P-40E z RAAF, malowanie zrobione przez DarkSoul79 | Ściągnij tutaj

Wilfred Stanley Arthur „Woof” oficjalnie dołączył do RAAF 4 września 1939 roku po przejściu selekcji. Następnie został oddelegowany do 22 Eskadry RAAF. Skrzydełka pilota otrzymał 2 marca 1940 roku. 27 marca został przydzielony do 3 Eskadry, którą następnie wysłano na Bliski Wschód – dla Arthura podróż rozpoczęła się 14 lipca. Po służbie w 71 Jednostce Treningu Operacyjnego latał w misjach bojowych za sterami myśliwca Gloster Gladiator. Arthur zgłosił zestrzelenie włoskiego CR.42 12 grudnia, ale kilka dni później został zmuszony do skoku ze spadochronem po ataku na formację bombowców S.79 eskortowanych przez myśliwce CR.42. Po wyjściu z samolotu nie mógł skoczyć, gdyż najpierw blokowała go rurka maski tlenowej, a następnie wsporniki skrzydeł. Na wysokości 304 metrów, w końcu, uwolniła go siła aerodynamiczna.

Wilfred Stanley (Wilf) Arthur

Wkrótce powrócił do latania na nowym Gladiatorze i 26 grudnia zestrzelił jeden dwupłat CR.42 i uszkodził drugi niedaleko Zatoki Sollum.

Po przeniesieniu na myśliwce Hurricane do swoich zdobyczy dołączył zestrzelenie myśliwca Bf 110 podczas walk w Libii. Dywizjon otrzymał nowsze samoloty P-40 Tomahawk przed udziałem w kampanii w Syrii, przed powrotem do Libii. W okresie od 12 października do 22 listopada przypisano mu 1 prawdopodobne zestrzelenie myśliwca Bf 109 i 6 uszkodzeń samolotów wroga. 30 listopada Arthur zestrzelił dwa bombowce Ju 87, jeden myśliwiec G.50 i jeden myśliwiec MC.200, po czym zmuszony został do lądowania na terenie Twierdzy Tobruk. Po lądowaniu powrócił na lotnisko jednostki w „pożyczonym” myśliwcu Hurricane. Za te osiągnięcia odznaczony został Zaszczytnym Krzyżem Lotniczym. W październiku 1941 roku został dowódcą klucza, zaś w marcu 1942 roku powrócił do Australii.

13 kwietnia dołączył do 76 Eskadry RAAF biorącej udział w walkach w okolicach Zatoki Milne. Przez pewien czas był Głównym Instruktorem Pilotażu w 2 Jednostce Treningu Operacyjnego w mieście Mildura, zaś 1 października otrzymał awans na stopień majora. 21 stycznia 1943 roku dołączył do 75 Eskadry RAAF, zaś 10 marca asystował w zestrzeleniu bombowca G4M niedaleko wyspy Trobriand. Od 13 kwietnia 1943 dowodził 75 Eskadrą w miejsce Lesa Jacksona. Pewnego dnia poprowadził jednostkę do walki przeciwko około 90 japońskim maszynom nad zatoką Milne. Za ten wyczyn otrzymał Order za Wybitną Służbę.

Arthur (rząd z przodu, drugi z prawej) z kadetami i instruktorami w Richmond, 1940

14 czerwca 1943 otrzymał awans na stopień podpułkownika i dowództwo 71 Skrzydła. Jednakże 5 listopada podczas startu z lotniska Kirwina zderzył się na pasie startowym z myśliwcem Spitfire z 79 Eskadry. Siedzący za sterami Spitfire'a Starszy Sierżant Ian Hope Callister zginął na miejscu w wyniku eksplozji, zaś Arthur został poważnie poparzony podczas ucieczki z płonącej maszyny. Przez kilka tygodni był bliski śmierci. Po leczeniu w Kirwinie został przeniesiony do Sydney, gdzie przeszedł serię operacji plastycznych

Do lipca 1944 roku wydobrzał na tyle, aby objąć dowództwo 2 Jednostki Treningu Operacyjnego. 5 października, w wieku 24 lat, stał się najmłodszym pułkownikiem RAAF. 31 października, podczas lotu z 76 Eskadrą, zestrzelił bombowiec G4M nad Nową Brytanią. W kwietniu 1945 roku, krótko po przejęciu dowództwa nad 78 Skrzydłem, wziął wraz z 7 innymi oficerami udział w tak zwanym „Buncie Morotai”, gdy chciał się wraz z nimi zrzec stopni w proteście przeciwko polityce RAAF nakazującej pilotom atakować bezwartościowe cele. Arthur otrzymał reprymendę – pomimo tego pozostał w 78 skrzydle do 25 maja. 14 lutego 1946 został zwolniony ze służby.

P-40 Kittyhawk "Polly". Razem z dowódcą oddziału z którym latał Artur po orzymaniu Orderu za Wybitną Służbę w kwietniu 1943

Po wojnie przeniósł się do Darwin, gdzie pracował w Departamencie Repatriacyjnym. W roku 1950 dołączył do Australijskiej Szkoły Administracji Pacyfiku, po czym przeniósł się do Wietnamu, aby pomagać założyć farmę mleczną w Ben Cat. W roku 1961 został schwytany przez partyzantów Wietkongu, aczkolwiek został wypuszczony po zapłaceniu okupu – była nim podobno maszyna do pisania. Pozostając w Wietnamie zajmował się dostarczaniem kaczych piór dla wojsk USA, które używały ich jako wypelnienie w kamizelkach ratunkowych. Po tym epizodzie powrócił do Australii. Zamieszkał w mieście Darwin, gdzie zmarł 23 grudnia 2000 roku w wieku 81 lat. Oficjalnie na jego konto zapisano od 8 do 10 zestrzelonych samolotów, choć nieoficjalnie mówi się o 19 zestrzeleniach. Arthur był również dwukrotnie wspominany w rozkazach dziennych.

Aaron “Anglomanii “Lentz