Kamuflaż 'Tygrysa' z 502 Batalionu Czołgów Ciężkich, został przygotowany przez Tiger_VI | Pobierz Tutaj

Willy Jähde urodził się w Helmsdofie, 18 stycznia 1908 roku. W wieku 18 lat wstąpił w szeregi Reichswehry, jego pierwszą jednostką była 6 Pruska Dywizja Zmotoryzowana stacjonująca w Hannowerze. Po remilitaryzacji Niemiec w 1934 roku, otrzymał awans na stopień porucznika. Przez kolejne kilka lat piął się po szczeblach kariery oficerskiej. Tuż przed wybuchem II Wojny Światowej został dowódcą kompanii w 7 Dywizji Pancernej.

W czasie Kampanii Wrześniowej, Jähde wziął udział w bitwie pod Woźnicką. Tam za udział w walce odznaczony został Krzyżem Żelaznym II Klasy. Polacy jednak nie poddawali się łatwo – prowadząc ognień ze wzgórza zniszczyli prawie 50 niemieckich czołgów. W ostatnich dniach Kampanii Wrześniowej Jähde otrzymał Krzyż Żelazny I Klasy.

Jego karierę prawie zakończyła Inwazja na Francję, gdy jego kompania znalazła się na osi kontrataku pod Arras, który wbił się w flankę 7 Dywizji Pancernej i podobno spowodował u Erwina Rommla atak paniki. Jähdemu udało się jednak w porę wycofać.

Po awansie na stopień kapitana i krótkim szkoleniu w szkole pancernej w Putlos, Jähde powrócił na front – tym razem na Wschodzie. Po 18 miesiącach walk Jähde otrzymał awans na stopień majora i otrzymał przydział na dowódcę 502. Batalionu Czołgów Ciężkich – tą samą jednostką miał później dowodzić Otto Carius.

Tygrys z 502 Batalionu Czołgów Ciężkich

Przez kolejne tygodnie, Tygrysy z 502 Batalionu walczyły na froncie przeciwko Armii Czerwonej. Pewnego razu niedaleko Gatczyny, Jähde poprowadził kompanię Tygrysów w ataku na nacierające czołgi Armii Czerwonej. Na miejscu było tak niewiele jednostek Wehrmachtu, iż kompania rozpoczęła walkę jeszcze wtedy, gdy Tygrysy znajdowały się na platformach pociągu, którym ją tam przywieziono. Nawet to nie powstrzymało radzieckiego natarcia. Po utracie Gatczyny Niemcy stracili przewagę – w swojej ostatniej bitwie Jähde wraz z adiutantem poprowadzili do walki ostatnie dwa Tygrysy. Jähde zniszczył 9 radzieckich czołgów – nawet to nie powstrzymało Rosjan. Jego Tygrys został trafiony, zaś sam Jähde został ranny – był to już trzeci raz w trakcie tej wojny.

Po rekonwalescencji Jähde otrzymał Krzyż Rycerski za odwagę w dowodzeniu 502 Batalionem. Po tym przeniesiony został do Eisenach, gdzie otrzymał stanowisko dyrektora szkoły pancernej. W 1945 roku pod Eisenach podeszły wojska amerykańskie. Jähde poprowadził więc do boju Kampfgruppe złożoną z czołgów Panzer III i Panzer IV. Krótko po tym został schwytany przez wojska USA.

W roku 1946 Jähde został przekazany Sowietom, którzy oskarżyli go o udział w zbrodniach wojennych. Do procesu jednak nie doszło, zaś sam Jähde został zwolniony bez postawienia zarzutów. Po tym powrócił do swojej rodzinnej miejscowości, gdzie osiadł z rodziną.Po wojnie znikł z życia publicznego, niezauważony przez władze NRD. Po upadku Muru Berlińskiego przeniósł się wraz z rodziną na Zachód.

Willy Jähde zmarł w 2002 roku w Monachium. Żył 96 lat.

Zespół War Thunder