Od 17:00 15 sierpnia do 17:00 16 serpnia

20% zniżki na kupno Me.163B

Messerschmitt Me 163 ‘Komet’ ("Kometa") został początkowo zaprojektowany przez Doktora Alexandra Lippsicha i był wynikiem wieloletnich doświadczeń przy budowaniu samolotów bez ogona i szybowców. Lippsch został zatrudniony przez firmę Messerschmitt AG w roku 1939. Pod jej skrzydłami stworzył pierwszy prototyp myśliwca, zastępując silnik tłokowy silnikiem rakietowym. Finalny kształt Me 163 przybrał dopiero w roku 1941.

Me 163 miał okazać się najszybszym samolotem świata aż do 1947 roku, gdy rekord ten pobił samolot badawczy Douglas D-558-1 Skystreak. Pokazuje to, jakim demonem prędkości był ten myśliwiec. Jednakże, posiadał on również wady. Silnik rakietowy był bardzo delikatny i miał tendencję do samozapłonu w wypadku nieodpowiedniego obchodzenia się z nim. Do tego, kształt samolotu wykluczał start w normalny sposób, przez co Me 163 musiał być wynoszony w powietrze za pomocą drewnianej płozy.

Pomimo faktu, iż nowoczesny silnik rakietowy był wadliwy, był on konieczny do przeprowadzania szybkich przechwyceń formacji bombowców. Jednakże, prędkość nowego myśliwca również stała się bardziej wadą jak zaletą, gdyż bardzo trudno było do niej przywyknąć nowym pilotom. Dodatkowo, wszelkie zalety napędu znikały w momencie kontaktu z wrogimi bombowcami, zaś inne wady – jak kiepska widoczność z kokpitu - pozostawały.

Pierwszy raz Me 163 wszedł do walki 29 lipca 1944 roku w mieście Brandis niedaleko Lipska. Celem była grupa bombowców B-17 USAAF lecąca zbombardować rafinerię ropy naftowej Leuna niedaleko Marseburga. Niemieckie maszyny zaatakowały bombowce od tyłu, pod lekkim kątem, lecąc z prędkością 950 km/h. Piloci bombowców, widząc po raz pierwszy obiekt lecący tak szybko, złamali formację i zawrócili. Jednakże, pomimo elementu zaskoczenia, nowe myśliwce nie zniszczyły ani jednego wrogiego samolotu – ich wysoka prędkość sprawiła, iż celowanie było trudne, a większość myśliwców wyprzedziła bombowce.

Po tym incydencie, piloci Me 163 opracowali nową taktykę. Początkowo samoloty miały się wznosić pod ostrym kątem, zużywając w ten sposób całą rezerwę paliwa. Potem miały zaś atakować wrogie formacje bombowców w locie ślizgowym. Jednakże, taktykę tą szybko zrozumieli alianccy piloci myśliwców eskorty – P-51 i P-38, którzy zostawiali wspinające się Komety samym sobie, po czym atakowali je, gdy te rozpoczynały nurkowanie .

Pomimo, iż Me 163 miał stać się szczytem niemieckiej myśli technologicznej w owym czasie, nie był jednak wynalazkiem praktycznym. Komety zestrzeliły jedynie 9 wrogich maszyn, przy stracie 14 własnych. Kilka ocalałych egzemplarzy rozsianych jest w muzeach na całym świecie – służą jako pomniki tego nieudanego projektu.

Ściągnijcie malowanie dla   Me.163 |  zrobione przez SimplexX