Spitfire F. Mk IX w malowaniu Królewskich Duńskich Sił Powietrznych
kamfualż wykonał balthe_onFire | Pobierz Stąd

Historia Królewskich Duńskich Sił Powietrznych rozpoczęła się w roku 1911, kiedy powołano do życia powietrzne ramię duńskiej marynarki nazwane Marinens Flyvevæsen. Zaledwie rok później duńska armia powołała swoją jednostkę powietrzną, Hærens Flyvertropper. Pierwotnie w skład obu formacji wchodziły francuskie rozpoznawcze dwupłatowce, takie jak Farman HF.20 i Caudron G.3. Dzięki zachowaniu neutralności w czasie I Wojny Światowej Danię ominęły zniszczenia wojennej pożogi, a jej siły powietrzne nie zostały wystawione na szwank. Wielka Wojna pokazała, jak wielki potencjał ma lotnictwo wojskowe, co skłoniło Danię do pozyskania samolotów wojskowych, takich jak niemieckie myśliwce Hansa-Brandenburg W.29, francuskie Breugety XIV i brytyjskie Avro 504. Duńczycy na tym jednak nie poprzestali i w stoczni Orlogsværftet ruszyła produkcja własnych konstrukcji. Niektóre z zagranicznych statków powietrznych były modyfikowane zgodnie z duńską specyfikacją i otrzymywały nowe nazwy — taki los spotkał samolot Hawker Woodcock, którego usprawniona wersja znana była pod mianem Danecock.

Pamiątkowe zdjęcie ukazujące obchody 25 rocznicy istnienia Hærens Flyvertropper (Duńskich Sił Powietrznych) w Kløvermarken, Kopenhaga, 1937 r.

Na krótko przed II Wojną Światową planowano wyposażyć oba skrzydła sił powietrznych w nowe samoloty. Pierwszym krokiem było pozyskanie w 1938 roku 12 jednopłatowych Fokkerów D.XXI. W planach było kupienie ciężkich myśliwców Fokker G.I wraz z licencją produkcyjną oraz lekkich bombowców Fairey Battle, jednak zakupy nie doszły do skutku. Dania została zaatakowana przez Wehrmacht 9 kwietnia 1940 roku w ramach operacji  Weserübung. Dwie godziny po rozpoczęciu inwazji Dania poddała się — jej rząd szybko zorientował się, że opór jest daremny, a niemieckie wojska mają znaczna przewagę liczebną. Wnet cały kraj znalazł się pod okupacją. Przejęcie Danii było istotne strategicznie, gdyż później ułatwiło Wehrmachtowi przeprowadzenie inwazji na Norwegię.

Jednym z pierwszych zarządzeń okupanta Danii było zakazanie istnienia tam sił powietrznych. Równocześnie Luftwaffe zaczęło budować bazy powietrzne na terenie Danii, a także wykorzystywać już istniejącą infrastrukturę. Podczas gdy część pilotów byłych Duńskich Sił Powietrznych została w ojczyźnie, inni salwowali się ucieczką na Wyspy Brytyjskie. Jednym z należących do drugiej grupy pilotów był Kaj Birksted, który odniósł 11 zwycięstw powietrznych i stał się duńskim asem z największa liczbą zestrzeleń na koncie. Inny as powietrzny, Peter Horn, służył w Luftwaffe na froncie wschodnim w ramach Ochotniczego Legionu Duńskego — kolaboracyjnej formacji zbrojnej walczącej przeciw Związkowi Radzieckiemu. W maju 1945 roku Dania została wyzwolona spod okupacji przez wojska alianckie.

Po wojnie Dania znalazła się w zachodniej strefie wpływów. W roku 1950 powstały zjednoczone siły powietrzne Dani, Flyvevåbnet, a w ich skład szybko wprowadzono 39 myśliwców Supermarine Spitfire Mk.IX. W czasie trwania zimnej wojny siły powietrzne były unowocześniane, do służby wprowadzano samoloty takie jak North American F-86 Sabre, Republic F-84 Thunderjet czy Lockheed F-104 Starfighter. Obecnie Królewskie Duńskie Siły Powietrzne wykorzystują wielozadaniowe Lockheed-Martin F-16 jako podstawowy samolot bojowy, ale w przyszłości zostaną one zastąpione przez myśliwce piątej generacji F-35 Lightning II.

Autor: Adam "Bonkers" Lisiewicz

W jednej z nadchodzących aktualizacji, wprowadzimy do War Thunder oznaczenie "Królewskich Duńskich Sił Powietrznych": 

Oznaczenie wykonał Colin 'Fenris' Muir

Zespół War Thunder