[Promocja] Kurt Knispel, pancerna legenda. - Nowości

20 września 2014 Promocja

Uwaga! Artykuł został opublikowany na starszej wersji strony. Mogą wystąpić problemy z wyświetlaniem na niektórych przeglądarkach.

Od Soboty, 20 września, 14:00 do Poniedziałku, 22 września, 14:00

+30%więcej PB dla Pz.Kpfw. IV Ausf. F1, F2, G & H

Kurt Knispel urodził się 20 września 1921 roku w miasteczku Salisfled w Czechosłowacji. Knispel spędził większą część dzieciństwa w Mikulowicach, gdzie jego ojciec pracował w fabryce samochodowej. Knispelowi nie podobała się praca w fabryce, dlatego w kwietniu 1940 roku wstąpił do Wehrmachtu jako ochotnik.

Knispel przeszedł szkolenie podstawowe w Pancernym Rezerwowym Batalionie Szkoleniowym w Żaganiu. Podczas szkolenia uczony był musztry, marszu, salutowania i obsługi broni – głównie pistoletu Walther P38, karabinu Kar98k i użycia granatów ręcznych.

Po szkoleniu podstawowym został przeniesiony do szkolenia pancernego, gdzie uczony był obsługi czołgów Pz I, II, i IV. 1 października został przeniesiony do jednostki polowej 3 Kompanii 29 Pułku Pancernego 12 Dywizji Pancernej, gdzie ukończył szkolenie jako ładowniczy/działonowy czołgu Panzer IV. Podczas treningu w Putlos po raz pierwszy pokazał instruktorom umiejętności strzeleckie – posiadał dar trójwymiarowej wizji połączony z niezwykłym refleksem. Pomimo tego wciąż pozostał jedynie ładowniczym.

Knispel przeszedł swój chrzest bojowy w sierpniu 1941 roku w czołgu Panzer IV. Podczas Operacji Barbarossa szybko stał się działonowym w czołgu pod dowództwem porucznika Hellmana. W styczniu 1942 Knispel powrócił do Putlos, gdzie czekało go szkolenie z obsługi nowego czołgu Panzer VI „Tiger”. Do tego momentu przypisano mu 12 zniszczonych radzieckich czołgów. Jego nowym przydziałem była 1 Kompania 503 Batalionu Ciężkich Czołgów, który wziął udział w Bitwie na Łuku Kurskim jako osłona flanki 7 Dywizji Pancernej. Później Knispel dowodził w tej samej jednostce czołgiem Tiger II.

Knispel czterokrotnie był przedstawiany jako kandydat do otrzymania Krzyża Rycerskiego – medalu tego jednak nigdy nie otrzymał. Mało go to jednak obchodziło, gdyż nie kierowały nim żądza sławy czy zdobywania nagród. Ogółem Knispelowi przypisuje się potwierdzone zniszczenie 168 czołgów, aczkolwiek po wliczeniu zniszczeń niepotwierdzonych liczba ta rośnie do 195. Nawet przy założeniu, iż Knispel zniszczył jedynie 168 czołgów, wciąż sprawia to, iż jest najskuteczniejszym asem pancernym II Wojny Światowej.

Jedną z jego ofiar był czołg T-34, który zniszczył z oszałamiającej odległości 3 kilometrów. Knispel został odznaczony Krzyżem Żelaznym Pierwszej Klasy (po zniszczeniu 15 czołgów), a następnie Złotą Odznaką Pancerną za zniszczenie 100 maszyn. Po zniszczeniu 126 czołgów Knispel odznaczony został Niemieckim Złotym Krzyżem i stał się jedynym podoficerem Wehrmachtu wspomnianym w komunikacie armijnym w czasie II Wojny Światowej.

Wielokrotnie też przypisywał zniszczenia innym czołgom pomimo faktu, iż równie dobrze mógł przypisać je sobie. Knispel często ucinał wszelkie dyskusje i był znany z pogodnej natury. Jako dowódca czołgu stawał się zupełnie inym człowiekiem — często samotnie stawał naprzeciw przeważających sił wroga, aby upewnić się, że reszta jego jednostki była w stanie bezpiecznie wycofać się. Alfred Rubbel, jeden z pierwszych dowódców Knispela, stwierdził, iż w czasie bitwy nigdy nie zostawiał za sobą nikogo, niezależnie od sytuacji.

Knispel brał udział w wielu bitwach i potyczkach – wśród nich nalezy wyróżnić starcia pod Kurskiem, Winnicą, Jampolem, Kamieńcem Podolskim, walki w kotle Korsuńsko-Czerkaskim, starcia w okolicach Caen podczas odwrotu z Normandii oraz ponownie na froncie wschodnim, w miejscach takich jak Mezotur, Torokszentmiklos, Kecskemet, Cegled, Przyczółek Gran , Zamek Bab, Laa, Nitra, Gyula i Wostitz. Pod Wostitz, 28 kwietnia 1945 roku, Knispel został śmiertelnie ranny – zaledwie 10 dni przed końcem wojny.

Jego brak szacunku dla wyższego dowództwa Wehrmachtu sprawił, iż jego awanse zawsze były opóźnione. Pewnego razu Knispel zaatakował pięściami oficera znęcającego się nad radzieckim jeńcem. Knispel miał tatuaż, nosił bródkę i długie włosy – pomimo tego był lubiany przez innych żołnierzy, zaś jego umiejętności scementowały jego reputację.

W wieku 23 lat zniszczył więcej czołgów niż inni słynni niemieccy czołgiści, tacy jak Michael Wittmann, Johannes Bölter, Ernst Barkmann czy Otto Carius.

Odznaczenia zdobyte przez Knispela:

– Krzyż Żelazny Drugiej Klasy;
– Krzyż Żelazny Pierwszej Klasy (nadany za udział w Bitwie na Łuku Kurskim);
– Winterschlacht im Osten (Medal za udział w Walkach na Froncie Wschodnim);
– Odznaka za rany w walce (Srebrna);
– Odznaka Szturmowa (Srebrna);
– Odznaka Szturmowa „100 Szturmów”;
– Krzyż Niemiecki (Złoty);
– Wspomniany w Wehrmachtbericht jako podoficer (za zniszczenie 101 czołgów).

Koniec tej historii jest jednak szczęśliwy – historykom udało się odnaleźć zwłoki Knispela w bezimiennym grobie w mieście Zbojmo. „Został zidentyfikowany na podstawie wojskowego tatuażu na szyi” — stwierdził rzecznik Morawskiego muzeum. Po ponad 68 latach jego ciało powróciło do Niemiec, gdzie zostało pochowane na Centralnym Cmentarzu Honorowym.

Niech spoczywa w pokoju.

Autor: Andrew "Tzeentch_Chaos" O'Sullivan

Czytaj więcej:

Oglądaj Air Superiority 2024 i odbieraj wyjątkowe nagrody z Twitch Drops!