Brytyjski lekki krążownik Liverpool należy do krążowników klasy Town drugiej serii produkcyjnej, z mocniejszą jednostką napędową, innym zestawem uzbrojenia przeciwlotniczego i nieco poprawionym opancerzeniem. Stępkę pod okręt położono w szkockiej stoczni Govan w 1935 roku, natomiast do służby okręt wszedł w 1938 roku. Początkowo przydzielony był do Floty Wschodnioindyjskiej, gdzie znajdował się w momencie wybuchu II wojny światowej. Wojna ta zapoczątkowała aktywną służbę bojową krążownika, podczas której brał on udział w walkach na niemal wszystkich kluczowych teatrach działań — od wód chińskich po konwoje arktyczne. HMS Liverpool strzegł szlaków handlowych w rejonie Hongkongu, zwalczał włoskie konwoje na Morzu Śródziemnym i walczył w Kalabrii, gdzie wkrótce został uszkodzony przez niewybuch bomby, która przebiła mostek dziobowy i pokład działowy. Po naprawach Liverpool eskortował konwoje maltańskie, gdzie został ponownie uszkodzony, tym razem przez włoską torpedę, dosłownie tracąc dziób. W czasie pobytu w stoczni amerykańskiej przeszedł długi i skomplikowany remont, po czym powrócił do macierzystego Scapa Flow, gdzie jako eskorta został przydzielony do osłony arktycznych konwojów na Morzu Barentsa.

Po zimnych wodach radzieckiej Północy HMS Liverpool ponownie wrócił na ciepłe wody Morza Śródziemnego, gdzie w 1942 roku został ponownie zaatakowany przez włoskie bombowce torpedowe, doznając uszkodzeń rufowej maszynowni i zacięcia maszyny sterowej.  Walcząc z ciągłymi nalotami włoskich samolotów, krążownik został pomyślnie odholowany do Gibraltaru, skąd udał się na remont do Wielkiej Brytanii, gdzie z powodu niedostatków siły roboczej pozostał do końca wojny. Po II wojnie światowej powrócił do służby na Morzu Śródziemnym jako okręt flagowy 15 Dywizjonu Krążowników. Na początku lat 50-tych podjęto decyzję o znacznej modernizacji Liverpoolu, jednak ze względu na reformę floty i pojawienie się nowych, bardziej zaawansowanych typów uzbrojenia, plany te pozostały niezrealizowane. W 1952 roku okręt został wycofany z eksploatacji, a w 1958 roku sprzedany na złom.