War Thunder background
Uwaga! Przestarzały format wiadomości. Treść może nie być wyświetlana poprawnie.
Uwaga! Artykuł został opublikowany na starszej wersji strony. Mogą wystąpić problemy z wyświetlaniem na niektórych przeglądarkach.


Po udanym wprowadzeniu do walki na Froncie zachodnim czołgów szturmowych M4A3E2 latem 1944 roku, Amerykańskie Siły Zbrojne szybko zauważyły potrzebę wprowadzenia do walki większej ilości pojazdów ciężko opancerzonych. W grudniu 1944 roku Sztab Generalny US Army wystosował propozycję skierowaną do US Army Ordnance Board1, w której to zaproponował stworzenie ciężej opancerzonej wersji czołgu M26 Pershing.

Ordnance Board szybko zaakceptowała propozycję i rozpoczęła prace mające na celu stworzenie nowego pojazdu. Początkowo planowano wyłącznie zwiększenie grubości pancerza i ulepszenie uzbrojenia czołgu M26 – w ten sposób narodził się prototypowy czołg T26E5. Wkrótce jednak zaczęto rozważać nowy pomysł. Tym razem planowano stworzenie zupełnie nowej maszyny, która miała jednak dzielić wiele komponentów z czołgiem M26, celem poprawy logistyki i konserwacji. W lutym 1945 roku Ordnance Board odpowiedziało na prośbę Sztabu Generalnego, proponując konstrukcję czterech modeli pilotażowych nowej maszyny. Już miesiąc później Sztab zaakceptował tę propozycję.


Zgoda ta sprawiła, iż proces projektowy nowej maszyny otrzymał status priorytetowy. Już w kwietniu 1945 roku gotowa była zarówno drewniana makieta pojazdu, jak i większość planów konstrukcyjnych. Pierwszy model pilotażowy zjechał z taśmy produkcyjnej fabryki Chryslera w Detroit w styczniu 1946 roku. System napędowy nowego pojazdu składał się z kombinacji dwunastocylindrowego silnika Ford GAC o mocy 7702 koni mechanicznych przy 2800 obrotach na minutę, połączonego z nowym typem przekładni, pozwalającej na bardziej precyzyjne sterowanie gąsienicami. System ten, określany jako „cross-drive transmission”3, był testowany wcześniej w prototypowym czołgu ciężkim T29. Zawieszenie nowego pojazdu oparte było na drążkach skrętnych, podobnie jak w czołgu M26 Pershing. Na uzbrojenie nowej maszyny, określanej jako T32, składało się działo T15E2 kal. 90 mm oraz jeden współosiowy karabin maszynowy kal. 7,62 mm. W pierwszych dwóch modelach pilotażowych zamontowano również dodatkowy karabin maszynowy, umiejscowiony z przodu kadłuba – prototypy numer 3 i 4 były jego jednak pozbawione. Pierwsze dwa prototypy wysłane zostały na poligon testowy w Aberdeen, celem przeprowadzenia prób polowych. Trzeci prototyp czołgu T32 wysłany został na poligon testowy w Fort Knox, a czwarty prototyp pozostał w Detroit. T32 był już jednak bardzo spóźniony i nie zdołał wziąć udziału w II Wojnie Światowej. Po cięciach budżetowych we wszystkich gałęziach Amerykańskich Sił Zbrojnych oraz po masowej demobilizacji nie zdecydowano się na rozpoczęcie produkcji seryjnej. Prototypy te okazały się jednak użyteczne dla US Army, gdyż pozwoliły na przetestowanie nowych rozwiązań technologicznych i konstrukcyjnych.

 

W grze War Thunder czołg ciężki T32 umiejscowiony jest w IV erze drzewka czołgów amerykańskich. Jego Klasyfikacja Bitewna, wynosząca 7,0, jest taka sama we wszystkich trybach gry. Działo T15E2 kal. 90 mm strzela dwoma typami pocisków – pierwszym z nich jest pocisk przeciwpancerny T43, mogący przebić 203 mm pancerza z odległości 100 metrów. Drugim z nich jest pocisk odłamkowy T42, mogący spenetrować 17 mm pancerza na dowolnym dystansie. Pancerz czołgu T32 jest dość solidny – przedni, pochyły pancerz kadłuba posiada efektywną grubość 165 mm, podczas gdy przód wieży w niektórych miejscach chroniony jest przez prawie 300 mm pancerza. Boki i tył tego pojazdu są jednak znacznie gorzej chronione – pancerz boczny ma grubość jedynie 76 mm, a tył pojazdu chroni jedynie 50 mm pancerza. Mobilność czołgu T32 jest dość standardowa – pojazd może rozpędzić się do maksymalnej prędkości 35 km/h.

Dzięki bardzo grubemu pancerzowi wieży oraz użytecznym 10 stopniom depresji działa, T32 znakomicie radzi sobie w pofałdowanym terenie, gdzie jest w stanie ukryć gorzej chroniony kadłub za przeszkodą i wykorzystywać pancerz na wieży do odbijania pocisków wroga. Penetracja pocisku przeciwpancernego jest wystarczająca, aczkolwiek brak ładunku wybuchowego w głowicy sprawia, iż celem osiągnięcia trafień krytycznych należy bardzo dokładnie celować w miejsca, gdzie znajdują się kluczowe elementy. Walcząc przeciwko T32 staraj się zajść go od boku bądź z tyłu, gdzie pancerz jest cieńszy. Do tego czas przeładowania działa wynosi prawie 19 sekund – staraj się więc oczekiwać na wystrzał, aby następnie zaatakować.

T32 jest dość specyficznym czołgiem w użyciu, wymagającym doświadczonego kierowcy celem osiągnięcia sukcesu. T32 doprowadzi również gracza do finalnego amerykańskiego czołgu ciężkiego – M103.

  • 1. Organ Armii USA zajmujący się ewaluacją, projektowaniem i rozwojem uzbrojenia.
  • 2. Według pomiaru mocy silnika bez strat wynikających z działania skrzyni biegów i innych elementów silnika. Po wliczeniu tych operacji moc wyniosła 680 koni mechanicznych.
  • 3. System przeniesienia napędu składający się ze skrzyni biegów, silnika oraz dwóch przekładni obiegowych napędzających gąsienice.

Autor: Adam “BONKERS” Lisiewicz


Czytaj więcej:
Premiera aktualizacji „Firebirds”!
  • 18 listopada 2024
Weź udział w wydarzeniu KW-7 vs KW-7 i zdobądź losy, aby mieć szansę na wygranie IS-7 podczas naszego rocznicowego streamu!
  • 1 listopada 2024
Zdobądź IAR-93B w wydarzeniu Lot Orła!
  • 22 listopada 2024
Małe działo, duże cele: Jak grać pojazdami z „Radzieckim tępicielem”
  • 21 listopada 2024