Na kartach historii w tym miesiącu znajdziesz się w centrum wydarzeń, które miały miejsce na wielu teatrach działań wojennych. Czeka Cię wiele ważnych bitew: Od Iranu i Arabii Saudyjskiej przez Filipiny aż po Wschodnie Prusy! Weź udział w bitwach, korzystając z pojazdów, które brały udział w tych historycznych wydarzeniach, by zdobyć nagrody!

Wasilij Maciewicz

Wasilij Antonowicz Maciewicz był lotniczym asem, który walczył w II wojnie światowej od 1941 roku. Dowodzona przez niego eskadra myśliwska broniła oblężonego Leningradu przed nalotami wroga, a także przeprowadzała naloty szturmowe na pozycje Wehrmachtu. Wkrótce po zniesieniu blokady Leningradu Maciewiczowi nadano tytuł Bohatera Związku Radzieckiego w uznaniu jego odwagi. Był bratankiem jednego z pierwszych rosyjskich pilotów i konstruktorów lotniczych - Lwa Maciewicza. Po wojnie nadal służył w lotnictwie ZSRR.

Trofeum z nagrodą za każde zadanie

Za ukończenie pojedynczego zadania otrzymasz trofeum bojowe z jedną z następujących nagród:

• Karta bonusowa 20-50% na PB na okres 3-10 bitew
• Karta bonusowa 20-50% na SL na okres 3-10 bitew
• 3-5 uniwersalnych zapasowych użyć
• 1 dzień konta premium
• Losowy kamuflaż dla pojazdów naziemnych (spośród tych, które można zdobyć w grze za osiągnięcia lub kupić za Złote Orły).

Inne warunki

• Zadania są dostępne od 12:00 do 12:30 ostatniego dnia każdego zadania.
• Zadania można ukończyć w losowych bitwach, z wyjątkiem trybu „Szturm”.

Możesz zobaczyć szczegółowy opis zadania na dany dzień i ogólny postęp, klikając na nick → Osiągnięcia → Karty historii.

Kalendarz

1 stycznia — 4 stycznia

Operacja Bodenplatte

1 stycznia 1945 r. niemieckie samoloty rozpoczęły masowy atak na lotniska alianckie w Holandii, mając nadzieję na zdobycie przewagi powietrznej, aby wesprzeć kontrofensywę w Ardenach. Udało im się zniszczyć na ziemi prawie 500 samolotów alianckich, ale straty wśród pilotów były minimalne. Alianci szybko uzupełnili utracony sprzęt. Naloty przeprowadzono w tak ścisłej tajemnicy, że dowódcy niemieckich oddziałów artylerii przeciwlotniczej nie wiedzieli o nich i uznawali swoje maszyny za nieprzyjacielskie. Ostrzał własnych FlaK spowodował dodatkowe straty Niemiec. Luftwaffe nie była w stanie odrobić ofiar w personelu — była to ich ostatnia strategiczna operacja.

4 stycznia — 7 stycznia

Operacja Nasr

Największa bitwa pancerna wojny iracko-irańskiej. Miała miejsce w dniach 5–9 stycznia 1981 roku w pobliżu miasta Dezful w południowo-zachodnim Iranie. Irakijczycy wiedzieli, że Irańczycy nadchodzą i dobrze się przygotowali, okopując swoje czołgi aż po wieże. Często ćwiczyli tę taktykę, ponieważ nie byli wystarczająco wykwalifikowani, aby manewrować w walce, ale w tym przypadku bagienny teren był ich atutem. Gdy Irańczycy zaatakowali od frontu i z flanki, wpadli w zasadzkę: bezskutecznie próbowali przebić się, po czym zaczęli manewrować i utknęli w błocie. Operacja Nasr, mająca na celu wyzwolenie miast w południowo-zachodnim Iranie, była całkowitym fiaskiem i przyczyną straty setek pojazdów.

8 stycznia — 11 stycznia

Bitwa o Luzon

9 stycznia 1945 roku rozpoczęła się bitwa o Luzon, największą wyspę archipelagu filipińskiego. Trwała do samego końca wojny, chociaż Amerykanom i Filipińczykom udało się opanować większość wyspy do marca. Na początku bitwy na wyspie wylądowało 175 000 amerykańskich żołnierzy, pomimo iż na operację desantową Japończycy skierowali ataki pilotów kamikaze. Pod koniec stycznia i na początku lutego wyspa była świadkiem największej bitwy pancernej na Pacyfiku. Wojska cesarskie fanatycznie walczyły do końca, ponosząc ogromne straty - w bitwie poległo około 200 tys. japońskich żołnierzy w stosunku do niemal 11 tys. Amerykanów. Fanatyzm Japończyków był tak wielki, że część oddziałów przeszła do walki partyzanckiej. Te, do których nie dotarła wieść o kapitulacji Japonii (bądź nie dały jej wiary), operowały w dżungli jeszcze 3 lata po wojnie.

