W rocznicę urodzin radzieckiego konstruktora Władimira Michajłowicza Pietlakowa, dodajemy do War Thunder nową misję jednoosobową "Kronika nurkującego bombowca"!

Do misji można dołączyć poprzez: Menu => Pojedyncze Misje => Front Wschodni => Misje

Władimir Michajłowicz Pietlakow był radzieckim inżynierem lotniczym, który znacząco przyczynił się do zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej. Niestety, nie dożył do jej końca. Z drugiej strony jednak jego dzieła, samoloty myśliwskie i bombowe, walczyły przeciw Niemcom aż do ostatnich dni konfliktu.

Urodził się on w 1891 roku we wiosce Sambek, obecnie na terenie obwodu rostowskiego. Od najmłodszych lat marzył o zdobyciu wykształcenia technicznego, dlatego w roku 1911 podjął wszystkie swoje oszczędności i wyruszył do stolicy, gdzie zaaplikował do Politechniki Moskiewskiej (ros. Императорское московское техническое училище). Z powodu braku środków musiał przerwać studia, ale dokończył je po zakończeniu rewolucji w 1922 roku. Po ukończeniu studiów świeży inżynier lotniczy dołączył do biura konstrukcyjnego Tupolewa, gdzie zdobył bezcenne doświadczenie i wyróżnił się osiągnięciami.

Jednym z najwcześniejszych, a zarazem robiących największe wrażenie projektów Pietlakowa był ciężki bombowiec Pe-8. Projektowanie płatowca rozpoczęło się na początku lat 30., a prototypowa konstrukcja wzbiła się w powietrze 27 grudnia 1936 roku. Wielki, potężny i dobrze chroniony samolot będący w stanie przenieść ogromny ładunek bomb zaczął być produkowany seryjnie w 1940 roku, czym obrazował postęp Związku Radzieckiego w dziedzinie wytwarzania ciężkich bombowców. Samolot czekała wspaniała kariera: zwrócił uwagę radzieckiej administracji i służył jako samolot pasażerski, zbombardował Berlin w 1941 roku, a dla następnej generacji stał się symbolem rozpoczęcia Wielkiej Wojny Ojczyźnianej.

W War Thunder Pe-8 należy do III ery i nie bez powodu jest jednym z najbardziej lubianych bombowców o średnim zasięgu. W porównaniu z amerykańskim odpowiednikiem, Latającą Fortecą B-17, radziecki płatowiec cechuje się świetnym uzbrojeniem defensywnym, odpornością na uszkodzenia i wielkim udźwigiem: Pe-8 zdolny jest przenieść czterdzieści 100 kg bomb albo pojedynczą bombę 5-tonową, przez co ma prawie największy udźwig w grze. Za wadę bombowca należy uznać niewielką prędkość maksymalną, wynosząca 387 km/h (w Trybie Realistycznym), przez co każdy napotkany myśliwiec może go bez problemu dogonić. Pe-8 może się jednak obronić korzystając z trzech karabinów maszynowych i dwóch działek zamontowanych właśnie pod kątem takiej sytuacji.

Wraz z postępami wojny Pe-8 był wykorzystywany coraz rzadziej. ZSRR po prostu nie potrzebowało takiej maszyny, w przeciwieństwie do innych dzieł Władimira Pietlakowa, takich jak frontowy bombowiec Pe-2 czy ciężki myśliwiec Pe-3, które były intensywnie użytkowane aż do ostatnich dni wojny.
 

Pe-2 (i myśliwski wariant Pe-3) był dwusilnikowym średniopłatem o prostej konstrukcji i niespotykanej konstrukcji ogona. Maszyna była niezastąpiona w misjach bombowych na przyfrontowym terytorium wroga i jako samolot bezpośredniego wsparcia żołnierzy na polu bitwy.

War Thunder oferuje szeroką paletę różnych odmian Pe-2 i Pe-3, pozwalając wybierać z wersji odbiegających od siebie osiągami, uniwersalnością, przenoszonym ładunkiem bomb oraz lufowym uzbrojeniem ofensywnym i defensywnym. Peszki są jednymi z najlepszych samolotów wielozadaniowych  w grze, zwłaszcza w bitwach mieszanych. Tutaj Pe-2 i pe-3 naprawdę błyszczą: mają wiele różnych bomb do wyboru, celownik bombowy i hamulec aerodynamiczny, pozwalający na bardzo dokładne bombardowanie z lotu nurkowego, a nieruchome karabiny i działka pozwalają także atakować cele powietrzne. Wieżyczki obronne chronią tył i boki, utrudniając atak na szybki bombowiec. Pe-3 jest chroniony przed atakiem z tyłu i z przodu, podczas gdy Pe-2 ma karabiny i działka skierowane w niemal każdym kierunku.

Władimir Pietlakow zmarł w wypadku lotniczym w 1942 roku. Okoliczności tej tragedii pozostają nieznane do dziś. Jednak Pietlakow nie został zapomniany — jego talent i wkład w rozwój rosyjskiej aeronautyki są niewątpliwe.