M26 Pershing z 73-ego Batalionu Pancernego, Korea 1951 r., Kamuflaż wykonał Tiger_VI | Pobierz Stąd

War Thunder..

Podgląd poszczególnych modułów w czołgu M26 Pershing

M26 w War Thunder to solidny pojazd wyposażony w 90-milimetrowe działo M3, dla którego dostępny jest szeroki wachlarz amunicji różnego rodzaju. Szczególnie zabójczy jest pocisk przeciwpancerny M82 z czepcem balistycznym wypełniony 200 gramami ładunku burzącego. Przebicie pancerza przeciwnika zwykle gwarantuje wyeliminowanie go z bitwy jednym strzałem. Pocisk ma nieco zbyt małą penetrację, biorąc pod uwagę oponentów, jakich spotyka M26, jednak sprawdza się wystarczająco dobrze podczas flankowania.

W grze pocisk M82 jest modułem pierwszego poziomu, co pozwala szybko go odblokować. Pocisk przeciwpancerny o dużej prędkości wylotowej, M304, pozwala przebić grubszy pancerz, jednak ma problemy z pancerzem pochylonym — to efekt ostatniej aktualizacji, która dopracowała działanie pocisków przeciwpancernych, w tym pełnokalibrowych z twardym rdzeniem. Z tego powodu lepiej jest mierzyć w płaski pancerz. Jeśli celem jest Tygrys Królewski z tak zwaną wieżą Henschela, optymalne jest celowanie właśnie w wieżę na wysokości pozycji celowniczego. Jeśli Tygrys mierzy prosto w M26, ten drugi może go przebić nawet z 1800 metrów.

Pershing ma też swoje wady. Stosunek mocy do masy jest kiepski, gdyż czołg używa tego samego silnika Ford GAF co wcześniejsze M4, lżejsze o niemal osiem ton. Utrudnia to pokonywanie wzgórz, więc dobrze jest znać mapę i zawczasu zaplanować trasę. Jak na czołg średni, M26 ma przeciętny pancerz. Jarzmo ma grubość 114,3 mm, a pochylona pod kątem 46 stopni płyta przednia kadłuba 101,6 mm. Zamiast liczyć na pancerz, lepiej wykorzystać możliwość opuszczenia działa i skorzystać z osłony terenu, ukrywając sylwetkę czołgu. Nie trzeba chyba pisać, że pancerz boczny i tylny jest jeszcze cieńszy. Warto jest zmieniać pozycję, gdy tylko jest to możliwe — ciężkie Tygrysy Królewskie czy IS-2 z roku 1944 będą miały problem z M26 jedynie, gdy będzie on ustawiony pod niekorzystnym kątem, w innym przypadku pokonując go bez większego problemu.

...i nieco historii:

Pershing oraz Sherman z 73 Batalionu Czołgów Ciężkich w bazie Pusan Docks, Korea.

Czołg średni M26, przez krótki czas oznaczony jako czołg ciężki M26, był kulminacją prac konstrukcyjnych zapoczątkowanych przez generała dywizji Gladeona Marcusa Barnesa i pułkownika Josepha Colby’ego. Prace nad prototypowym T20 rozpoczęły się po tym, jak siły niemieckie w maju 1942 roku zaczęły wykorzystywać Panzerkampfwagen IV F2 wyposażony w działo KwK 40 7,5 cm w Afryce.

T20 testowano z armatą M1 kalibru 76 mm. Opracowano także T22 i T23, wstępnie decydując się na ostatnią konstrukcję. W listopadzie 1943 roku agencja uzbrojenia (ang. BuOrd , Bureau of Ordnance) zaakceptowała nowy czołg, którego 250 egzemplarzy powstało do połowy roku 1944 r. Raporty polowe wskazywały potrzebę wyposażenia czołgu w działo większego kalibru. Z tego powodu 50 produkowanych egzemplarzy otrzymało większa armatę. Pierwsze modele oznaczono T25, a późniejsze T26. Różniły się projektem zawieszenia. T25 wykorzystywał paraboloidalne sprężyny taśmowe, a T26 drążki skrętne. W próbach lepiej sprawdził się T26, dzięki czemu mógł szybko zostać skierowany do akcji na początku 1945 roku. Z uwagi na morale, w czasie wojny M26 był klasyfikowany jako „czołg ciężki”.

Źródła:

• G. M. Barnes, „Weapons of World War II”
• R. P. Hunnicutt: „Pershing: A History of the Medium Tank”

Autor: Stephen “Azumazi” Hembree

W jednej z nadchodzących aktualizacji, wprowadzimy do War Thunder napis "From Hell"

Oznaczenie wykonał Branislav 'InkaL' Mirkov

Zdążyłeś już odblokować M26? Jeśli nie to najwyższa pora! 

Zespół War Thunder