Od Piątku, 25 Lipca, 16:00 do Poniedziałku, 02:01 28 Lipca

30% zniżki na konwersję PB dla wszystkich nacji

Od Soboty. 26 Lipca, 02:01 do Poniedziałku, 02:01 28 Lipca

x5 PB za pierwsze zwycięstwo każdą z nacji

[Operacja] Droga na Grozny Dostępna w zakładce wydarzenia

20% więcej Srebrnych Lwów dla uczestników tej operacji 

Operacja Fall Blau – niemiecka letnia ofensywa na Froncie Wschodnim przeprowadzona od 28 czerwca do 24 listopada 1942 roku miała wypełnić cele założone rok wcześniej podczas inwazji na ZSRR. Fall Blau, lub Plan Niebieski, miał ostatecznie rozbić siły Armii Czerwonej na froncie wschodnim. Głównym celem operacji było zajęcie pól naftowych w okolicach Baku i zdobycie Stalingradu – ważnego centrum przemysłowego i transportowego na południu ZSRR.

Niemiecki czołg prowadzi natarcie, 1942.  Z Bundesarchiv, Bild 101I-218-0510-22 Thiede / CC-BY-SA

Aby wypełnić te cele, zaprawiona w bojach Grupa Armii Południe Wehrmachtu została podzielona na Grupę Armii A i Grupę Armii B. Dowódcą Grupy Armii A został feldmarszałek Wilhelm List, ale to Hitler miał sprawować bezpośrednie dowództwo. W skład tej formacji wchodziły m.in 1. Armia Pancerna, 11. i 17. Armia i rumuńska 4. Armia

Grupa Armii B pod dowództwem generała Maximiliana von Weichsa miała zabezpieczyć północną flankę ataku. W skład tej grupy wchodziły 6. Armia generała Fredricha Paulusa, 4. Armia Pancerna i 2. Armia. Oprócz jednostek niemieckich, w skład Grupy Armii B wchodziły węgierska 2. Armia , włoska 8. Armia i rumuńska 3. Armia.

Przeciwko początkowemu atakowi Armia Czerwona wystawiła cztery fronty ogólno wojskowe: Front Woroneski, Front Stalingradzki, Front Południowy i Front Północno-kaukaski. Podczas następujących miesięcy ciężkich walk, do sił tych miały dołączyć inne radzieckie grupy bojowe. Wiele jednostek rozwiązywano bądź formowano na nowo w razie potrzeby. Wehrmacht wraz z sojusznikami dysponował 1,3 milionem żołnierzy, 1900 czołgami i 1610 samolotami. Naprzeciw nim stanęły siły o liczebności 1,7 milionów żołnierzy (z kolejnym milionem w rezerwie) 3720 czołgów i około 1670 samolotów wszystkich typów.

Radzieccy żołnierze i czołgi na stepie, 1942

Grupa Armii A szybko dotarła do podnóży gór Kaukazu, prowadzona przez Luftwaffe która często bombardowała duże grupy nieprzygotowanych Sowieckich żołnierzy. Kiedy Sowiecka armia cofała się, niszczyła fabryki, pola naftowe i infrastrukturę. Opór w górach, świeże posiłki Sowieckie, długie linie zaopatrzenia, a także problemy logistyczne spowolniły postępy Grupy Armii A. W tym momencie Hitler zwolnił Von Lista i osobiście przejął dowodzenie. W tym czasie 6 Armia generała Paulusa zbliżała się już do przedmieść Stalingradu.

W związku ze znaczącymi początkowymi sukcesami letniej ofensywy, OKW, a w szczególności Hitler nie wierzyli że Sowieci są zdolni do przygotowania obrony oraz kontrofensywy zdolnej zatrzymać niemieckie natarcie. Ale niemiecka armia oraz jej siły sojusznicze były zbyt rozciągnięte, wyczerpane oraz zaczęło im brakować ludzi by kontrolować wielkie przestrzenie które podbili, dodatkowo doskwierały im problemy z zaopatrzeniem oraz ciągłe zagrożenie na innych frontach. Kiedy 6 Armia została zwabiona w okolice Stalingradu, była kompletnie nie przygotowana na zastaną sytuację i od tej pory straciła inicjatywę. Kampania Kaukaska wkrótce przerodzi się w prawdziwy pojedynek mający miejsce w ruinach miasta nad Wołgą. Następstwa tych zmagań i nadchodzące bitwy przesądzą o losach wojny na Froncie Wschodnim.

Aaron "anglomanii" Lentz