Już od początków lotnictwa piloci dążyli do latania pod osłoną nocy, by uniknąć przeciwnika. Ucieczka balonem z oblężonego Paryża w 1870 roku i naloty z wykorzystaniem sterowców podczas I Wojny Światowej to zaledwie nieśmiałe początki. Latanie nocą jest z natury niebezpiecznym zadaniem, ale w obliczu silnej obrony wroga korzyści przewyższają ryzyko. Na początku II Wojny Światowej RAF i Luftwaffe wykonywały bombardowania za dnia, lecz straty, których nie dało się zrównoważyć, spowodowały, że obie strony od końca roku 1940 zdecydowały się na wykonywanie strategicznych nalotów bombowych pod osłoną nocy.

Chociaż większość bitew w War Thunder ma miejsce za dnia, mogą być one również prowadzone po zachodzie słońca. Wizualnie prezentują się oszałamiająco. Strumienie światła z reflektorów przeciwlotniczych tańczą na niebie i wszędzie widać ślady pozostawione przez pociski smugowe. Te efekty nie są na pokaz — snop światła z reflektora skutecznie potrafi oślepić złapanego weń pilota.

W Trybie Symulacyjnym gracz otrzymuje namiastkę tego, z czym musieli zmierzyć się piloci nocnych myśliwców. W 1940 roku, próbując zlokalizować wrogie jednostki, mogli polegać wyłącznie na swoim wzroku. Początkowo udane przechwycenia zależały głównie od szczęścia, lecz od roku 1941 i 1942 RAF oraz Luftwaffe zaczęły wyposażać swoje noce myśliwce Beaufighter, Mosquito, Bf 110 i Ju 88 w urządzenia radarowe, przez co pole bitwy zwiększyło się i częściowo przeniosło na instrumenty rejestrujące odbite fale elektromagnetyczne. Obie strony konfliktu rozwijały tę technologię, pracując nad urządzeniami zakłócającymi i detektorami, zwiększając ich zaawansowanie techniczne aż do końca wojny.

W War Thunder nocne misje niezwykle rzadko trafiają się w bitwach losowych, lecz podczas jazdy testowej lub lotu testowego możesz samodzielnie określić warunki atmosferyczne i porę doby. Dla samolotów znajdujących się w twoim hangarze na ekranie lotu testowego dostępny jest również w lewym dolnym rogu przycisk „Edytor misji”, który pozwoli ci dostosować misję przeciwko graczom sterowanym przez komputer. Możesz zatem pod osłoną nocy przeprowadzić atak lub zorganizować obronę formacji bombowców.

Zamiast prób zlokalizowania przeciwnika w przestworzach można było również zaatakować lotnisko przeciwnika na kontrolowanym przez niego terenie. Do 17 Z-1 wprowadzony w aktualizacji 1.53 był nocnym myśliwcem dalekiego zasięgu (niem. Fernnachtjäger), który wraz z Ju 88 był wykorzystywany w operacjach nad Wielką Brytanią. Oba samoloty odnosiły znaczące sukcesy, więc zdecydowano się przystosować również do tej roli Do 217J, lecz w 1941 roku Adolf Hitler rozkazał zaniechanie podobnych misji i zwiększenie sił obronnych na niemieckim niebie. RAF rozpoczął nocne operacje wraz z Dywizjonem 23. wyposażonym w samoloty Havoc Mk I Intruder (dostępnym w War Thunder jako samolot premium w brytyjskim drzewku technologicznym) i szybko poszerzył zakres działań, formując kolejne dywizjony i dostosowując kolejne maszyny do lotów nad kontynentem i atakowania lotnisk oraz innych celów, np. lokomotyw.​

Światło odbite od Księżyca wciąż zapewnia nieco widoczności w grze, więc gracze nie mają do czynienia z całkowitą ciemnością, lecz w mroku cele są znacznie trudniejsze do znalezienia. W trybach gry ze znacznikami wciąż je widać, jednak trzeba się do nich zbliżyć bardziej niż za dnia. Również bombowce są trudniejsze do odnalezienia na niebie, zwłaszcza gdy pilot korzysta z przewagi, jaką daje mu ukształtowanie terenu i osłona chmur, starając się niewykrytym dotrzeć do celu. W bitwach pancernych pojazdy, które się nie poruszają, są bardzo trudne do wykrycia i z łatwością mogą wciągnąć przeciwnika w zasadzkę.

