War Thunder background
Ił-2-37: Szturmowik — Niszczyciel czołgów
Uwaga! Artykuł został opublikowany na starszej wersji strony. Mogą wystąpić problemy z wyświetlaniem na niektórych przeglądarkach.


ERA III: Ił-2-37 Szturmowik

Moc silnika:   ~ 1.500 KM
Prędkość max:   ~ 415 km/h na 1320 m
Waga:   ~ 5200 kg
Pułap:   ~ 5200 m
Uzbrojenie:   2x 37 mm NS-37
  2x 7.62 mm SzKAS
  1x 12.7 mm Berezin
  4 x 50 kg FAB-50
  2 x 100 kg FAB-100

Do 1943 roku Ił-2 stał się trzonem Wojskowych Sił Powietrznych ZSRR, bowiem w ich składzie ponad ⅓ maszyn była Szturmowikami. Jednak czołgi stanowiły ciężki orzech do zgryzienia dla pilotów tych maszyn, wymagając celnego zrzutu bomb do zniszczenia, gdyż działka SzWAK kalibru 20 mm zainstalowane we wcześniejszych wersjach nie wystarczały do pokonania pancerza, a pociski z działek WJa kalibru 23 mm przebijały tylko cienkie opancerzenie. Potrzebne było zatem skuteczniejsze uzbrojenie.

Próby Iłów-2 uzbrojonych w działka SzFK kalibru 37 mm rozpoczęły się w 1943 roku, jednak te okazały się zawodne, więc zastąpiono je działkami Nudelman-Suranow NS-37. Uzbrojenie trafiło do podskrzydłowych zasobników, a takie maszyny nie mogły przenosić rakiet, natomiast ich ładunek bombowy był ograniczony do 200 kg.

W War Thunder NS-37 to bardzo skuteczna broń, zarówno przeciw celom powietrznym, jak i naziemnym, a zapas 50 sztuk amunicji na lufę pozwala się wykazać. Nieopancerzone cele i lekkie czołgi można niszczyć bez kłopotu, a w przypadku średnich jednostek lepiej skupić się na celowaniu w bok lub tył pojazdu. Czołgi ciężkie i bunkry są natomiast bardzo odporne na ostrzał, jednak wprawny pilot może spróbować wymierzyć w cienki dach, jednak lepiej niech pamięta o zapasie miejsca na wyprowadzenie samolotu ze stromego nurkowania. Okręty takie jak niszczyciele i większe od nich nie są specjalnie podatne na ostrzał, jednak patrolowce szybko ulegają pociskom kalibru 37 mm. Ił-2-37 niewątpliwie świetnie sprawdzi się w przyszłych bataliach przeciw okrętom graczy.

Lepiej oddawać pojedyncze strzały lub bardzo krótkie serie, bo odrzut jest potężny i trudno utrzymać cel w siatce celownika. Lufy są na skrzydłach, więc ustawienie zbieżności ma krytyczny wpływ na celność, my zalecamy zachowawcze 300-400 metrów. Oczywiście najlepiej jest ściągać spust właśnie w tej odległości od celu. Warto też szybko odblokować taśmę amunicyjną, w której wszystkie pociski są przeciwpancerne. W domyślnej taśmie pociski przeciwpancerne są na przemian z burzącymi, a te ostatnie nie sprawdzają się przeciw opancerzonym  celom, przez co co drugi strzał jest na straty.



Ciężkie działka sprawiają, że Ił-2-37 jest znacząco mniej zwrotny od innych wariantów Szturmowika. Po odblokowaniu ulepszeń silnika i układu paliwowego sterowność poprawia się, jednak nawet pomimo tego Ił-2 pozostaje tylko celem dla myśliwców.


 ZALETY:

  • Wytrzymały
  • Doskonały samolot szturmowy
  • Spory zapas amunicji

 WADY:

  • Ogromny promień skrętu
  • Brak rakiet
  • Wymaga doświadczenia w pilotażu

Tylny strzelec nieco poprawia sytuację w tej półsferze, czasem choćby ostrzegając przed podchodzącym adwersarzem. Można spróbować wykorzystać starą technikę pilotów Iłów: zwolnić i manewrować tak, by oponent wyprzedził płatowiec, a potem w mgnieniu oka posłać w jego kierunku serię. Lepiej jednak po prostu unikać maszyn wroga, nie lecąc ku wrogim jednostkom naziemnym po najkrótszej trasie. Niekiedy Ił-2-37 sprawdza się jako łowca bombowców, pociski z działek rozszarpują każdy trafiony cel, ale osiągi nie pozwalają Szturmowikowi łatwo dogonić maszyny wroga, zwłaszcza na większej wysokości. W meczu bez celów naziemnych, czyli na przykład w powietrznej dominacji, można wybrać taśmy amunicji przeciw celom powietrznym, ale normalnie te z pociskami przeciwpancernymi powinny pozostać załadowane.



Tuż przed wprowadzeniem do służby Iła-2-37 opracowano nową broń: niewielkie przeciwpancerne bomby PTAB. W komorze bombowej podstawowego Szturmowika mieściło się ich mnóstwo, co pozwalało pokryć bombami duży obszar, znacznie zwiększając szansę trafienia celu. A działko kalibru 37 mm wymagało starannego wycelowania, a niekiedy kilku podejść do celu. Z tego powodu połączenie bomb PTAB i działek kalibru 23 mm stało się preferowanym uzbrojeniem Iłów-2, a produkcja odmiany Ił-2-37 została wstrzymana pod koniec 1943 roku po wyprodukowaniu około 1000 sztuk.

Autor: John „Zoso” Moore


Chcesz dowiedzieć się więcej o innych maszynach? Zajrzyj do naszych Profili Pojazdów!

Czytaj więcej:
Oglądaj Air Superiority 2024 i odbieraj wyjątkowe nagrody z Twitch Drops!
  • 10 maja 2024
Fair Play: Maj 2024
  • 16 maja 2024
Najlepsze myśliwce 3. generacji.
  • 16 maja 2024
Strzelnica - odcinek 406
  • 12 maja 2024

Komentarze (3)

Commenting is no longer available for this news