- For PC
- For MAC
- For Linux
- OS: Windows 7 SP1/8/10 (64 bit)
- Procesor: Dual-Core 2.2 GHz
- Pamięć: 4GB
- Karta graficzna: Karta obsługująca DirectX 10.1: Intel HD Graphics 5100 / AMD Radeon 77XX / NVIDIA GeForce GTX 660. Minimalna rozdzielczość to 720p
- Połączenie sieciowe: Internet szerokopasmowy
- Dysk twardy: 17 GB
- OS: Windows 10/11 (64 bit)
- Procesor: Intel Core i5 lub Ryzen 5 3600
- Pamięć: 16 GB lub więcej
- Karta graficzna: Karta obsługująca DirectX 11: Nvidia GeForce 1060 lub lepsza, Radeon RX 570 lub lepsza
- Połączenie sieciowe: Internet szerokopasmowy
- Dysk twardy: 95 GB
- OS: Mac OS Big Sur 11.0 lub nowszy
- Procesor: Core i5, minimum 2.2GHz (Xeon nie jest wspierany)
- Pamięć: 6 GB
- Karta graficzna: Intel Iris Pro 5200 (Mac) lub podobna od AMD/Nvidia. Minimalna rozdzielczość to 720p.
- Połączenie sieciowe: Internet szerokopasmowy
- Dysk twardy: 17 GB
- OS: Mac OS Big Sur 11.0 lub nowszy
- Procesor: Intel Core i7 (Xeon nie jest wspierany)
- Pamięć: 8 GB
- Karta graficzna: Radeon Vega II lub lepsza
- Połączenie sieciowe: Internet szerokopasmowy
- Dysk twardy: 95 GB
- OS: Ostatnie wydania 64bit Linux
- Procesor: Dual-Core 2.4 GHz
- Pamięć: 4 GB
- Karta graficzna: NVIDIA 660 z nowymi sterownikami (nie starsze niż 6 miesięcy) / podobna od AMD z nowymi sterownikami (nie starsze niż 6 miesięcy) (minimalna rozdzielczość to 720p) ze wsparciem Vulkan
- Połączenie sieciowe: Internet szerokopasmowy
- Dysk twardy: 17 GB
- OS: Ubuntu 20.04 64bit
- Procesor: Intel Core i7
- Pamięć: 16 GB
- Karta graficzna: NVIDIA 1060 nowymi sterownikami (nie starsze niż 6 miesięcy) / podobna od AMD z nowymi sterownikami (nie starsze niż 6 miesięcy) (minimalna rozdzielczość to 720p) ze wsparciem Vulkan
- Połączenie sieciowe: Internet szerokopasmowy
- Dysk twardy: 95 GB
Zdjęcie kursantów na mechanika 18 Flight, 3 Wing - Sierpień 1942
Obsługa naziemna USAAF 15 Air Force podczas pracy przy P51, Włochy |
Wszystkie samoloty muszą być regularnie naprawiane i sprawdzane; wiele z procedur używanych w dzisiejszym lotnictwie wojskowym wywodzi się jeszcze z czasów przed Drugą Wojną Światową. Nawet, jeśli samolot nie zostanie uszkodzony przez wroga, wiele z podzespołów w samolocie wojskowym może być użytkowanych jedynie w ograniczonym okresie, nim potrzebna będzie ich wymiana. Dodatkowo, samoloty przechodzą zaplanowane przeglądy. Na przykład, dany samolot może przejść taki regularny przegląd po 25 – 30 godzinach w powietrzu; znacznie dłuższy i bardziej skrupulatny przegląd może być wykonywany co 100 godzin – zajmuje on wtedy więcej czasu. Ominięcie tych restrykcji możliwe jest tylko wtedy, gdy jest to absolutnie konieczne. Nawet wtedy, jeśli lotnisko nie jest atakowane, do przełożenia przeglądu wymagane jest wypełnienie ogromnej ilości dokumentów i formularzy.
Mechanicy Marynarki i RAF podczas pracy przy Swordfishu na pokładzie HMS Ark Royal , przed wojną. |
Jeśli zaś chodziło o rekrutację i szkolenie załóg mechaników, zasady i programy treningowe różniły się w zależności od nacji. Przykładowo, Fleet Air Arm Royal Navy, zgodnie z zasadami Royal Navy, wypracowała rozwiązanie dwutorowe. Większość personelu wywodziła się z linii Morskich Mechaników Powietrznych (Naval Air Mechanic), podczas, gdy wyższe kwalifikacje posiadali rzemieślnicy (Artificiers).
