Lekki czołg Pz.Kpfw. 38(t) w War Thunder

Kiedy niemieckie pojazdy z głośnym warkotem silników przemierzały zachodnią Europę podczas Blitzkriegu, żołnierze jechali w być może najlepszym wówczas lekkim czołgu. Względnie szybki, dobrze opancerzony, dobre główne działo kalibru 37 mm oraz współosiowy i kadłubowy karabin maszynowy 7,62 mm, efektywny 4 osobowy przedział bojowy, niezawodność godna pozazdroszczenia. Miał kilka niedociągnięć w konstrukcji i ergonomice, ale w porównaniu do innych lekkich czołgów z 1940 roku była to zbalansowana i zwycięska kombinacja. W Blitzkriegu Panzer 38(t) stanowił 24% z 961 czołgów Wehrmachtu z działami dużego kalibru (większość czołgów nie była wyposażona w duże armaty), do tego ten znakomicie skonstruowany czołg nie był wyprodukowany w Niemczech, a nawet nie był niemieckim projektem!

Niemieccy czołgiści na Pz.Kpfw. 38(t)

Historia modelu 38(t) zaczyna się w Czechosłowacji w roku 1935. Model ten pomyślany był jako następca produkowanego przez Škodę i Českomoravská Kolben-Daněk (ČKD) “Lehký tank vzor 35”, tłumaczonego jako “Lekki czołg wzór 35” ( “LT vz 35”, “LT-35”) . Pomimo bycia dobrym czołgiem, LT-35 posiadał kilka złych cech, był skomplikowany i niezbyt solidny. ČKD rozpoczęło więc projektowanie nowego pojazdu z uwzględnieniem problemów poprzednika. W ten sposób narodził się LT-38. Napędzany chłodzonym wodą sześciocylindrowym silnikiem benzynowym Praga Typ TNHPS/II o mocy 123 koni mechanicznych, był w stanie osiągnąć prędkość maksymalną 41 km/h na drodze i ok. 15 km/h w terenie.Nowy czołg wyróżniały również cztery duże koła jezdne, rzadko spotykane w owym czasie. Inną unikalną cechą był zamontowany w kadłubie karabin maszynowy, który mogli obsługiwać zarówno działonowy jaki i kierowca. Posiadał on również zdalny spust. KM w wieży był zamontowany w podobny sposób – mógł być więc obsługiwany oddzielnie bądź też sprzężony z głównym działem.

A Pz.Kpfw. 38(t) w ruchu

Co ciekawe, nawet przed złożeniem zamówienia przez armię czechosłowacką na 150 egzemplarzy nowego czołgu, zakłady ČKD sprzedały już kilkadziesiąt z tych maszyn Iranowi i Peru. Jednakże światowa polityka miała powstrzymać Czechosłowację przed użyciem nowego czołgu. 28 września 1938 roku podpisany został Pakt Monachijski, na mocy którego Czechosłowacja straciła 40% terytorium na rzecz III Rzeszy. Sześć miesięcy później Niemcy zajęli pozostałą część kraju, zaś "wyzwolona" Słowacja stała się sojusznikiem Niemiec.

Oceniając nowe zdobycze Wehrmacht uznał, iż czołgi LT vz.35 i LT v.38 staną się użytecznym atutem dla sił pancernych; ogółem czołgi czechosłowackie stanowiły 35% czołgów używanych przez Niemcy w czasie Blitzkriegu w Europie.Same nazwy czołgów zmienione zostały na Panzerkampfwagen 38(t) i 35(t) – oznaczenie "t" było skrótem od przymiotnika “tschechisch” - "czeski".

Marder III w Północnej Afryce

W roku 1941 Pz38(t) był już przestarzały, ale jego niezawodny i znakomicie dostrojony napęd nie miał sobie równych: W jednym wypadku cały batalion pancerny otrzymał swoje czołgi Pz 38(t) w dwa dni – maszyny przejechały na miejsce zgrupowania prosto z fabryki. Nie zanotowano jakichkolwiek usterek mechanicznych”. Serwis i naprawy również były całkiem nieskomplikowane, idealne dla załóg w warunkach frontowych. Podczas, gdy sam czołg był już przestarzały, jego niezawodne nadwozie używane było dalej – czy jako niszczyciel czołgów “Marder III” czy działo szturmowe Jagdpanzer 38(t) czy w innych pojazdach różnej maści. W tym samym czasie Pz38(t) trafiał na wyposażenie innych armii krajów takich jak Szwajcaria, Szwecja czy Litwa. Niemcy dostarczali go również swoim wschodnim sojusznikom

Największym dziedzictwem czołgu LT vz.38/Pz38(t) nie było jego pancerz czy działo, ale jego niezawodność – sprawiła ona, że pozostawały w służbie dekady po zjeździe z taśmy fabrycznej; Peru wycofało ze służby ostatni czołg LT vz.38 w roku 1988.

Zespół War Thunder