M24 Chaffee, Grupos Blindados de Caballeria, Sahara Hiszpańska 1957 r., kamuflaż wykonał TheHVos | Pobierz Stąd

Troszkę Historii: 

W czasie II Wojny Światowej, armia USA wystosowała prośbę o stworzenie nowego czołgu lekkiego, który miał zastąpić starzejące się modele M5 Stuart. W specyfikacji przygotowanej przez Amię znalazły się następujące warunki – waga nowego czołgu miała nie przekraczać 20 ton, zaś system napędu miał być taki sam, jak w modelu M5. Uzbrojenie miała stanowić armata kal. 75 mm. Prace nad nowym czołgiem, oznaczonym jako T24, rozpoczęły się w marcu 1943 roku. Zaledwie miesiąc później zaprezentowano drewnianą makietę nowego pojazdu, a po tym jak Armia zaakceptowała nowy projekt, nakazano produkcję dwóch prototypów. Nowy pojazd zjednał sobie generałów, a Komisja Uzbrojenia zaakceptowała plan masowej produkcji tysiąca tego typu czołgów. Od tej pory model ten znany był jako M24 Chaffee, nazwany na cześć generała dywizji Adny’ego R. Chaffeego Juniora. Nowy czołg miał produkowany być przez zakłady Cadillac i Massey-Harris. W tym czasie jednak obie te fabryki ciągle produkowały czołgi M5 Stuart – produkcja czołgu Chaffee mogła się rozpocząć dopiero w roku 1944. Dostawy pierwszych modeli nowego czołgu zaplanowano na sierpień 1944 roku, aczkolwiek problemy techniczne i zamieszanie spowodowane Ofensywą w Ardenach spowodowały liczne opóźnienia. Po raz pierwszy nowe czołgi zostały użyte w lutym 1945 roku w czasie operacji „Grenade”. Czołgi te zostały również użyte na froncie we Włoszech, aczkolwiek w marcu 1945 było ich wciąż niewiele.

Francuzi używali czołgów M24 w walkach pod Dien Bien Phu.

Tak jak proszono, M24 zachował taki sam napęd, jak czołg M5 Stuart – dwa połączone ze sobą ośmiocylindrowe, benzynowe silniki Cadillac 44T24 o łącznej mocy 220 koni mechanicznych przy 3800 obrotach na minutę, połączone z ośmiobiegową, automatyczną skrzynią biegów typu Hydramatic. W porównaniu z poprzednikiem czołg M24 został wyposażony w zawieszenie oparte na drążkach skrętnych i szersze gąsienice, co poprawiło mobilność w terenie. Waga czołgu wyniosła 18,4 tony, co jednak sprawiło, iż pancerz był dość ograniczony – najgrubszy pancerz znajdował się na jarzmie działa – miał on 38 mm grubości. Pancerz przedni był dość pochyły, aczkolwiek miał grubość jedynie 25,4 mm. Maksymalna prędkość wynosiła 56,3 km/h na utwardzonej drodze i 27,8 km/h w terenie.

Załoga składała się z czterech żołnierzy – dowódcy, działonowego, kierowcy i ładowniczego (niektóre źródła podają, iż w załodze znajdował się również piąty członek, pełniący funkcję asystenta kierowcy). Głównym uzbrojeniem pojazdu było działo M6 kal. 75 mm, zamontowane w trzyosobowej wieży. Działo to, zaprojektowane początkowo do użytku w bombowcach B-25H, było odchudzoną wersją działa M3 używanego w czołgach M4 Sherman (ważyło 180 kg w porównaniu z oryginalną wagą 401 kg). Przy użyciu amunicji APCBC M61 wystrzeliwanej z prędkością 619 m/s można było przebić 69 mm pancerza z odległości 457 m. Za uzbrojenie dodatkowe służyły dwa karabiny maszynowe kal. 7,62 mm – jeden był zamontowany współosiowo do działa, zaś drugi znajdował się w kadłubie obok kierowcy. Do tego na dachu wieży znajdowały się zaczepy umożliwiające zamontowanie karabinu maszynowego M2 kal. 12,7 mm. W czołgu przewożono 48 pocisków do działa głównego, 440 pocisków do karabinu maszynowego kal. 12,7 mm i 3750 pocisków do karabinów maszynowych kal. 7,62 mm.

M24 Chaffee z 81-ego Pułku Rozpoznania, przedziera się przez ruiny Bolonii, Włochy 1945 r.

W służbie frontowej nowy czołg szybko stał się lubiany przez swoją mobilność w terenie – dzięki temu używany był głównie jako pojazd zwiadowczy, a także jako pojazd wsparcia piechoty. Jego cienki pancerz sprawiał jednak, iż Chaffee nie radził sobie zbyt dobrze z czołgami wroga – w tym czasie jednak rzadko już spotykano niemieckie czołgi. W jednym incydencie jednak dwa czołgi Chaffee z Plutonu F 4 Pułku Kawalerii napotkały dwa czołgi Panther w okolicach Domagen. Nim Niemcy zdążyli zareagować Amerykanom udało się zniszczyć oba czołgi przez penetrację pancerza bocznego.

