Nakajima B5N2 Kate, AI-301, pilotowany przez Kmdr.Mitsuo Fuchide, kamuflaż przygotowany przez Bineos_si | Pobierz  Tutaj

Urodzony w prefekturze Nara na wyspie Honsiu w grudniu 1902 roku, Mitsuo Fuchida nie był zbyt zainteresowany lotnictwem jako młodzieniec. Niezwykle patriotyczny i chcący zrobić karierę w wojsku, Fuchida zgłosił się do służby w Marynarce Wojennej w wieku 18 lat. Szybko został przyjęty na szkolenie oficerskie w Akademii Morskiej Etajima w Hiroszimie. To właśnie podczas szkolenia dowiedział się o możliwości rozwoju jako pilot marynarki wojennej, co szybko sprawiło, iż zaczął interesować się awiacją.

Kapitan Mitsuo Fuchida

W roku 1924 Fuchida ukończył szkolenie w Akademii, otrzymując rangę podporucznika w Japońskiej Marynarce Wojennej i z sukcesem dołączając do Japońskiego Lotnictwa Morskiego. Po awansie na stopień porucznika dwa dni przed dniem 25. urodzin udało mu się zdać niezwykle wymagający egzamin na pilota bombowca.

W latach 30. XX wieku doświadczenie lotnicze Fuchidy rosło – w roku 1936 został instruktorem. Rozpoznany jako oficer o ogromnym potencjale, otrzymał awans na stopień komandora podporucznika i ukończył roczny kurs w prestiżowej Akademii Wojny Morskiej w Tokio.

Po inwazji Japonii na kontynentalne Chiny Fuchida wziął udział w operacjach w trakcie wojny japońsko–chińskiej i zdobył cenne doświadczenie, które miało się wkrótce przydać. Po pogorszeniu się stosunków pomiędzy Japonią, a Stanami Zjednoczonymi Fuchida otrzymał pod dowództwo grupę lotniczą z lotniskowca Akagi.

7 grudnia 1941 roku, samoloty Japońskiej Marynarki Wojennej zaatakowały amerykańską bazę w Pearl Harbor. Fuchida, który otrzymał awans na stopień komandora porucznika dwa miesiące wcześniej poprowadził atak. Jeszcze przed świtem z sześciu japońskich lotniskowców wystartowały łącznie 353 samoloty, które skierowały się w stronę wyspy Oahu. Fuchida leciał w kabinie obserwatora prowadzącego atak bombowca B5N2 „Kate” – to pozwoliło mu na skupieniu się wyłącznie na aspekcie taktycznym ataku, bez potrzeby skupiania się na pilotowaniu samolotem – ta rola przypadła kapitanowi Mitsuo Matsuzakiemu.

Samolot torpedowy B5N2 "Kate" wyrusza z lotniskowca Akagi

Fala ataku, którą dowodził Fuchida składała się z 90 samolotów B5N2; 50 z nich, prowadzonych przez komandora podporucznika Shigaharu Muratę, wyposażonych było w bomby o masie 800 kg, stworzone przez połączenie płetwy stabilizującej z pociskiem artyleryjskim kal. 406 mm. Pozostałe 40 bombowców wyposażono w torpedy z zamocowanym dodatkowym statecznikiem, który pozwalał na ich zrzut w płytkim basenie portowym. Dodatkowo w skład pierwszej fali wchodziło 51 bombowców nurkujących D3A1 i 43 myśliwce A6M2 pełniące rolę eskorty.

O godzinie 7:49 samolot Fuchidy znalazł się nad Pearl Harbor. To właśnie wtedy nadał on słynną wiadomość „Tora, Tora, Tora” skierowaną do oficerów na mostku lotniskowca Akagi – atakujący osiągnęli kompletne zaskoczenie. Pierwsza fala zakończyła atak w 20 minut, po wydaniu rozkazu odwrotu Fuchida pozostał w powietrzu, aby nadzorować uderzenie drugiej fali ataku, złożonej z 54 samolotów B5N2, 78 bombowców D3A1 i 35 myśliwców „Zero”. Po powrocie na lotniskowiec wydawało się, że amerykańska marynarka wojenna poniosła niepowetowane straty. Za zatopione uznano 4 amerykańskie pancerniki (chociaż dwa z nich powróciły później do służby). Uszkodzono również wiele innych jednostek nawodnych, zaś do tego japońskim pilotom udało się zniszczyć ponad 200 samolotów wroga. Zginęło ponad 2300 amerykańskich lotników, żołnierzy i marynarzy. Japończycy utracili jedynie 29 maszyn, zestrzelonych przez artylerię przeciwlotniczą i nieliczne amerykańskie samoloty, którym udało się wystartować w chaosie ataku, najsłynniejszym amerykańskim pilotem był wtedy podporucznik Phillip Rasmussen z Korpusu Powietrznego US Army.

