Od Soboty, 14 grudnia, 7:00 do Poniedziałku, 16 grudnia, 7:00

+30% PD za każdą rozegraną bitwę na Beafighterze oraz Me.410 ( wszystkie wersje) 

Wyzwania

Wykonując powyższe zadania możesz zgarnąć ponad 200.000 Srebrnych Lwów (swoje postępy sprawdzisz otwierając Profil -> Osiągnięcia -> Specjalne)

Ciężkie Bestie

Ciężkie myśliwce były klasą samolotów wojskowych rozwijanych w latach ’30 i na początku ’40. Samoloty tego typu były przeznaczone do szerokiego zakresu zadań, poczynając od zwykłego patrolu, po misje bombowe, przez zadania przechwytujące, eskortę mysliwską, nocne przechwytywanie, zwiad, ataki na cele naziemnie i wiele innych.  Przy zachowaniu dużego promienia działania i wysokiej przeżywalności załogi. Do tych zadań stworzono na przykład samoloty Messerschmitt Bf.110, Petljakow Pe-3, Westland Whirlwind czy Lockheed P-38 Lightning. Jednak szorstka rzeczywistość II Wojny Światowej obaliła wiele spekulacji wokół maszyn tego typu, ukazując, iż konwencjonalny myśliwiec jest w stanie wymanewrować ciężką maszynę. A było to bardziej korzystne jako forma przetrwania niż dodatkowy pancerz. Tylko najbardziej uniwersalne i możliwe do przerabiania projekty myśliwców, okazały się skuteczne, zmieniając ich dotychczasowe role, na samoloty przechwytujące, wykorzystywane w każdych warunkach atmosferycznych i samoloty torpedowe.

Głownym cieżkim myśliwcem Niemiec okresu II Wojny był BF110. Hermann Göring, głównodowodzący Luftwaffe, mocno wierzył w ten samolot. Wprowadzony do służby w 1937 roku. Jednak doświadczenia z bitwy o Anglię i pierwszego miesiąca na froncie wschodnim były jednoznaczne- samolot trzeba zastąpić nowym i szybszym modelem. Pierwsza próba, (Messerschmitt Me210) wykazała wiele podstawowych wad konstrukcyjnych, więc opracowano Me.410. Napędzany  dwoma silnikami Daimler-Benz DB 603A, posiadał dużą uniwersalność ze względu na korzystanie z systemu konwersji zestawów, które pozwoliły zamontować szeroki wachlarz uzbrojenia, włączając w to słynne eksperymentalne działo samopowtarzalne BK 5 50mm. Samolot najczęściej był uzywany jako nieuchwytny bombowiec nocny i samolot do przechwytywania wypraw bombowych.

Royal Air Force zrozumiał, iż potrzebuje cieżkiego myśliwca zdolnego do przenoszenia urządzeń radarowych i przechwytywania niemieckich bombowców w czasie nocnych nalotów podczas bitwy o Anglię. Aby wypełnić tę lukę, wprowadzono w 1940 roku samolot Bristol Beaufighter. Będąc w zasadzie modyfikacją samolotu torpedowego Beaufort, wykorzystywał silniki Herkules, które pozwoliły prototypowi osiągnąć prędkość 539 km/h. Beaufighter był oprócz tego najsilniej uzbrojonym myśliwcem w swojej klasie w tamtym okresie. Posiadał 4 działka Hispano oraz możliwość zamontowania do 7 dodatkowych karabinów maszynowych, rakiet pod skrzydłami czy torpedy 450mm. Owa konstrukcja była na tyle dobra, że niektóre maszyny z wyprodukowanych 6000, pozostawały w służbie do 1960 roku.