'Panzerkampfwagen II, Afrika Korps' kamuflaż wykonał JoKeR_BvB09 |  Pobierz Stąd

1 sierpnia 1941 roku powstała 21 Dywizja Pancerna. W jej skład wchodziły zarówno dawna 5 Dywizja Lekka, jak i 104 Batalion Motocyklowy wraz z 104 Pułkiem Strzelców. Działa FlaK 36 kal. 88 mm pozostały jednak pod kontrolą korpusu oraz pod rozkazami samego generała Rommla.

Generał Rommel oraz V. Bismack, Północna Afryka, 1942 r.

Dywizja sformowana została po tym, jak wyciągnięto wnioski z walk w trakcie alianckiej ofensywy pod kryptonimem „Battleaxe”. Niemieckie naczelne dowództwo chciało utemperować wolność Rommla poprzez poddanie go pod dowództwo włoskiego Commando Supremo i generała Gariboldiego. Rommel, widząc co się święci, szybko odpowiedział na to prośbą do generała von Brauchitscha o przemianowanie Deutsches Afrika Korps na Panzerarmee Afrika. W wyniku tego Rommel odzyskał niezależność, dzięki czemu mógł się skupić na rozwoju taktyk walk z wrogimi czołgami. Wśród nich należy z pewnością wspomnieć o użyciu dział przeciwlotniczych FlaK 36 kal. 88 mm w roli dział polowych.

We wrześniu 1941 roku, 21 Dywizja, pod dowództwem generała Johanna Von Ravensteina, została wysłana po raz pierwszy w bój. Rommel określił ich zadanie jako „rozpoznanie walką”, ale tak naprawdę chodziło o zdobycie alianckiej bazy zaopatrzeniowej, przygotowywanej z myślą o kolejnych ofensywach sprzymierzonych w tym rejonie. Była to jednak zmyślnie zastawiona pułapka, kusząca Rommla zdobyczami tak cennymi w pustynnej wojnie. Dywizja wyruszyła do walki zmotywowana i pewna siebie. Niedaleko granicy napotkano jednostki brytyjskiej 7 Dywizji Pancernej. Zgrupowanie aliantów unikało jednak walki do czasu, gdy w okolicach obozów wojskowych niedaleko Solafi Niemcom skończyło się paliwo. Pułapka zadziałała, a Niemcy ponieśli ciężkie straty ze strony nalotów RAF i ataków wojsk Wspólnoty Narodów.

Kolumna 39 Pułku Przeciwpancernego w Afryce, 1942 r.

Dywizja zreorganizowała się jednak i wzięła aktywny udział w walkach na pustyni Afryki Północnej, gdzie pogoda i warunki terenowe często były znacznie bardziej niebezpieczne od jednostek wroga. Front przesuwał się w obie strony, ale w końcu to Niemcy utracili przewagę strategiczną. Rommel rzucał swoje jednostki do walk w sytuacjach, gdzie rozciągnięte linie zaopatrzeniowej nie zapewniały regularnych dostaw – zwycięstwa taktyczne nie przekładały się na ogólną sytuację strategiczną. Szlak bojowy dywizji zakończył się 13 maja 1943 roku, gdy resztki Panzerarmee Afrika skapitulowały przed wojskami brytyjsko-amerykańskimi.

Od rozgrzanej pustyni Libii i Egiptu do górzystych terenów Tunezji oraz bitew w Przełęczy Kasserine i Medenine 21 Dywizja Pancerna pokazywała, do czego zdolna była dobrze przygotowana i dowodzona formacja, w której stawiano nacisk na współpracę między czołgami, piechotą zmotoryzowaną i artylerią.

W jednej z nadchodzących aktualizacji dodamy oznaczenie  '21. Panzer-Division':

Oznaczeniw wykonał Branislav 'InkaL' Mirkov