Bf 109G-6, Biała 6, Letka 13, Słowackie Siły powietrzne, W.Nr. 161 717, pilot P. Zelenak 1944, malowanie zrobione przez Paegas | Ściągnij tutaj
Ten Bf 109 został uszkodzony przy próbie awaryjnego lądowania, 26 czerwca 1944.

W marcu 1939 roku w momencie rozpoczęcia okupacji Czechosłowacji przez Niemcy, Czechosłowackie Siły Powietrzne składały się z sześciu pułków powietrznych. Jednakże tylko jeden z nich znajdowała się na terenie Słowacji – był to 3 Pułk, nazwany imieniem generała lotnictwa Milana Rastisława Štefánika.

13 marca 1939 roku, doszło do spotkania pomiędzy Adolfem Hitlerem, księdzem Jozef Tiso i Ferdynandem Ďurčanským w Berlinie. Plany Führera zakładały zlikwidowanie państwa Czechosłowackiego przy pomocy Słowaków. W zamian za zniszczenie Czechosłowacji od środka, Słowacja miała stać się niepodległym państwem – Hitler zagroził jednak Tiso i Ďurčanskiemu, iż w wypadku odmowy Słowacja miała zostać podzielona między Polską a Węgrami. Tiso i Ďurčanský zgodzili się na postawione warunki, zaś 14 marca ogłoszono powstanie Państwa Słowackiego ("Slovenský štát").
 

Bf 109 G-2-R6

Wspominany wcześniej 3 Pułk Lotniczy stał się podstawą do stworzenia Słowackich Sił Powietrznych, znanych jako Slovenské vzdušné zbraně (SVZ, co można przetłumaczyć jako “Słowacka Broń Powietrzna"). Zaraz po utworzeniu siły te miały na podorędziu 220 samolotów, w większości wyprodukowanych w Czechosłowacji. Podstawowym myśliwcem stał się dwupłatowiec Avia B.534 , podczas, gdy dywizjony rozpoznawcze wyposażono w samoloty Letov Š-328, które mogły być również używane jako lekkie bombowce i samoloty szturmowe.
 

Po raz pierwszy słowackie lotnictwo wzięło udział w wlace podczas starć granicznych z Wegrami w drugiej połowie marca 1939 roku. Podczas tych potyczek Słowacy stracili 9 myśliwców B.534 i dwa samoloty Š-328. Słowackie lotnictwo wzięło również udział w Kampanii Wrześniowej, eskortując niemieckie bombowce Ju 87 i walcząc z polskimi samolotami. 6 września 1939 roku Słowacy zaliczyli pierwsze potwierdzone zwycięstwo, gdy kluczowi myśliwców B.534 udało się zestrzelić samolot rozpoznawczy Lublin R.XIII.

Po rozpoczęciu Operacji Barbarossa 22 czerwca 1941 roku Słowacy dołączyli do walki przeciwko ZSRR. W ukraińskiej części frontu wschodniego znalazły się 2 eskadry myśliwców B.534 (12 i 13) B.534’s oraz trzy eskadry rozpoznawcze (1,2,3), których zadaniem było wspieranie słowackich sił naziemnych . Straty i wyczerpanie odcisnęły jednak piętno na Słowakach, co sprawiło, iż do sierpnia 1941 Słowackie Siły Powietrzne zmuszone zostały do wycofania się z frontu celem reorganizacji i uzupełnienia strat. Najcięższe walki z udziałem Słowaków na Froncie Wschodnim rozegrały się we wrześniu 1941 roku, gdy 12 Eskadra otrzymała rozkaz ochrony mostu na Dnieprze nieopodal Garnostajpola przed radzieckim lotnictwem. Słowakom udało się zestrzelić trzy myśliwce I-16.

Letov Š.328.13, Anapa 1943

Ogółem, Słowaccy piloci wykonali łącznie 2962 misje bojowe ze stratą 4 pilotów – jedne zginął zestrzelony przez radziecką artylerię przeciwlotniczą, zaś trzech pozostałych zginęło w wyniku wypadków. Słowacy powrócili na front wschodni latem 1942 roku i pomimo faktu, iż samoloty Avia B.534 i Š-328 były już przestarzałe, lotnicy kontynuowali wpieranie dywizji pomocniczych w walce z radzieckimi partyzantami na Ukrainie. Po powrocie z ZSRR, Słowacy i Niemcy zgodnie doszli do wniosku, iż należy wyposażyć Siły Powietrzne w nowocześniejsze samoloty. 19 pilotów wysłano na szkolenie na myśliwcu Messerschmitt Bf 109 w mieście Grøve w Danii. Szkolenie trwało od lutego do lipca 1942. Słowacy zakupili więc myśliwce Bf 109 E, które przydzielone zostały do 1 Klucza 13 Eskadry.

