Maraton Czołgisty: Model Uszkodzeń [Część 2] - Nowości

Uwaga! Przestarzały format wiadomości. Treść może nie być wyświetlana poprawnie.

24 grudnia 2013

W poprzednim wydaniu Maratonu Czołgisty, wyjaśniliśmy podstawy modelu uszkodzeń w Jednostkach Naziemnych. Dzisiaj zajmiemy się za to amunicją dostępną na polu walki.

Aby jeszcze bardziej rozjaśnić sprawę, pokażemy, jak zostaje uszkodzony czołg. Użyjemy do tego specjalnego systemu przystosowania obrażeń.

Trafmy więc czołg T-34 pociskiem przeciwpancernym z ochronnym czubkiem i balistyce pocisku PzGr39, wystrzelonym z armaty KwK 40 kalibru 75 mm.

Biała linia jest wektorem ruchu pocisku (widoczna w lewym dolnym rogu ), żółta kropka - miejscem trafienia pocisku, jasnoniebieskie linie - stożkiem odłamków pancerza. Zadziałał zapalnik tylni pocisku i eksplodował on mniej więcej pośrodku przedziału bojowego. Żólty okrąg to zasięg eksplozji, zielona sfera zaś odpowiada promieniowi uszkodzeń spowodowanych odłamkami. Czerwone linie symbolizują fragmenty, które uszkodziły ważne moduły.

Zrzut ekranu pokazuje również krytycznie uszkodzone moduły - zamek działa, członków załogi (widocznych jako czerwone prostopadłościany), silnik obrotu wieży i magazyn amunicji - reprezentowane przez zielone prostopadłościany . Członkowie załogi zostali ranni i są wyłączeni z akcji. Efektywność bojowa czołgu została poważnie zmniejszona, ale nie jest jeszcze zniszczony, gdyż jeden członek załogi wciąż pozostaje przy życiu. Wystrzelmy więc drugi raz.

Drugi pocisk również trafił w przedni pancerz, spenetrował go i eksplodował w środku, niszcząc czołg.

Amunicja

Istniejąca obecnie amunicja podzielona jest na trzy grupy:

Przeciwpancerna oparta na energii kinetycznej (w tym pociski podkalibrowe)
Kumulacyjna
Odłamkowo - Burząca

Odczepiony element czołgu PzKpfw IV Ausf.F2

Pociski Przeciwpancerne

Wszystkie pociski przeciwpancerne oparte na energii kinetycznej posiadają taką samą zasadę działania - różnią się jedynie tym, czy posiadają materiał wybuchowy czy nie (pociski z pustą przestrzenią - APHE/APHEBC/APCBC ) i wartością penetracji. Wszystkie pociski posiadają podobną konstrukcję.

W grze działa to w ten sposób - każdy pocisk posiada zbiór cech wpływających na jego trajektorię (masa, prędkość początkowa, współczynnik balistyczny) i jego możliwość zniszczenia (schemat penetracji pancerza zależny od odległości, schemat obrażeń kinetycznych zależny od odległości, osobne cechy efektywności wybuchowej ). Gdy dochodzi do trafienia, wykonywanych jest kilka obliczeń :

sprawdzenie przebicia - jeśli kaliber jest o 10 razy większy niż grubość płyty, penetruje ją automatycznie.

Jeżeli nie ma przebicia- sprawdzenie odbicia. Odbicie strzału jest możliwe, jeśli kąt jest większy niż 60 stopni. Im większy kąt, tym większa szansa na odbicie pocisku. Kąt 90 stopni oznacza, iż penetracja jest niemożliwa.

Jeżeli strzał nie zostanie odbity - rozpoczyna się sprawdzenie penetracji. Pod uwagę brane są następujące czynniki
- - obecna wartość penetracji,
- kąt nachylenia pancerza,
- kąt nachylenia samej maszyny
- kąt uderzenia.
  - Obliczona zostaje efektywna grubość pancerza i wtedy zostaje sprawdzona możliwość penetracji pancerza przez pocisk. Jeśli nie jest to możliwe, a pocisk posiada materiały wybuchowe - zostanie zdetonowany - może to doprowadzić do uszkodzeń zewnętrznych.

