Dodano nowe Cele Strategiczne dla bombowców. Cel drużyny amerykańskiej - zniszczyć cele naziemne i osłaniać sojusznicze bombowce.

Cel drużyny niemieckiej - zapobiec zniszczeniu celów naziemnych, wyeliminować wrogie bombowce.

 

USA :  B-17E/late, B-17G, P-47D-25, P-47D-28,  P-51D-5 i P-51D-30

Niemcy:  Bf109 (E-3, F-4, F-4/trop, G-2, G-6, G-10), Fw190 (A-5, A-5/U-2, F-8),  Me410 (A-1, A-1/U2, A-1/U4, B-1, B-1/U2, B-2/U4, B-6/R3)

Schweinfurt było miastem przemysłowym, w którym podczas Drugiej Wojny Światowej produkowano najwięcej łożysk kulkowych w całych Niemczech. Miasto i zakłady zostały w dużej mierze zdewastowane przez alianckie naloty bombowe. Miano nadzieję, iż zniszczenie tych zakładów przemysłowych spowoduje spadek produkcji samolotów i czołgów.

 

Dwie z tych misji – rajd na Schweinfurt-Regensburg i drugi rajd na Schweinfurt, były zwłaszcza kosztowne dla Amerykańskich Sił Powietrznych. 17 sierpnia 1943 roku, 230 bombowców B-17 Z 8 Amerykańskiej Armii Powietrznej, wysłanych jako druga fala bombowców atakujących Regensburg, natrafiły na zmasowany ogień przeciwlotniczy i prawie 300 myśliwców przechwytujących. W wyniku tego tylko 184 samoloty były w stanie zrzucić bomby, zaś 36 nie wróciło do baz w Anglii. Produkcja zmniejszyła się o 34%, zaś większość budynków strawił ogień ,ale istniejąca infrastruktura nie mogła zostać zniszczona tylko podczas jednego rajdu.Natychmiast rozpoczęto rozpraszanie maszynerii, zaś Luftwaffe, poznając zagrożenie, rozpoczęła rozmieszczanie dużej ilości myśliwców przechwytujących w korytarzu prowadzącym do Schweinfurtu. 

 

Po odbudowaniu sił, 8 Armia Powietrzna dokonała kolejnego rajdu 14 października 1943 roku. Misja ta okazała się jeszcze bardziej kosztowna niż wcześniejsza i była odtąd znana jako "Czarny Czwartek". Podczas rajdu prowadzonego przez 291 B-17, 229 zbombardowały cel zaś 60 zostało zestrzelonych. Amerykanie nie mogli ponosić tak dużych strat, zaś rajdy bez udziału eskorty w głąb Niemiec zostały zawieszone do roku 1944. Ataki na Schweinfurt wznowiono w lutym 1944 roku, co później historycy nazwali "Wielkim Tygodniem".