Oczywiście nocne bombardowania nie ograniczały się jedynie do strategicznych kampanii w Zachodniej Europie. Stosowano również ataki na mniejszą skalę, mające na celu zakłócanie przebiegu transportów i nękanie wroga. Radzieckie pułki nocnych bombowców, latające dwupłatami Po-2, były zmorą wielu żołnierzy Osi. Najsłynniejszym z nich bez wątpienia był złożony z samych kobiet 588 Pułk Nocnych Bombowców (przemianowany później na 46 Tamański Pułk Nocnego Lotnictwa Bombowego Gwardii) znany lepiej jako „Nocne Wiedźmy”. Po-2 można czasem zdobyć w specjalnych wydarzeniach organizowanych przez War Thunder, a on sam zdobył wśród graczy status legendy, bowiem rozwija zawrotną prędkość 150 km/h. Luftwaffe również nie pozostawało dłużne tym działaniom. Zaadaptowało treningowe dwupłatowce, takie jak Ar 66 i Go 145, i włączono do służby w nocnych grupach szturmowych (niem. Nachtschlachtgruppen). Gdy Ju 87 stał się zbyt wrażliwy na ataki podczas operacji prowadzonych za dnia, wiele nocnych grup szturmowych na wschodnim i zachodnim froncie zostało zaopatrzonych w jego nocne odmiany.

Na Pacyfiku na japońskie nocne grupy natrafiono po raz pierwszy nad Guadalcanal. Uczestniczyły w kilku wypadach, lecz od niewyspanych żołnierzy amerykańskich zyskały wiele przedziwnych przydomków. Wśród nich znalazły się „Louie the Louse” i „Washing Machine Charlie”. Początkowo Amerykanie mieli ledwie kilka nocnych myśliwców przeznaczonych do ich zwalczania, lecz Armia Stanów Zjednoczonych, Marynarka i Piechota Morska ostatecznie zostały wyposażone w odpowiednie maszyny, takie jak P-61 Black Widow i nocny wariant myśliwca F6F Hellcat. Te drugie wyposażone w radar – w przeciwieństwie do innych konstrukcji, w których przewidziane było stanowisko operatora radaru – były samolotami jednosilnikowymi i jednoosobowymi. Gdy nad Japonią zaczęły się pojawiać formacje bombowców B-29, Cesarska Armia Japońska i Marynarka Wojenna Cesarstwa Japonii włączyła do służby nocne myśliwce Ki-45 i J1N1 Gekko, które miały je rozbijać. Superfortece były jednak trudnymi przeciwnikami dla kurczącej się japońskiej floty powietrznej.

War Thunder umożliwia rozegranie wielu misji przeciwko graczom sterowanym przez komputer — możecie je znaleźć w Misjach Pojedynczych umiejscowionych w menu. Obejmują dostępne teatry działań i zawierają nocne misje, takie jak „Ratowanie Nocnych Wiedźm”, polegające na podjęciu załogi rozbitego samolotu Po-2 w froncie wschodnim, i „Straż nocna”, w której, korzystając z samolotu F6F, należy powstrzymać Japończyków przed sprowadzeniem nowych sił na zajęte lotnisko.

Nocne bitwy uświadamiają, z jakimi trudnościami zmagali się piloci, prowadzący operacje po zachodzie słońca i stanowią ciekawą odmianę, gdy przyjdzie nam wziąć w nich udział. Jednak pewnie większość graczy na myśl o tak trudnych warunkach cieszy się, że są one raczej niezbyt częstym wyjątkiem, a nie regułą.

Chciałbyś poznać historię innych pojazdów oraz samolotów? Wystarczy, że klikniesz tutaj, a ukaże Ci się lista wszystkich artykułów z serii „Profil Samolotu”.

Autor:  John Moore

Zespół War Thunder