Hawker Hurricane osłaniający oddziały lądujące na plażach Dieppe

Malowanie zrobione prze DarkSoul79 | Ściągnij tutaj

Katastrofalny rezultat rajdu na Dieppe – porzucone na brzegu czołgi Churchill oraz inny sprzęt wojskowy.

Po ewakuacji wojsk brytyjskich z Dunkierki w roku 1940, a jeszcze przed Bitwą o Anglię, siły alianckie składające się głównie z Brytyjczyków i Kanadyjczyków, wspieranych przez amerykańskich ochotników i siły Wolnej Francji planowały rozwój sił stworzonych do dokonywania rajdów na terytorium okupowane przez III Rzeszę. Współpracując z RAFem i Royal Navy, dowódcy aliantów opracowali wiele technik, które miały nie dopuścić do powtórzenia wcześniejszych błędów. Operacją, której celem miał być port w Dieppe kierował Wiceadmirał Lord Louis Mountbatten – pierwotnie nosiła ona kryptonim "Rutter" i miała odbyć się w czerwcu roku 1942.

Bombowiec Boston Mk III z 88 Eskadry RAF powraca do bazy po ataku na niemiecką baterię dział nabrzeżnych w pobliżu Dieppe.

O 4:30 rano 19 sierpnia rajd w końcu rozpoczął się. Element zaskoczenia stracono niezwykle szybko – o godzinie 3:48 brytyjskie okręty wdały się w walkę z niemieckimi konwojami przybrzeżnymi, co zaalarmowało obrońców. Najgorsze miało jednak dopiero nadejść. Główne uderzenie poszło w rozsypkę praktycznie w momencie, gdy czołgi zjechały z barek desantowych. Czołgi utknęły na plażach z powodu usypanych wałów, betonowych bloków i kamienistego podłoża, co sprawiło, iż były łatwym łupem dla niemieckich dział przeciwpancernych. Piechota znalazła się w jeszcze gorszej sytuacji, ostrzeliwywana z wielu kierunków przez ukryte stanowiska karabinów maszynowych. Chaos pogłębiła jeszcze postawiona przez Royal Navy zasłona dymna, która zasłoniła zarówno cele operacji jak i strefy lądowania, co doprowadziło do nieudanych desantów i kompletnego zniszczenia sił sprzymierzonych.

Plaże niedaleko Dieppe po wycofaniu sił sprzymierzonych.

Samoloty szturmowe Hurricane i myśliwce Spitfire nie mogły zrobić zbyt wiele. Niewystarczające wsparcie dla sił naziemnych i brak przewagi w powietrzu pozwolił bombowcom Dornier Do 217 z jednostki KG 2 na atakowanie okrętów Royal Navy. Te ostatnie również nie były w stanie skutecznie niszczyć niemieckich pozycji. Wszystkie te czynniki sprawiły, iż siły lądowe utknęły na plażach bez możliwości ataku lub ucieczki, co przywołało w wielu oficerach wspomnienia spod Dunkierki

O 11:00 wydano rozkaz odwrotu. W tym czasie Luftwaffe panowała już kompletnie w powietrzu co sprawiło, iż jednostki naziemne znalazły się pod ostrzałem z praktycznie wszystkich stron. Do 14:00 zakończono ewakuację i rozpoczęto powrót na Wyspy Brytyjskie. Wiele czołgów Churchill i innych pojazdów pozostawiono na plaży – stały tam unieruchomione bądź porzucone przez załogi.

Starty aliantów były ogromne – z 5000 żołnierzy kanadyjskich 3367 zginęło, zostało rannych bądź dostało się do niewoli. Zginęło również 275 Brytyjskich komandosów. RAF stracił 106 maszyn zestrzelonych przez artylerię przeciwlotniczą i myśliwce Luftwaffe. Niemcy utracili 48 samolotów. Royal Navy straciła 1 niszczyciel, 33 barki desantowe i 550 zabitych. Starty Wehrmachtu wyniosły około 591 zabitych i rannych.

Lekcje wyciągnięte z tej kosztownej porażki zastosowano dwa lata później w trakcie Operacji Neptune – alianckiego ataku na Francję. Desant ten miał okazać się sukcesem i otworzyć zachodnim aliantom drogę do Niemiec

---

Scott “Smin1080p” Maynard