru 40 i 57 mm - lotniczą adaptacją słynnej "sześciofuntówki". Wszystkich przyćmili jednak konstruktorzy włoscy, wyposażając czterosilnikowy bombowiec Piaggio P.108A w olbrzymie 102 mm działo, a także torpedy i imponujący zestaw uzbrojenia defensywnego.

Zespół War Thunder