Junkers Ju 87 B-2 w malowaniu zimowym możliwym do odblokowania w grze po zniszczeniu 200 lub 100 celów naziemnych

Do jutra do godziny 15:00 zniżka na natychmiastowe odblokowanie - 50% (100)

Kryptonim „Tajfun” nosiła niemiecka ofensywa na froncie wschodnim, rozpoczęta 2 października 1941 roku. Po inwazji na ZSRR w czerwcu Armia Czerwona znajdowała się w bardzo złej sytuacji. Na północy Grupa Armii „Północ” zajęła Państwa Bałtyckie i okrążyła Leningrad. Na południu Wehrmacht zajął Kijów, odciął od reszty Ukrainy Półwysep Krymski i zajął strategiczny rejon Donbasu. Wojska niemieckie przygotowywały się teraz do natarcia w stronę stolicy ZSRR – Moskwy.
 

Niemieckie Sturmgeschütze podczas Operacji "Tajfun"

Zadanie zdobycia stolicy powierzono Grupie Armii „Środek”, biorącej wcześniej udział w walkach na Białorusi i centralnej części ZSRR. Na papierze formacja ta wydawała się być potężna, aczkolwiek nie oznaczało to, iż problemów nie było. Długie linie zaopatrzenia sprawiały, iż nie docierało ono często przez długi czas na front, zaś wielu żołnierzy nie było w pełni wyposażonych do prowadzenia działań ofensywnych. Do wielu czołgów i pojazdów brakowało części zamiennych, co nie pozwalało ich do końca naprawić. Pomimo tego feldmarszałek Feodor von Bock wciąż dowodził siłą składającą się z 2 milionów żołnierzy, 1000 czołgów i 549 samolotów. Siłom tym rozkazano atak w stronę Moskwy, zalecając izolowanie sił radzieckich w kotłach (Kesseln), które następnie miano rozbijać z pomocą czołgów, artylerii i lotnictwa.
 

Po stronie radzieckiej szybko przygotowywano linie obronne. Tuż przed rozpoczęciem ofensywy najwyższe dowództwo mogło liczyć na siły Frontu Rezerwowego marszałka Siemona Budionnego i Frontu Briańskiego generała Andrieja Jeromienki. W drugiej linii obrony znajdowały się siły Frontu Zachodniego, którym dowodził generał Iwan Koniew. Ogółem, Armii Czerwonej udało się zgromadzić 1,3 miliona żołnierzy, 3000 czołgów i 549 samolotów.
 

Radziecka ciężka haubica M1931 wspiera ogniem obrońców

30 września rozpoczęła się wczesna faza niemieckiego natarcia. W nim to 2 Armia Pancerna dowodzona przez generała Heinza Guderiana rozpoczęła natarcie na miasto Orzeł. Trzy dni później rozpoczęła się główna faza Operacji „Tajfun”, w której to 3 i 4 Armia Pancerna zaatakowały siły Frontu Rezerwowego w okolicach Wiaźmy. Pomimo oporu stawianego przez jednostki radzieckie Niemcom udało się szybko otoczyć siły radzieckie. W tym samym czasie czołgi Guderiana zajęły Orzeł i okrążyły siły radzieckie w kolejnym kotle niedaleko Briańska. Ogółem Niemcom udało się otoczyć 5 radzieckich armii. Większość żołnierzy uwięzionych w kotłach zginęła bądź dostała się do niewoli – niektórym jednak udało się wyrwać z okrążenia.
 

Sukces pierwszego okrążenia nie trwał jednak długo. Z powodu rozciągniętych linii zaopatrzenia, pogarszającej się pogody i zmęczenia żołnierzy nie udało się utrzymać impetu natarcia. Armia Czerwona, pomimo porażki, zdołała szybko stworzyć kolejną linię obrony opartą o stolicę. Bitwa o Moskwę dopiero się zaczynała.
 

Autor: Adam “BONKERS” Lisiewicz