Fw 189 w wojskowym malowaniu

Zdobądź tę maszynę (kalendarz)

← powrót do głównego artykułu

Testowany Fw 189 Uhu ma inne pokrycie osłony silnika, układy sterowania i liczne usprawnione wewnętrzne komponenty mechaniczne w porównaniu z oryginałem, jego właściwości lotne i osiągi pozostają jednak niezmienione. Wszystkie zespoły zostały odnowione, zainstalowano też każdą dostępną modyfikację. Samolot jest maszyną premium.

Charakterystyka maszyny (BZ/BR):	Zdobądź oznaczenie  "pin-up" wypełniając zadania pilota
Kraj  Niemcy Klasyfikacja Bitewna  1.7/1.7 Era  I Prędkość wznoszenia  12.6/8 m/s Maksymalna prędkość  383/359 km/h Uzbrojenie ofensywne Uzbrojenie defensywnet  7.92 mm  Mg-17 x2  7.92 mm  Mg-15 x2

Fw 189 Uhu — historia

Fw 189 Uhu (niem. sowa) był jedną z najbardziej rozpoznawalnych maszyn na froncie wschodnim. Maszyny tego typu były używane do obserwacji i rozpoznania, a także w roli maszyny szturmowej. Niemieckie dowództwo ogłosiło konkurs na maszynę rozpoznawczą w lutym 1937 roku, a konstruowanie Fw 189 rozpoczęło się niewiele później. Do tego czasu planowano już zastąpienie nowego Hs 126A, który jeszcze nie został wprowadzony do masowej produkcji.

Zakłady Focke-Wulf stały się faworytem po pierwszych lotach testowych, gdyż osiągi ich samolotu przeszły wszelkie oczekiwania. Trzymiejscowy Fw 189 o w pełni metalowej konstrukcji miał dwa chłodzone powietrzem silniki widlaste i był nie tylko najszybszą, ale i najbardziej zwrotną maszyną spośród samolotów biorących udział w konkursie. Uhu był samolotem prawdziwie wielozadaniowym, ze świetnym jak na owe czasy uzbrojeniem defensywnym, a do tego mógł pełnić funkcję szturmowca albo frontowego bombowca. 

Niemieccy piloci uwielbiali Fw 189 za wspaniałą widoczność i pewne sterowanie. Prosta konstrukcja i liczne łatwo wymienne komponenty sprawiły, że był wykorzystywany na froncie przez długi czas.

← powrót do głównego artykułu