T-34 1942 z oznaczeniem "Боевая подруга" (walcząca dziewczyna), takie samo jak Maria umieściła na swoim czołgu.

Możecie go odblokować niszcząc 450 przeciwników lub kupić za 200  

Urodziła się na Półwyspie Krymskim w Cesarstwie Rosyjskim w chłopskiej rodzinie w roku 1905. Jako dziesiąte dziecko w rodzinie, jej przyszłość nie rysowała się w jasnych barwach. Po skończeniu szkoły pracowała najpierw w fabryce puszek, a następnie jako telefonistka. W roku 1925 poślubiła oficera Armii Czerwonej – wtedy to też oboje zmienili swoje nazwiska, chcąc uczcić Rewolucję Październikową. Po poznaniu męża zainteresowała się wojskiem, wstępując najpierw do armii jako pielęgniarka, a następnie zapisując się do Klubu Żon Oficerów.
 

Po ataku Niemiec na ZSRR Oktabirskaja została wysłana do Tomska na Syberii, z dala od frontu. W roku 1943 otrzymała wiadomość, iż jej mąż zginął na froncie w okolicach Kijowa w 1941 roku. Wściekła, przysięgła zabijać Niemców własnymi rękoma, chcąc pomścić w ten sposób śmierć męża.
 

Swoją przysięgę wypełniła, sprzedając cały swój majątek, za który kupiła czołg T-34 i podarowała go Armii Czerwonej pod jednym warunkiem – iż to ona miała nim jeździć, zaś sam czołg miał zostać nazwany „Wojująca Dziewczyna” (ros. Боевая подруга). W tej kwestii wysłała list do samego Stalina. Po przeczytaniu listu wódz wyraził zgodę – Maria, po przejściu pięciomiesięcznego szkolenia, została przydzielona do 26 Gwardyjskiej Brygady Pancernej.
 

Po zobaczeniu nowego czołu z kobietą na pozycji kierowcy, żołnierze uważali, iż była to fałszywka, zorganizowana przez oficerów na rzecz propagandy. Okazało się to być bardzo dalekie od prawdy. 21 października 1943 roku, podczas bitwy pancernej niedaleko Smoleńska, Maria jako pierwsza zaatakowała pozycje wroga, niszcząc kilka stanowisk dział przeciwpancernych i karabinów maszynowych. Gdy czołg został uszkodzony przez ogień wroga, Oktabirskaja jako pierwsza wyskoczyła z pojazdu celem dokonania napraw, pomimo wyraźnego zakazu. Po zakończeniu napraw, czołg powrócił do jednostki dwa dni później.
 

17 stycznia 1944 Oktabirskaja ponownie pokazała się z dobrej strony, niszcząc kilka stanowisk artylerii oraz działo samobieżne. Jednakże, niemieckie działo trafiło w czołg, zrywając gąsienicę. Maria ponownie wyskoczyła z czołgu, chcąc naprawić uszkodzenie. Wtedy to inny niemiecki pocisk trafił w pancerz czołgu, rozpadając się na odłamki.
 

Część z nich trafiła Oktabirskają w głowę, przez co zapadła w śpiączkę. Po przeleżeniu ponad 2 miesięcy w śpiączce Maria Oktabirskaja zmarła w szpitalu 15 marca 1944 roku.
 

Autor:Sergej "NuclearFoot" Hrustić