Piloci i czołgiści!

W następnej części naszej zapowiedzi dotyczącej drzewek rozwoju War Thunder, pragniemy przedstawić naszą wizję upiększenia drzewek rozwoju w grze. Będziemy opisywać najbardziej znaczące modele samolotów których jeszcze nie ma w grze, a dziś prezentujemy Państwu naszą wizję (jeszcze nie ostateczną) dla japońskich samolotów.

Kliknij aby powiększyć

Ki-67

Mitsubishi Ki-67 był japońskim ciężkim bombowcem z powodzeniem wykorzystywanym przez Cesarską Armię i Marynarkę Wojenną. Samolot został zaprojektowany w celu zastąpienia przestarzałych Ki-49. Przygotowując go do ewentualnego konfliktu zbrojnego z ZSRR, Armia Japońska złożyła zamówienie na samolot, który miał możliwości pokonywania dalekiego zasięgu oraz był wytrzymały. Jednakże, główną cechą Ki-67 było manewrowanie przy niskiej prędkości bądź przy wysokiej prędkości nurkowania. Zwinność tego ciężkiego bombowca była tak wyjątkowa, że stał się on podstawą dla nocnego myśliwca Ki-109.

Ki-67 był używany jako bombowiec dalekiego zasięgu, bombowiec nurkujący,samolot do zwalczania okrętów podwodnych, samolot szturmowy (wyposażony w dodatkowe działka ustawione pod kątem w kierunku ziemi), jak i samolot do samobójczych ataków kamikadze.

J2M Raiden

J2M Raiden (oznaczenie amerykańskie: "Jack") został stworzony jako odpowiedź na zwiększającą się liczbę amerykańskich bombowców na Pacyfiku. Spośród zalet nowego myśliwca wyróżnić należy duży pułap operacyjny, przyzwoitą prędkość wznoszenia oraz uzbrojenie składające się z maksymalnie sześciu działek kalibru 20 mm; jednak nie było to wystarczające, aby skutecznie zwalczać amerykańskie bombowce, szczególnie nowe bombowce B-29 Superfortress.

J7W

Kolejną desperacką próbą obrony wysp macierzystych Japonii przed niszczycielskimi atakami B-29 było stworzenie samolotu przechwytującego J7W. Niezwykły układ kaczki (to jest z sterem wysokości z przodu samolotu i śmigłem pchającym, czyli przeciwieństwo układu klasycznego) został wybrany, aby w przyszłości w samolocie zamontować opracowywany silnik odrzutowy. Jeżeli J7W wszedłby do masowej produkcji, stałby się sporym zagrożeniem dla amerykańskich bombowców, zwłaszcza biorąc pod uwagę jego imponujące uzbrojenie w postaci 4 działek kalibru 30mm, oraz zwrotność typową dla japońskich myśliwców.

H8K

Kawanishi H8K był dalszym rozwinięciem latającej łodzi H6K, konstrukcja ta była lepsza od poprzednika pod wszystkimi ważniejszymi względami. Zasięg praktyczny samolotu wynosił 7150 km (4440 mil), co pozwolił dwóm H8K wykonać drugi rajd na Pearl Harbor – była to najdalsza wyprawa bombowa dwóch samolotów w historii. Misja ta wymagała tankowania w połowie drogi z pomocą łodzi podwodnej. Prędkość maksymalna samolotu dochodziła do 465 km/h – to niezwykłe osiągnięcie, biorąc pod uwagę ograniczenia, jakie układ łodzi latającej nakłada na aerodynamiczne cechy samolotu. Warto wspomnieć o uzbrojeniu obronnym H8K, na które składało się z 5 karabinów maszynowych i 5 działek 20 mm.

Śledź wiadomości, radzieckie drzewko rozwoju już w środę!

Zespół War Thunder