Jeżeli dochodzi do penetracji, to pocisk uszkadza pancerz, traci wartość penetracji i uszkodzeń kinetycznych proporcjonalnie do grubości pancerza i wchodzi głębiej. Kązdy pocisk generuje również stożek odłamków, które są w stanie zranić załogę i zniszczyć moduły..

(Dla pocisku kalibru 76 mm stożek ten posiada wysokość 2,5 metra przy kącie rozwarcia równym 15 stopni, obrażenia zadawane przez odłamki wystarczają do zranienia załoganta lub częściowego uszkodzenia modułu).

Sam pocisk po penetracji pancerza wchodzi głębiej, zaś przy każdym trafieniu modułów obliczenia wykonywane są osobno. Są one wykonywane tak długo, aż pocisk nie spenetruje modułu lub jeśli zadziała zapalnik powodujący eksplozję pocisku (jeśli pocisk posiada ładunki wybuchowe, a pancerz nie spowodował ich detonacji) Dystans potrzeby do detonacji zapalnika wynosi od 0.5-1.5 metra od punktu penetracji w zależności od typu pocisku i kalibru działa.

Gdy zapalnik zostaje zdetonowany, powstają dwie sfery - samego wybuchu oraz odłamków. Czołgiści oraz moduły w zasięgu eksplozji mogą zostać uszkodzone przez flaę uderzeniową oraz odłamki.

Stug III Ausf.F strzelający pociskiem PzGr 39

Ważną rzeczą jest również to, że pocisk przeciwpancerny pozbawiony materiałów wybuchowych nie uszkadza modułów tak jak promień lasera, ale również w pewnym promieniu. Z tego powodu, jeśli pocisk przeciwpancerny trafi w miejsce pomiędzy kierowcą a radiooperatorem, to odłamki mogą zranić obydwu załogantów, podczas gdy pocisk - jeśli posiada odpowiednią penetrację - może równie dobrze dotrzeć do silnika.

Pociski Kumulacyjne

Znacznie różnią się od pocisków przeciwpancernych. Z gry możesz się dowiedzieć, jak działają w rzeczywistości. W grze zasada działania pocisku jest bardzo dobrze odwzorowana: ich penetracja nie zmienia się w zależności od przebytego dystansu. Gdy pocisk trafi w cel, dochodzi do eksplozji. Jej charakterystyka podobna jest do eksplozji pocisku odłamkowo - burzącego tego samego kalibru - jest więc w stanie przebić cienki pancerz i zranić załogę.

W miejscu trafienia dochodzi również do uformowania spójnego strumienia. Efekty jego działania podobne są do tych znanych z pocisków przeciwpancernych - uderza on w moduły i stopniowo traci możliwości penetracyjne z każdym trafionym modułem. Długość strumienia ograniczona jest zwykle do pewnej odległości (zwykle od 2 do 4 metrów). Poza tą odległością strumień rozrzedza się i nie uszkadza już modułów. Strumień ten generuje również stożek odłamków, ale jest on mniejszy od tych znanych z pocisków przeciwpancernych.

Pociski Odłamkowo-Burzące

Ten typ amunicji podobny jest w swojej charakterystyce do bomb lotniczych i rakiet, jak i pocisków odłamkowo - burzących w działkach samolotów obecnych już w grze. Generują one stożki obrażeń wybuchowych i odłamkowych; jeżeli wartości numeryczne siły fali uderzeniowej są wystarczające,to penetruje ona pancerz i zadaje obrażenia. Pociski małego i średniego kalibru są w stanie zniszczyć pojazdy zaprojektowane jedynie do wytrzymania ostrzału z broni ręcznej (jak pojazd przeciwlotniczy Flakpanzer I). Pociski odłamkowo - burzące dużego kalibru (od 122mm) potrzebne są do niszczenia czołgów średnich i ciężkich.

Z tego powodu ważne jest, aby odpowiednio dobrać amunicję w zależności od jej charakterystyki penetracyjnej i wybuchowej. Wiedza o danych typach pocisków oraz ich zaletach i wadach może zmienić kurs bitwy.

Zespół War Thunder

Czytaj więcej:

Przepustka Bitewna Sezon 19: „Pierwsza seria” i sklep z Obligacjami!