12 stycznia — 15 stycznia

Operacja Blackcock

Ta mało znana operacja (pol. cietrzew) miała przebieg na granicy Holandii i Niemiec w dniach od 13 do 27 stycznia 1945 r. Po zdobyciu Ardenów alianci zaczęli posuwać się w kierunku Niemiec. W „Trójkącie Roermond”, między rzekami Rur, Wurm i Moza, siły brytyjskie napotkały trzy linie niemieckiej obrony. Jednak Niemcy mieli małe siły oraz brakowało im wsparcia z powietrza, więc ich porażka była tylko kwestią czasu. Operacja Blackcock została w pełni zrealizowana.

16 stycznia — 19 stycznia

Przełamanie blokady Leningradu

W ramach operacji „Iskra” 18 stycznia 1943 roku Armia Czerwona przerwała blokadę Leningradu, która trwała od września 1941 roku. Chociaż korytarz kontrolowany przez ZSRR miał początkowo tylko 8-11 km szerokości, w bardzo krótkim czasie zbudowano szosę i linię kolejową, aby zapewnić miastu dostawy niezbędnych materiałów oraz umożliwić ewakuację ludzi. Armia Czerwona nie była w stanie iść za ciosem swojego sukcesu. Dopiero rok później wróg został całkowicie wyparty z okolic Leningradu.

20 stycznia — 23 stycznia

Lądowanie pod Anzio

W grudniu 1943 roku siły alianckie we Włoszech zostały zatrzymane przez Linię Gustawa. Aby ominąć umocnienia Osi z flanki, alianci przeprowadzili 22 stycznia 1944 roku desant morski w rejonie Anzio. Operacji został nadany kryptonim Shingle (ang.: żwir). Dowodzący nią amerykański generał John Lucas nie wierzył w jej sukces i zamiast wykorzystać element zaskoczenia do ataku na Niemców od tyłu, zaczął umacniać pozycje w rejonie Anzio i Nettuno. Feldmarszałek Kesselring przerzucił wszystkie dostępne wojska w ten rejon, zalał Bagna Pontyjskie i przygwoździł aliantów ciągłym ogniem artyleryjskim. Miesiąc później generał Lucas został usunięty ze stanowiska dowódcy, a bitwa pod Anzio ostatecznie trwała do czerwca – aż do zwycięstwa pod Monte Cassino.

24 stycznia — 27 stycznia

Kocioł Heiligenbeil

26 stycznia 1945 r. 4. Armia Wehrmachtu podjęła ostatnią próbę wyrwania się z okrążenia w pobliżu Heiligenbeil w Prusach Wschodnich (obecnie Mamonowo w Obwodzie Królewieckim). Próba ta zakończyła się niepowodzeniem, ponieważ 30 stycznia pierścień wojsk radzieckich zamknął się, a Niemcy mogli jedynie utrzymywać pozycje i ewakuować ludność cywilną przez Morze Bałtyckie (najwyższe dowództwo zakazało ewakuacji wojska). 29 marca kocioł został zlikwidowany.

28 stycznia — 31 stycznia

Bitwa o Al-Chafdżi

Przez całą drugą połowę stycznia 1991 roku międzynarodowa koalicja skutecznie atakowała Irak z powietrza. Saddam Hussein chciał zaangażować swoich przeciwników w bitwy lądowe, w których armia iracka miała większe doświadczenie ze względu na niedawno zakończoną wojnę iracko-irańską. 29 stycznia 100 irackich czołgów przekroczyło granicę między Kuwejtem a Arabią Saudyjską, zaatakowało siły międzynarodowej koalicji i zajęło miasto Al-Chafdżi. Ludność miasta została ewakuowana z wyprzedzeniem. W odwecie siły powietrzne koalicji dokonały ponad 1000 lotów bojowych, koordynowanych przez Northrop Grumman E-8 Joint STARS. Przez cały dzień 30 stycznia Irakijczykom udało się utrzymać miasto, ale 1 lutego zostali zmuszeni do odwrotu. Ta bitwa pokazała znaczenie wsparcia powietrznego w nowoczesnej wojnie.