War Thunder background
653 Schwere Panzerjäger Abteilung
Uwaga! Artykuł został opublikowany na starszej wersji strony. Mogą wystąpić problemy z wyświetlaniem na niektórych przeglądarkach.


Jagdtiger z 653 Batalionu Ciężkich Niszczycieli Czołgów  [Niemcy 1945]
malowanie stworzone przez Tiger_VI  | Pobierz tutaj


Schwere Panzerjäger-Abeitlung 653 (653 Batalion Ciężkich Niszczycieli Czołgów) składał się z trzech kompanii wyposażonych w niszczyciele czołgów Ferdinand (później Elefant) i nowsze Jagdtiger wyposażone w potężne działa kalibru 128 mm.

Jagdtiger wykorzystywał wydłużone podwozie czołgu Tygrys II z nadbudówką kazamatową. Zamówiono 150 pojazdów, jednak tylko około 80 zostało ukończonych i dostarczonych do jednostek. Uzbrojenie główne, działo kalibru 128 mm, zostało zaprojektowane w 1944 roku i było produkowane przez zakłady Kruppa. Armata wystrzeliwała 28-kilogramowe pociski z prędkością 950 m/s. Szybkostrzelność wynosiła trzy pociski na minutę. Zastosowanie amunicji dzielonej, z oddzielnymi pociskiem i ładunkiem miotającym, pozwoliło na dobór ładunku w zależności od potrzeb. Dzięki temu zwiększyła się wszechstronność Jagdtigera. Przy lekkim i średnim ładunku miotającym pojazd był używany w roli samobieżnej artylerii, natomiast ciężki ładunek był używany do wystrzeliwania pocisku przeciwpancerno-burzącego z czepcem i czepcem balistycznym PzGr. 43, kiedy Jagdtiger był wykorzystywany w roli niszczyciela czołgów. Pocisk ten był w stanie przebić 200 mm pancerza z dystansu 1000 metrów i 148 mm pancerza z dystansu 2000 metrów.

Jagdtiger ważył niemal 72 tony i wykorzystywał ten sam silnik, który napędzał Tygrysy I, II i Pantery, przez co stosunek mocy do masy był niekorzystny. Silnik Maybach HL230 P30 rozwijał moc 690 KM i był w stanie rozpędzić Jagdtigera do34 km/h na utwardzonym podłożu. Wykorzystanie odlewanych części metalowych w konstrukcji silnika pozwoliło zastosować większe cylindry, jednak zostało okupione zwiększoną masą.

Wszystkie trzy kompanie 653 Batalionu brały udział w boju, między innymi w historycznych starciach na Łuku Kurskim i bitwie o Dniepr, gdzie pierwsza kompania składająca się z Ferdynandów poniosła ciężkie straty. W 1944 kompania otrzymała 11 nowych Ferdynandów i wzięła udział w bitwie o Anzio.

Druga i trzecia kompania również poniosły straty w boju – w sierpniu 1943 roku po potyczkach na froncie wschodnim jedynie 12 pojazdów pozostało zdolnych do działań. Pojazdy te zostały włączone do 2 kompani, gdzie pod dowództwem 17 Armii Wehrmachtu brały udział w działaniach przeciwko Związkowi Radzieckiemu aż do bitwy o Berlin w maju 1945 roku.

W październiku 1944 nowo utworzona 3 kompania została wyposażona w nowe Jagdtigery i wraz z pierwszą kompanią brała udział w walkach z siłami amerykańskimi i brytyjskimi na froncie zachodnim. Pierwsza kompania prowadziła działania w lasach Ardenów, a trzecia kompania wzięła udział w Operacji Nordwind (niem. północny wiatr) pod dowództwem 17 Dywizji Grenadierów Pancernych SS.

Operacja Nordwind była ostatnią znaczącą ofensywą niemieckiej armii na froncie zachodnim. Jej celem było przełamani linii 7 Armii USA i 1 Armii Francuskiej w miasteczkach Alzacji i Lotaryngii w północnowschodnich regionach Francji. Operacja zakończyła się porażką, niemiecka armia odniosła ciężkie straty.

Słynny czołgista Otto Carius dowodził Jagdtigerem wchodzącym w skład 512 Batalionu Ciężkich Niszczycieli Czołgów na początku 1945 roku, kiedy jego kompania brała udział w obronie Renu, a następnie poddała się amerykanom 15 kwietnia 1945 roku. W swoich wspomnieniach „Tygrysy w błocie” Cairus stwierdził, że w działaniach wojennych pełnia możliwości Jagditgerów nie była wykorzystana. Uważał, że przyczyną były zbyt słaby silnik, zawodny układ przeniesienia mocy i konieczność przestrzeliwania działa po pokonywaniu nawet krótkich odległości w terenie.

Pomimo tych problemów, Jagdtiger budził grozę u alianckich żołnierzy, którzy go napotkali na swej drodze – czołgi sprzymierzonych nie mogły przebić przedniego pancerza pojazdu, co przy zasięgu skutecznego ognia Jagdtigera znacznie przewyższającym zasięg uzbrojenia żołnierzy koalicji antyhitlerowskiej czynił z niego niezwykle groźnego przeciwnika.

Autor: Sean "Gingahninja" Connell


W jednej z przyszłych aktualizacji dodamy do gry emblemat "Sturmgeschütz Abteilung
197", z którego wywodzi się 653 Batalion Ciężkich Niszczycieli Czołgów.

Emblemat stworzony przez Branislav 'InkaL' Mirkov


W niedalekiej przyszłości będziecie mogli sprawdzić te, jak i inne maszyny na zupełnie nowej mapie - Stalingrad. Więcej informacji na ten temat podamy już wkrótce, śledźcie uważnie Blog Deweloperski!


 

 

 

Czytaj więcej:
Oglądaj Air Superiority 2024 i odbieraj wyjątkowe nagrody z Twitch Drops!
  • 10 maja 2024
Dzień Sił Zbrojnych Stanów Zjednoczonych: Świętuj z nowym oznaczeniem!
  • 17 maja 2024
Fair Play: Maj 2024
  • 16 maja 2024
Najlepsze myśliwce 3. generacji.
  • 16 maja 2024