Polska obsługa naziemna pracująca przy Wellingtonie z 300 Dywizjonu Bombowego Ziemi Mazowieckiej |
Mechanicy początkowo przechodzili pięciotygodniowe szkolenie wspólne dla wszystkich rekrutów Royal Navy. Po tym, przeprowadzano podział z uwzględnieniem specjalizacji: mechanik silnika, elektryk, zbrojmistrz i mechanik płatowca. Fleet Air Arm skopiowała od RAF kolokwialne nazwy dla mechaników silników i płatowców – znani byli odtąd jako ‘fitters’ i ‘riggers’. Pełny program treningowy mechaników trwał około roku. Początkowo nie prowadzono szkoleń specjalistycznych skupiających się na wybranych maszynach – mechanicy mieli sami nauczyć się, jak serwisować maszyny, w jakie wyposażona była dana eskadra.
Rzemieślnicy, znani potocznie jako "tiffs", byli albo mechanikami w cywilu bądź odbyli wcześniej staż w bazie RAF Halton. Do zostania rzemieślnikiem potrzebne było zdanie egazminów z matematyki i nauk przyrodniczych, zaś awans na wyższe stopnie był ułatwiony. Trening był również dłuższy – dziewięć miesięcy zajmowało szkolenie ogólne, zas następujące po nim szkolenie handlowe trwało dwa lata – było to i tak o rok krócej aniżeli w czasie pokoju.
W RAF, Lord Trenchard był pomysłodawcą instytucji stażu, założonej w roku 1920. Młodzi chłopcy, w wieku od 15 do 17 lat, mieli stanąć naprzeciw siebie w serii testów, po których wybrani otrzymywali by staże w Siłach Powietrznych. Szkolenie trwało trzy lata w czasach pokoju, ale skrócono je do dwóch lat w czasie wojny, głównie przez wydłużenie godzin pracy. Znani jako ‘Bachory Trencharda,’ prawie 40% z nich miało później otrzymać stopnie wojskowe.
W jednostce frontowej, mechanicy dzieleni byli na zmiany, aczkolwiek wszyscy z nich byli nadzorowani przez Oficera Inżyniera (Air Enginieering Officer - AEO). Stopień wojskowy Inżyniera był inny w zależności od kraju, ale w RAF i Fleet Air Arm funkcję tą często sprawował Kapitan bądź Major; dzielił więc stopień z dowódcą eskadry bądź klucza. Wielu Oficerów Inżynierów rozpoczynało kariery ze stopniami podoficerskimi, więc wiedzieli dobrze, z jakimi ludźmi mają do czynienia i jak z nimi postepować. Rózne zadania wymagały różnych poziomów autoryzacji, więc często to sam Oficer Inżynier podejmował i zatwierdzał decyzję o starcie do walki samolotu z nienaprawioną usterką bądź niedokonanym przeglądem.
Wiele powstałych po wojnie książek, filmów czy innych dóbr kultury skupia się w pierwszym rzędzie na pilotach; wspomina się czasem o innych osobach funkcyjnych, ale mechaników często, niestety, pomija się. Jednakże bez tych wyszkolonych, oddanych i niezawodnych ludzi, często znajdujących się w takim samym niebezpieczeństwie jak piloci, wojna w powietrzu byłaby niemożliwa.
Autor - Mark Barber, Konsultant Historyczny War Thunder
Mark Barber jest pilotem Brytyjskiej Royal Navy. Jego pierwsza książka została opublikowana przez Osprey Publishing w 2008 roku, następnie napisał kilka tytułów dla Ospray i publikacji dla kilku magazynów, takich jak Brytyjski topowy magazyn poświęcony tematyce lotnictwa FlyPast. Jego główne dziedziny zainteresowań to Brytyjskie Lotnictwo Morskie podczas I i II Wojny Światowej oraz Dowództwo Myśliwskie RAF podczas II Wojny Światowej. Obecnie współpracuje z Gaijin jako konsultant historyczny, wspomagając funkcjonowanie Sekcji Historycznej War Thundera (forum) oraz rubryki As Miesiąca.