Od roku 1944 do sierpnia 1945, wyprodukowano 4731 czołgów Chaffee – ze względu na powolne dostawy nie zastąpiły one w pełni czołgów M5 Stuart w czasie II Wojny Światowej. M24 został ponownie użyty bojowo w wojnie w Korei – były to jedyne czołgi dostępne w momencie inwazji na Koreę Południową. Czołgi M24 poniosły ciężkie straty w walce z koreańskimi czołgami T-34-85 – szybko zostały więc zastąpione przez modele M4A3E8 i M26 Pershing.

Gdy kariera tego czołgu kończyła się w Stanach Zjednoczonych, to dopiero zaczynała się ona za granicą. Ponad 4000 tego typu maszyn wyeksportowano do 28 krajów, gdzie wzięły udział w wielu konfliktach. Francuzi używali tych czołgów w walkach pod Dien Bien Phu, a armia Wietnamu Południowego użyła ich w czasie walk w okolicach Hue w czasie Wojny W Wietnamie. Po raz ostatni tego typu czołgi zostały użyte bojowo w roku 1971 przez Pakistan w wojnie z Indiami. Niektóre armie używały tych czołgów jeszcze w latach 90. XX wieku, zaś Urugwaj używa ich do dziś, choć po sporych modernizacjach. Na podwoziu czołgu M24 zbudowano wiele innych pojazdów, takich jak samobieżne działo przeciwlotnicze M19 czy też działo samobieżne M37.

I nieco War Thunder: 

Rozmieszczenie poszczególnych modułów oraz załogi w M24 Chaffee

W War Thunder M24 Chaffee jest amerykańskim czołgiem lekkim poziomu III, z Klasyfikacją Bitewną 3,7. Maksymalną prędkość jaką można wycisnąć z tej maszyny to 40km/h, którą da się osiągnąć w 18 sekund jadąc po płaskim terenie. Prędkość obrotu wieży wynosi 18 stopni na sekundę. Na główne uzbrojenie składa się działo M6 kalibru 75 mm, a jego podstawowa amunicja ppanc. - Pocisk M72 jest w stanie spenetrować 88 mm pancerza z bliskiej odległości oraz 61 mm na dystansie 1000 m. Natomiast ulepszona amunicja M61 typu APCBC (pocisk przeciwpancerny z czepcem ochronnym i balistycznym) przebija pancerze odpowiednio – 93 mm z bliskiej odległości i 70 mm z 1000 metrów. Dobrze wyszkolony ładowniczy może ponownie załadować działo w 7,9 sek., zaś zapas amunicji w czołgu wynosi 48 sztuk.

Jak można się łatwo domyśleć, czołg lekki jakim jest M24 nie jest przeznaczony do czołowych pojedynków ogniowych, gdyż jego pancerz może być spenetrowany przez każdy wrogi pojazd tego samego poziomu. Jednakże posiada on to samo działo co wczesne Shermany, przez co jest w stanie zniszczyć większość swoich przeciwników o takiej samej Klasyfikacji Bitewnej. Ruchliwość i niska sylwetka sprawiają, że pojazd dobrze nadaje się do walki manewrowej, flankowania jak i do zasadzek. Dojedź na pozycję, poczekaj na wrogów w zasięgu wzroku, oddaj kilka strzałów i przemieść się na inną pozycję. Za żadną cenę nie pozwól na to by zostać trafionym – cienki pancerz nie obroni załogi. Ba! nawet pociski burzące mogą być dla pojazdu zabójcze.

Chaffee jest dobrym pojazdem do przejmowania punktów w trybie 'Przełamania', jak i do otaczania wrogich jednostek i przechwytywania baz w trybie 'Bitwy'. Wiele drużyn mogło przeć do przodu dzięki pojedynczym lub kilku M24, które zmusiły do wycofania się wroga po nagłym otoczeniu i przejęciu punktów na mapie.

Z cienkim pancerzem, lecz z dobrym działem i prędkością, M24 nie jest frontowym hulaką, gdyż wymaga większej umiejętności i taktyki od gracza. Jednakże, po opanowaniu do mistrzostwa tego pojazdu, da Ci on wiele radości z rozgrywki. Styl gry Chaffee jest podobny do jego następcy w amerykańskim drzewku – M41A1 Walker Bulldog, który jest szybszy, zwinniejszy, a potężna armata 76 mm może wystrzeliwać pociski APDS (podkalibrowe z odrzucanym sabotem).

Autor: Jan "Raypall" Kozák

W jednej z nadchodzących aktualizacji, dodamy do War Thunder oznaczenia
'División Mecanizada Brunete n.° 1" oraz
"1er régiment de chasseurs à cheval" 

Do zobaczenia na polu bitwy!