Wspaniałe malowanie w barwach Francji Vichy z francuskich Indochin dla F1M2 wykonane przez Petranera

Utworzona w 1909 French Armée de l'Air dzierży tytuł pierwszej siły powietrznej w historii. Początkowo nie był to niezależny oddział wojska, jednak oryginalne Aéronautique Militaire było pionierem w wykorzystaniu samolotów jako broni.

Podczas pierwszej wojny światowej Francja była najbardziej zaawansowaną siłą powietrzną na świecie. Francuscy lotnicy osiągnęli pierwsze powietrzne zwycięstwo zarówno używając prowizorycznie zamontowanych karabinów, jaki i karabinów zamontowanych w śmigle. Francja miała również najlepszego asa lotniczego wśród aliantów: René Fonck osiągnął 72 zwycięstwa w samotnych bitwach, podczas gdy latał na różnych myśliwcach SPAD.

Po zawartym pokoju w 1918 Francuzi kontynuowali rozwój swoich sił powietrznych. Prawo aby uczynić Armée de l'Air oddzielnym oddziałem wojska zostało ustanowione 2 lipca 1934 — dokładnie 80 lat temu. Gdy Niemcy rozpoczęli zbrojenia w późnych latach 30., Francja i jej sojusznicy byli zmuszeni do konkurowania z swoimi sąsiadami w dziedzinie zbrojeń. Podczas bitwy o Francję w maju 1940, Francja i Anglia musiały posiadać lotnictwo wystarczająco silne, aby pokonać Luftwaffe.

Australijscy żołnierze przy myśliwcu Morane-Saulnier MS.406C1 z Groupe de Chasse I/7. Syria, lipiec 1941.

Kiedy Niemcy rozpoczęli inwazję, Francja była kompletnie nieprzygotowana na Blitzkrieg. Armée de l'Air było wyposażone w samoloty Curtiss H-75A Hawks, M.S.406 i trochę nowych D.520 oraz MB.150, które powinny sobie poradzić z niemieckimi Bf 109 i Bf 110. Jednak mogły one jedynie minimalnie spowolnić najeźdźców. Był to wynik kilku problemów, między innymi braku funduszy, opóźnienia w modernizacji, poważnej rywalizacji między oddziałami wojskowymi, nieaktualnej taktyki i problemów organizacyjnych oraz całkowitego nieprzygotowania na atak. Luftwaffe posiadało również więcej lepszych samolotów niż alianci. Pomimo okoliczności Armée de l'Air walczyło dzielnie, aż do poddania się Francji 22 czerwca 1940 r.

Chance Vought F4U-7 Corsair

Po zawieszeniu broni francuscy lotnicy mieli dwie możliwości jak kontynuować latanie. Niektórzy przyłączyli się do sił powietrznych Wolnej Francji by wzmocnić ruch oporu, inni zaś decydowali się wybrać lotnictwo marionetkowego rządu Vichy, będącego pod niemiecką okupacją. Armée de l'Air z Vichy miało na wyposażeniu francuski sprzęt i miało za zadanie głównie bronić interesów kolaborującego rządu w koloniach. Kiedy amerykańskie siły rozpoczęły atak na Maroko w listopadzie 1942 roku, Siły Powietrzne Vichy walczyły krótko i w końcu się poddały. Niedługo po tym incydencie Niemcy zdecydowały się rozwiązać siły zbrojne kolaboranta.

Po poddaniu się Francji wielu lotników przyłączyło się do Sił Powietrznych Wolnych Francuzów, kontynuując walkę przeciwko Niemcom. Ich symbolem stał się krzyż lotaryński. Po rozwiązaniu sił zbrojnych Francji Vichy, wyzwolone jednostki połączyły się z jednostkami Wolnych Francuzów formując Walczące Siły Powietrzne Francji (Forces Aériennes Françaises Libres), w skrócie FAFL. Kontynuowały one dzieło Armée de l’Air. FAFL stworzył kilka dywizjonów pod dowództwem US i RAF. Walczyły one w Północnej Afryce na amerykańskich myśliwcach P-39 i P-40 oraz brytyjskich Spitfire. Prawdopodobnie najsłynniejszym francuskim pilotem na froncie zachodnim był Pierre Clostermann. Początkowo latał on na Spitfire w No. 341 Squadron, a pod koniec wojny przeniesiono go do jednostki latającej na Hawker Tempest. Clostermannowi zaliczono łącznie 33 zwycięstwa powietrzne.

Dassault Ouragan

Piloci Wolnych Francuzów walczyli też na froncie wschodnim. Jednostka francuskich lotników dołączyła do radzieckiego wojska w marcu 1943 roku. Latając początkowo na Jak-1, potem na Jak-9D, a ostatecznie na Jak-3 w Pułku Lotnictwa Myśliwskiego „Normandie-Niemen”. Zyskali oni uznanie zarówno wśród Francuzów, jak i Sowietów. Wiele zaszczytów przypadło nie tylko jednostce, ale też kilku pilotom takim jak Marcel Albert i Roland de la Poype, którzy uzyskali tytuły Bohatera Związku Radzieckiego. W podzięce za ich służbę Związek Radziecki podarował Francji Jaki-3 używane przez jednostkę.

Po zwycięstwie w Europie Francja rozpoczęła odbudowę swoich sił powietrznych. Początkowo używano samolotów z okresu drugiej wojny światowej takich jak P-63 Kingcobra i Fw 190 pod oznaczeniem NC 900. Siły powietrzne szybko przeszły na odrzutowce pierwszej generacji takie jak De Havilland Vampire, czy pierwszy myśliwiec odrzutowy własnej konstrukcji — Dassault Ouragan.

Jednakże nie zarzucono używania samolotów tłokowych — wykorzystywano je w próbach utrzymania kontroli nad koloniami. Do P-63 dołączył szereg amerykańskich samolotów: F6F Hellcat, F8F Bearcat i F4U-7 Corsair. Wysłano je do walki w I wojnie indochińskiej trwającej w latach 1946-1954. Hellcaty i Corsairy służyły we francuskim lotnictwie morskim, Aéronavale. Wkrótce ten znak lotnictwa morskiego Francji będzie dostępny w grze.

Zespół War Thunder