Fuchida powrócił niczym bohater na lotniskowiec. Jak w wypadku wcześniejszego ataku na Tarent, na którym wzorowali się Japończycy, załogi chciały wystartować do kolejnego uderzenia. Dowództwo jednak zadecydowało o odwrocie, nie chcąc atakować bazy bez przewagi zaskoczenia. Sam Fuchida otrzymał zadanie zrelacjonowania przebiegu ataku cesarzowi Hirohito.

Fuchida podczas ćwiczeń ataku na Pearl Harbor

Niedługo po tym Fuchida poprowadził atak 188 samolotów na australijski port Darwin – był to największy atak obcego państwa na Australię w historii. Chociaż zniszczenia nie były tak duże jak w Pearl Harbor, atak powiódł się – wiele ważnych frachtowców spoczęło na dnie basenu portowego. W marcu Fuchida dowodził atakami wymierzonymi w brytyjskie okręty wojenne w rejonie Cejlonu (Sri Lanki); samoloty dowodzone przez niego odpowiedzialne były za zatopienie pięciu brytyjskich okrętów – wśród nich były krążowniki HMS Dorsetshire i HMS Cornwall.

Pozostając na pokładzie lotniskowca Akagi Fuchida zachorował na zapalenie wyrostka robaczkowego, który usunięto mu w ambulatorium. To właśnie podczas wczesnych etapów rehabilitacji rozpoczęła się Bitwa o Midway, Fuchida nie był w stanie usiąść za sterami samolotu, więc wspomagał dowództwo na mostku. Po tym jak lotniskowiec trafiony został przez amerykańskie bomby (prawdopodobnie zrzucone z samolotu pilotowanego przez komandora podporucznika Richarda Besta) zarządzono natychmiastową ewakuację. Walcząc z bólem w trakcie chaotycznej ewakuacji, Fuchida opuszczał mostek z pomocą liny, gdy eksplozja rzuciła go na pokład, łamiąc jego obie kostki.

Uznany za dzielnego i inteligentnego przywódcę, Fuchida otrzymał awans na stopnień komandora w 1944 roku. Już nigdy nie miał wrócić do kokpitu. Resztę wojny spędził jako oficer sztabowy Japońskiej Połączonej Floty – został również wysłany jako część zespołu mającego na celu ocenę zniszczeń po zrzuceniu bomby atomowej na Hiroszimę.

Fuchida odszedł z marynarki wojennej po zakończeniu wojny. W roku 1948 usłyszał o Jacobie DeShazerze – członku Rajdu Dolittle'a, który nawrócił się na katolicyzm starając się przetrwać tortury i nieludzkie traktowanie w japońskiej niewoli. Po lekturze Biblii sam Fuchida przeszedł na katolicyzm, konsternując tą decyzją wielu kolegów i znajomych. Spotkał się DeShazerem osobiście w roku 1950. Mitsuo Fuchida poświęcił resztę życia nowej religii. Jego dzieła, możliwe do znalezienia w internecie, wyrażają głęboki żal za życia, które odebrał w trakcie II Wojny Światowej. Przez długi czas mieszkał w Stanach Zjednoczonych, pracując jako kaznodzieja i pisarz. Zapamiętany jako inteligentny i otwarty mężczyzna, zmarł w maju 1976 roku w wieku 73 lat.

O Autorze

Mark Barber, Konsultant Historyczny War Thunder Mark Barber jest pilotem Brytyjskiej Royal Navy. Jego pierwsza książka została opublikowana przez Osprey Publishing w 2008 roku, następnie napisał kilka tytułów dla Ospray i publikacji dla kilku magazynów, takich jak Brytyjski topowy magazyn poświęcony tematyce lotnictwa FlyPast. Jego główne dziedziny zainteresowań to Brytyjskie Lotnictwo Morskie podczas I i II Wojny Światowej oraz Dowództwo Myśliwskie RAF podczas II Wojny Światowej. Obecnie współpracuje z Gaijin jako konsultant historyczny, wspomagając funkcjonowanie Sekcji Historycznej War Thundera (forum) oraz rubryki As Miesiąca.