Historia Kugisho R2Y2 Keiun-Kai rozpoczęła się już w 1942 roku od powstania R1Y1, który w założeniach miał być szybkim samolotem zwiadowczym o dalekim zasięgu dla rosnącego terytorialnie Imperium Japońskiego. Napędzany miał być silnikiem tłokowym, lecz projekt zarzucono na rzecz R2Y1 Keiun zwanego „Malowniczym obłokiem”.

R2Y1 stanowił znaczący postęp wobec wcześniej proponowanej konstrukcji R1Y1, a dodatkowo był również bardziej skomplikowany, bowiem napęd składał się z dwóch sprzężonych ze sobą silników Aichi Atsuta 30, które, pracując w tandemie, otrzymały oznaczenie Aichi Ha-70. Rozwiązanie to było podobne do stosowanego w Heinklu He-117 „Gryf”, w którym silnik DB 610 składał się z dwóch połączonych jednostek DB 605, przekazujących moc za pomocą jednego wału napędowego. Nieuzbrojony samolot prezentował się bardzo elegancko — miał sześciołopatowe śmigło i trójkołowe podwozie w takim układzie jak J7W. Ze względu na duży statecznik poziomy i pokaźną część ogonową samolotu zdecydowano się również na zastosowanie małego koła w kadłubie pod statecznikami w celu zapobieżenia uszkodzeniom, które mogły być wywołane uderzeniem ogona o pas startowy podczas startu i lądowania. Już w trakcie konstruowania samolotu Kugisho informowało Japońską Cesarską Marynarkę Wojenną o możliwości zaadaptowania do samolotu silników odrzutowych Mitsubishi Ne-330.

Samoloty z rodziny R2Y bardzo szybko ewoluowały, co można rozpoznać po diametralnych zmianach jakie zaszły w budowie i konstrukcji kadłuba, a także umiejscowienia silników. Kliknij na miniaturkę, aby zobaczyć zdjęcie w pełnej rozdzielczości​.

Konsekwencją tych decyzji było powstanie R2Y2 Keiun-Kai, który otrzymał prawdziwie śmiercionośne uzbrojenie w postaci czterech działek Typ 5 kalibru 30 mm z łącznym zapasem 600 pocisków. Wszystkie trzy modele R2Y2 posiadają możliwość przenoszenia pod kadłubem bomby przeciw celom naziemnym (np. bunkrom) o masie 800 kg dzięki modyfikacji nr 80 lub bomby o tej samej masie, lecz oznaczeniu Typ 99 (przeciwko okrętom), dzięki modyfikacji nr 80 mod. 5 AP. Zaletą R2Y2 jest wspaniała widoczność z kokpitu oraz trójpodporowe podwozie znacznie ułatwiające kołowania, starty i lądowania.

Umieszczone w V erze japońskiego drzewka technologicznego samoloty z rodziny R2Y2 są bardzo skutecznymi maszynami zarówno w roli szybkich bombowców odrzutowych, jak i myśliwców. Po zakupieniu modyfikacji uzbrojenia ich siła ofensywna pozwala skupić się nie tylko na eliminowaniu celów naziemnych, bowiem zaczną stanowić poważne zagrożenie także w starciach powietrznych. Spory zapas amunicji sprawia, że R2Y2 może wiązać walką swoich przeciwników dłużej niż jego odpowiedniki w innych nacjach, a duże zbiorniki paliwa pozwalają mu pozostać w powietrzu od 20 minut przy minimalnym stanie paliwa do 44 minut przy zatankowaniu do pełna w wersji V1 oraz do 47 minut w przypadku wersji V2 oraz V3. To wynik, którym mogą się pochwalić nieliczne wczesne samoloty odrzutowe.

W konstrukcji kadłuba R2Y2 — zwłaszcza w modelu V1 — znajdziemy wiele podobieństw do tego zastosowanego w R2Y1. Z racji, że była to pierwsza próba zastąpienia silnika tłokowego silnikami odrzutowymi, gołym okiem widać dość prymitywny układ jednostek napędowych, podobny do tego znanego z Me-262 i Kikki — silniki Ne-330 podwieszono pod skrzydłami. Dopiero w modelach V2 i V3 da się zauważyć pewne zmiany w wyglądzie zewnętrznym. V2 otrzymał wloty powietrza umieszczone w przykadłubowych krawędziach natarcia skrzydeł, a silniki zabudowano w kadłubie. W ostatecznym wariancie R2Y2, V3, wlot powietrza znalazł się w części nosowej samolotu, a kształt i umiejscowienie steru wysokości uległy zmianie. Wszystkie wersje tego odrzutowca charakteryzują się nietypową sylwetką, lecz pełnia tę samą rolę operacyjną i nie należy lekceważyć ich w walce.

Cała rodzina samolotów R2Y2 przyciąga wzrok swym wyglądem i jest wyjątkowo skuteczna w walce, dlatego też w sprawnych rękach doświadczonego pilota stanowi śmiertelne zagrożenie. Wyjątkowa konstrukcja tych odrzutowców i zapierający dech w piersiach widok, gdy suną po nieboskłonie, sprawiają, że wszystkie trzy odmiany R2Y2 Keiun-Kai znalazły uznanie wśród wielu wirtualnych pilotów.

Chciałbyś poznać historię innych pojazdów oraz samolotów? Wystarczy, że klikniesz tutaj, a ukaże Ci się lista wszystkich artykułów z serii „Profil Samolotu”.

Autor: Scott “Smin1080p” Maynard

Zespół War Thunder