F-86 "Sabre" z zespołu akrobacyjnego Golden Crown, należącego do Sił Powietrznych Islamskiej Republiki Iranu

Siły Powietrzne Islamskiej Republiki Iranu ustanowione zostały rozkazem Szacha Rezy, w roku 1920. Organizacja ta była częścią Irańskich Sił Zbrojnych i powstała ze względu na zwiększająca się rolę samolotów na polu walki. Przez wiele lat Irańczycy używali wyłącznie samolotów wyprodukowanych w Europie, ze względu na brak doświadczenia w konstruowaniu i projektowaniu maszyn latających. Pierwszym krajem eksportującym maszyny do Iranu były Niemcy – później do nich dołączyły Francja i Rosja. Samo kupowanie samolotów nie wystarczyło. Pierwszy irański pilot wojskowy — pułkownik Ahmad Khan Nakhjavan ukończył naukę pilotażu we Francji w roku 1925. To wydarzenie stanowiło początek Irańskich Sił Powietrznych.

F-84 oraz dwa P-47 Thunderbolt podczas wspólnego lotu

W kolejnych latach irańscy piloci szkolili się głównie we Francji i w ZSRR. Dzięki temu przed wybuchem II Wojny Światowej Iran był w stanie wystawić do walki około 400 samolotów, pilotowanych przez wyszkolonych pilotów

W roku 1941 Iran był oficjalnie państwem neutralnym, nie angażującym się w konflikt. Wielka Brytania i ZSRR uważały jednak, iż otwarte trasy handlowe z Niemcami zdradzały prawdziwe zamiary tego państwa. Chcąc bronić zasobów ropy naftowej na Bliskim Wschodzie i Kaukazie, Brytyjczycy i Sowieci rozpoczęli więc skoordynowaną inwazję na Iran – Brytyjczycy zaatakowali od strony Iraku i Zatoki Perskiej, a Rosjanie od strony Kaukazu. Irańczycy, nieprzygotowani do obrony, szybko musieli uznać wyższość obu mocarstw.

Pomimo tego, iż zestrzelono jedynie 6 irańskich maszyn, to były one jednymi z niewielu samolotów, jakim udało się wzbić w powietrze. Inne maszyny przejęto, rozmontowano bądź zniszczono na ziemi – irańskie lotnictwo przestało istnieć. Wśród maszyn tych były samoloty szkoleniowe Tiger Moth, nieokreślone wyprodukowane w Iranie samoloty myśliwskie i szkoleniowe oraz brytyjskie samoloty Hawker. Co ciekawe, sam Szach Reza, mający wylatanych 100 godzin w powietrzu, latał na misje zwiadowcze nad Iranem. Był to jeden z niewielu przypadków w historii najnowszej, gdy sama głowa państwa brała aktywny udział w konflikcie zbrojnym.

T 33 Shooting Star, Sił Powietrznych Islamskiej Republiki Iranu

Po zakończeniu II Wojny Światowej, rząd Iranu stał się dość prozachodni, co zaowocowało dostawami maszyn z USA i Wielkiej Brytanii. Pomimo trudnej sytuacji ekonomicznej Iranowi udało się ponownie otworzyć szkoły pilotażu i rozpocząć szkolenia nowych pilotów. 

Do lat 60. XX wieku Iran ponownie był w stanie pochwalić się aktywnymi Siłami Powietrznymi. Wtedy to na stanie tej formacji znajdowało się około 100 myśliwców F-84 i F-86. W latach 70. XX wieku Siły Powietrzne ponownie powiększyły się i zmodernizowały – teraz głównymi samolotami bojowymi stały się myśliwce F-4 Phantom i F-14 Tomcat. Iran był przy tym jedynym państwem używającym myśliwców F-14, poza, oczywiście, Stanami Zjednoczonymi. Jalil Zandi, pilot myśliwca Tomcat, stał się najskuteczniejszym pilotem tego typu samolotu w historii – podczas wojny iracko-irańskiej zestrzelił 11 maszyn wroga.

Autor: Sergej “NuclearFoot” Hrustić

W jednej z nadchodzących aktualizacji, dodamy do War Thunder oznaczenie Sił Powietrznych Islamskiej Republiki Iranu

Grafika została przygotowana przez Colin 'Fenris' Muir

Do zobaczenia w przestworzach!