Pod koniec sierpnia Słowaccy piloci latający na myśliwcach Bf 109 E powrócili na front. Ich pierwszą bazą było lotnisko w miejscowości Majkop w rejonie Kubania. 13 Eskadrę włączono do jednostki JG 52 jako 13. (slow)/JG 52. W połowie grudnia Niemcy wypożyczyli Słowakom myśliwce Bf 109 F-4, na których to zaczeli odnosić pierwsze prawdziwe sukcesy. W początkach marca 1943 roku, Slowacka jednostka otrzymała równiez myśliwce Bf 109 G-2 i G-4. Dzięki dostawom nowych samolotów, Słowacy byli w stanie zmniejszyć straty i zwiększyć liczbę zestrzeleń. 1 Klucz powrócił na Słowację w lipcu 1943 roku. Najskuteczniejszym słowackim asem myśliwskim był Ján Režňák, któremu udało się zestrzelić 32 radzieckie samoloty.

2 Klucz 13 Eskadry dotarł na front w czerwcu 1943 roku. Piloci tej jednostki walczyli dzielnie, aczkolwiek z powodu radzieckich ofensyw spychających Niemców na zachód morale zaczęło spadać. Wielu pilotów nie chciało już walczyć po stronie Niemiec – pewnego razu trzech pilotów Klucza zdezerterowało na stronę Sowietów. Wydarzenie to sprawiło, iż Słowaków wycofano z frontu. Ogółem, jednostka, 13. (slow.)/JG 52 wykonała około 2600 lotów bojowych nad Krymem i Ukrainą, zestrzeliwując łącznie 215 radzieckich samolotów. 17 słowackich pilotów latających w tej jednostce w latach 1942 – 1943 stało się asami.

Avia Bk.534

Groźba ze strony amerykańskich wypraw bombowych przyczyniła się do utworzenia specjalnej Eskadry Przechwytującej operującej z lotniska Wajnory. Duża część pilotów tej formacji należała wcześniej do 13 Eskadry. Nowo sformowana jednostka początkowo wyposażona była w przestarzałe już myśliwce Bf 109 E i Avia S.534. Pewnego razu doszło do tragedii, gdy dwa słowackie Bfy 109 zestrzeliły niemieckiego Bfa 100 G-2 po tym, gdy ten omyłkowo otworzył do nich ogień.

Od kwietnia 1944 roku jednostka wyposażona była w myśliwce Bf 109 G-6, ale według ustnego polecenia ministra obrony Słowacji Ferdynanda Čatloša słowaccy piloci celowo unikali walki z amerykańskimi samolotami. 16 lipca 1944 roku Bratysława, stolica Słowacji, została silnie zbombardowana przez amerykańskie bombowce. Po tym wydarzeniu pilotów Eskadry Przechwytującej zaczęto nazywać tchórzami. 26 lipca oskarżenie to sprawiło, iż podporucznik Juraj Puškár wyruszył wraz z siedmioma innymi myśliwcami na spotkanie amerykańskiej wyprawy bombowej. Puškár, z honorem splamionym oskarżeniami o tchórzostwo, nakazał zaatakowanie formacji nieprzyjaciela. Prawie natychmiast słowackie samoloty zostały zaatakowane przez myśliwce eskorty, co spowodowało rozproszenie eskadry. Z 8 myśliwców Bf 109 stracono aż 6. Trzech pilotów zginęło, zaś jeden został ciężko ranny. Z powodu tej tragedii 13 Eskadra przestała być znaczącą siłą bojową.

31 sierpnia 1944 roku jednostka znana jako Grupa Broni Powietrznej, wyposażona w najlepsze słowackie samoloty, zdezerterowała na stronę Armii Czerwonej. Powodem było rozbrajanie przez Niemców słowackich jednostek, ale przez swoją ucieczce Grupa nie była w stanie wesprzeć słowackiego powstania, które wybuchło 29 sierpnia . Przez dezercję reszty pilotów i wybuch antyniemieckiego powstania, Słowackie Siły Powietrzne przestały istnieć..

Autor: Petr Žižka

Poniżej prezentujemy godło Słowackich Sił lotniczych, które zostanie dodane do War Thunder w jednej z nadchodzących aktualizacji