Dzisiaj przypada rocznica wydarzenia, które zmieniło losy Europy. Każdy dobrze wie, że Święto Niepodległości jest świętem upamiętniającym powrót Polski na mapę świata po 123 latach zaborów. Jednak jeśli myślicie, że był to efekt uboczny traktatów pokojowych zawartych między Ententą i pokonanymi państwami centralnymi, to muszę powiedzieć, że jeśli chodzi o Polskę, nigdy nie było kolorowo. Podobnie było w tym przypadku.

Walki o niepodległość wybuchały w XIX w. Obydwa zorganizowane powstania: Listopadowe, oraz Styczniowe zostały stłumione. Dlaczego udało się odzyskać niepodległość dopiero pod koniec Wielkiej Wojny? Złożyło się na to kilka czynników:

- Doszło do jedynej w dziejach sytuacji, gdzie wszyscy zaborcy zostali pokonani. Rosję dodatkowo nadal trawiła rewolucja, która ciągnęła się od 1917 r.

- Otrzymaliśmy wsparcie od Zachodu, szczególnie od Francji i USA, o które zabiegali Dmowski i Paderewski.

- Dysponowaliśmy liczącą się siłą militarną w swoim rejonie - tzw. Polska Siła Zbrojna.

- Dysponowaliśmy podstawami rządu, który mógł w każdej chwili objąć władzę na niepodległych ziemiach polskich - Radę Regencyjną i Komisję Likwidacyjną - a także przywódcę popularnego wśród ludu - Józefa Piłsudskiego.

I.J. Paderewski, kompozytor polityk, premier i patriota

W lipcu 1917 roku sytuacja na froncie zachodnim oraz we Włoszech stała się bardzo niekorzystna dla państw centralnych. Władze Niemieckie postanowiły zmusić Legiony Polskie do złożenia przysięgi wierności sojuszowi Niemiec i Austro-Węgier, co oczywiście spotkało się z odmową naszych żołnierzy, oficerów i dowódcy Józefa Piłsudskiego. Ci, którzy się zgodzili zostali potem przeniesieni na front włoski (później jednak przeszli na stronę rosyjską walcząc pod Hallerem), drudzy zostali internowani, a Piłsudskiego osadzono w twierdzy w Magdeburgu.

W tym czasie Haller dzielnie walczył u boku Rosjan przeciwko Niemcom, razem z II (złożonym z żołnierzy przybyłych z Włoch) Korpusem Polskim. Jednak w Bitwie pod Kaniowem korpus został rozbity, a Haller udał się do Francji, by tam tworzyć Błękitną Armię, która miała być początkiem Wojska Polskiego. 8 stycznia 1918 po długotrwałych zabiegach polskiej dyplomacji, a przede wszystkim Komitetu Narodowego Polskiego (na czele Roman Dmowski) oraz Ignacego Jana Paderewskiego prezydent USA Woodrow Wilson ogłosił 14 warunków pokoju w Europie. Trzynastym z nich było stworzenie niezależnego państwa polskiego z dostępem do morza.

Na froncie zachodnim Niemcy zaczęli ustępować. Widząc to Komisja Likwidacyjna (Ignacy Daszyński i Wincenty Witos) rozpoczęli plan zastępowania austriackich urzędników polskimi. Niemcy i austro-Węgry wyraziły zgodę z powodu ich słabości i nadziei, że Polska zostanie w ich rękach. Podobnie było w przypadku Rady Regencyjnej, która przejęła pod swoje skrzydła Polską Siłę Zbrojną i ogłosiła pobór do wojska, wbrew woli Cesarstwa Niemieckiego, oraz wskazała KNP jako przedstawiciela sprawy polskiej na zachodzie.

Józef Piłsudski wśród dowództwa Polskiej Organizacji Wojskowej	Komitet Narodowy Polski. W środku siedzi R. Dmowski

Rozbrajanie Niemców w Warszawie

Ostatecznie 10 listopada Piłsudski przybył do Warszawy, która kilka dni wcześniej urządziła "polowanie na Niemców" – urzędnicy byli wyrzucani a żołnierze rozbrajani przez mieszkańców. Przyjazd zbiegł się z ogłoszeniem na zachodzie rozejmu, a samemu Piłsudskiemu otworzył bramy więzienia. Rozejm ogłoszono 11 listopada, tego dnia Piłsudski otrzymał stanowisko dowódcy Polskiej Siły Zbrojnej, a Warszawa została w pełni wyzwolona od Niemców, w dodatku bezkrwawo, oraz z pozyskaniem wyposażenia trzydziestotysięcznego garnizonu.

Jak widać proces był bardzo mozolny, opierał się na szybkiej rozbudowie armii, aparatu państwowego i dużej dozie szczęścia. Na szczęście większości Niemców, którzy byli rozbrajani, było bardzo na rękę. Po wielu latach wojny w końcu mogli wrócić do swoich rodzin.

Na początku odbudowy Polski życie codzienne było bardzo trudne - granice państwa były bardzo płynne i wciąż się zmieniały, czemu towarzyszyły liczne konflikty i potyczki. Problemem okazała się także waluta, gdyż dotychczas w każdym z zaborów obowiązywała inna moneta. Jednak udało się dzięki patriotyzmowi i świadomości, że ich ukochana ojczyzna o którą biło się pięć pokoleń w końcu do nich wróciła. My też możemy być z tego dumni, dlatego bądźmy patriotami. Nie tylko od święta, ale i na co dzień.

Polski Zespół War Thunder

Autor: Piotr Korzeniowski, Student Technologii Chemicznej na Politechnice Poznańskiej. W wolnym czasie czynnie uczestniczy w życiu uczelni, z zamiłowania dziennikarz, militarysta i pasjonat historii XX wieku. Na jego historyczne upodobania miały wpływ książki, głównie dotyczące uzbrojenia oraz maszyn Państw Osi. W wolnych chwilach pisze własną książkę, recenzje znanych i nieznanych lektur, jest operatorem i reporterem mediów studenckich.