M4 Sherman "Columbia lou" D-Day, 70-ty Batalion Czołgów, Plaża Utah, 6 kwietnia 1944 r.

Kamuflaż wykonał -313- Paegas | Pobierz Stąd

W 1939 roku większość amerykańskich czołgów zaczynała starzeć się technologicznie. Postępy czynione przez Wermacht w Europie zmusiły amerykańskich liderów do rozpoczęcia modernizacji uzbrojenia armii. Największym problemem był sprzęt wojskowy, bowiem większość czołgów uzbrojona była w karabiny maszynowe o kalibrze 12,7 mm lub w armaty o kalibrze 37 mm, których siła ognia była uważana za niewystarczającą. Lekiem na ten problem miała być armata czołgowa M3 kaliber 75 mm, lecz w owym czasie nie istniała jeszcze wieża nadająca się do jej montażu. Rozwiązaniem tymczasowym okazało się stworzenie na bazie czołgu średniego M2 konstrukcji M3 Lee uzbrojonej podobnie jak jej poprzednik w działo o kalibrze 37 mm osadzone w obrotowej wieży oraz dodatkowo w armatę 75 mm zamontowaną w sponsonie pancerza.

W sierpniu 1940 roku Departament ds. Uzbrojenia zatwierdził projekt całkowicie nowego pojazdu pancernego bazującego na podwoziu M3, a w kwietniu 1941 roku prototyp o oznaczeniu T6 został skierowany do masowej produkcji. Tak powstał czołg średni M4 znany również jako „Sherman”. Został tak nazwany na cześć generała Williama Tecumseha Shermana.

M4 Sherman wyposażony w kaftany do pokonywania przeszkód wodnych, D day

Nowa konstrukcja wyposażona była w wiele sprawdzonych rozwiązań technicznych takich jak gwiazdowy silnik benzynowy zamontowany z tyłu pojazdu, zawieszenie oparte o pionowo ustawione sprężyny taśmowo-stożkowe oraz pochylony pancerz przedni. Wieża posiadała pancerz jednorodny odlewany, natomiast kadłub — spawany. Wraz z uzbrojeniem stawiał on Shermana na uprzywilejowanej pozycji wobec krótkolufowych pojazdów Panzer III i Pancer IV uzbrojonych w armaty kalibru 75 mm. Dopiero późniejsze niemieckie konstrukcje długolufowe, takie jak Tygrys, Pantera i zmodernizowany Panzer IV, zakończyły jego supremację.

Mimo wszystko był bardzo lubiany przez załogi, które chwaliły go za niezawodność i komfort, jaki oferował. Amunicja burząca okazała się bardzo skuteczna w niszczeniu silnych punktów wroga, stanowisk dział przeciwpancernych i bunkrów. Łącznie wyprodukowano ponad 6700 sztuk M4, nie licząc kolejnych wersji rozwojowych i egzemplarzy zmodyfikowanych. Shermany uczestniczyły w walkach na wszystkich frontach II Wojny Światowej, a zmodernizowane odmiany tej konstrukcji brały także udział w wojnie koreańskiej i wojnie sześciodniowej.

Rozmieszczenie poszczególnych modułów oraz załogi w M4 Sherman

W War Thunder M4 znajduje się w II erze drzewka armii Stanów Zjednoczonych i posiada klasyfikację bitewną o wartości 3,7 we wszystkich trybach gry. Podobnie do realnego odpowiednika uzbrojony jest w armatę M3 kalibru 75 mm, taką samą jaka montowana była w M3 Lee oraz w dziale samobieżnym M8A1. Początkowo gracz ma do dyspozycji dwa typy amunicji — przeciwpancerną M72, która pozwala na penetrację pancerza o grubości 84 mm z odległości 100 metrów oraz burzącą M48 przydatną do niszczenia słabiej opancerzonych celów. Trzeci typ pocisków — przeciwpancerny M61 — można odblokować wraz z postępami w grze. Charakteryzuje się on lepszą zdolnością penetracji (89 mm z odległości 100 m) oraz posiada dodatkowo głowicę z ładunkiem wybuchowym, która po trafieniu zwiększa obrażenia załogi i modułów pojazdu wroga. Zalecamy korzystać właśnie z tej amunicji zamiast ze standardowej przeciwpancernej.

Pancerz Shermana jest bardzo trwały — jego grubość we frontowej części wieży wynosi 76 mm, a w przedniej części kadłuba — 51 mm. Wydawać by się mogło, że to niewiele, lecz spore jego pochylenie zwiększa efektywną grubość aż do 80 mm. Opancerzenie boków kadłuba jest znacznie słabsze i wynosi zaledwie 38 mm. Czołg jest napędzany jednostką o mocy 400 KM, która pozwala osiągnąć mu prędkość 38 km/h.

W walce M4 jest bardzo wszechstronny. Grube frontowe opancerzenie wieży i depresja działa wynosząca 10 stopni sprawia, że czołg idealnie nadaje się do zajmowania pozycji z ukrytym kadłubem, a pochylony przedni pancerz stanowi dobrą ochronę przed ogniem wroga. Do zalet Shermana można zaliczyć również rozsądną mobilność, która pozwala na efektywne stosowanie taktyki oskrzydlającej. Najsłabszą stroną czołgu jest pancerz po bokach kadłuba, gdyż jego niewielka grubość i zerowy kąt nachylenia a także miejsce składowania amunicji w jego bliskim sąsiedztwie sprawia, że jest wrażliwy na ostrzał z kierunków bocznych. Również wysoka sylwetka pojazdu utrudnia znalezienie stosownej osłony.

Ogólnie rzecz biorąc, M4 Sherman jest jednostką uniwersalną. Dobrze sprawuje się w swojej roli, lecz w żadnej dziedzinie się nie wyróżnia. Wprowadzi Cię do amerykańskiej linii czołgów średnich i wraz z czynionymi postępami da Ci możliwość zagrania różnymi odmianami tej legendarnej maszyny.

Autor: Adam “BONKERS” Lisiewicz

W jednej z nadchodzących aktualizacji, wprowadzimy do War Thunder napis
 "Major Jim" , 1 Dywizja Pancerna, Luty 1943 r.

Jaka jest twoja ulubiona wersja Shermana? Wpadnij na forum i podziel się swoją opinią z nami! 

Zespół War Thunder