12 lipca 1944 roku, po tym jak sześciu najlepszych pilotów 616. eskadry ukończyło przeszkolenie na nowy samolot, Gloster Meteor F1 stał się pierwszym alianckim odrzutowcem bojowym w aktywnej służbie. Ten spóźniony debiut przypadł na trzy miesiące po wprowadzeniu do służby jego niemieckiego odpowiednika – Messerschmitta Me 262. Ogółem do bazy RAF Culmhead dostarczono 14 modeli F1, które praktycznie od razu rozpoczęły loty bojowe.

Meteory F1 stacjonujące w bazie RAF Manston, gotowe do przechwytywania latających bomb V1

Po zaledwie tygodniu wszystkie nowe Meteory zostały przeniesione do bazy RAF Manston w hrabstwie Kent. Jako, iż piloci Meteorów otrzymali kategoryczny zakaz przekraczania Kanału La Manche (obawiano się, iż Niemcom uda się przechwycić nowy myśliwiec), odrzutowce skierowano do walki z latającymi bombami V1. Zastępując w tej roli myśliwce Spitfire XIV i Tempest, Meteor okazał się być znacznie lepiej przygotowanym do tego zadania i stał się skuteczną kontrą wobec broni odwetowych.

27 lipca trzy Meteory wykonujące zadania patrolowe miały zadebiutować w walce przeciwko V1. Jednakże z powodu problemów z zacinającymi się działkami Hispano, pierwszego „zestrzelenia” dokonano dopiero 4 sierpnia – co ciekawe, obyło się bez użycia działek . Porucznik D “Dixie” Dean lecący Meteorem F Mk 1 EE216 podważył skrzydło latającej bomby i spowodował jej upadek. Taktyka ta sprawdzała się bardzo dobrze, gdyż Meteor był w stanie dotrzymać kroku latającej bombie.

Meteory F Mk.3 patrolujące Kanał La Manche over the Channel

Dwa dni wcześniej – 25 lipca, Me 262 również zadebiutował w walce po spotkaniu z rozpoznawczym Mosquito z 554. eskadry. Gloster Meteor i Messerschmitt Me262 nigdy nie walczyły ze sobą ze względu na restrykcje nałożone na pilotów. Z tego powodu Meteor podczas wojny wystąpił jedynie epizodycznie – wyprodukowano jedynie 20 egzemplarzy modelu F1, wystarczającego do pełnego wyposażenia jedynie dywizjonu 616. Na przełomie roku 1944/45 po zneutralizowaniu zagrożenia ze strony rakiet V1, jednostka ta pełniła zadania szkoleniowe – jej piloci uczyli strzelców w bombowcach i pilotów myśliwskich zachowania w walce z odrzutowcami, gdyż ciągle rosło zagrożenie ze strony myśliwców Me 262.

Od 18 grudnia 1944 roku eskadra 616. zaczęła otrzymywać nowe myśliwce F. Mk.3 mające zastąpić model F1. Nowy samolot był wyraźnie ulepszoną wersją, również dzięki uwagom pilotów z 616. eskadry. Posiadał on wiele ulepszeń względem starszej wersji, wśród nich lepsze silniki. 20 stycznia 1945 roku Meteory zostały przebazowane na kontynent europejski, gdzie miały strzec wyzwolonych baz powietrznych. Jedynym przypadkiem „walki odrzutowców”, w której wzięły udział Meteory było zdarzenie z 19 marca, gdy bombowce Arado Ar234 zaatakowały lotnisko w Belgii, gdzie stacjonowały brytyjskie myśliwce.

W kolejnych latach, Gloster Meteor miał stać się głównym myśliwcem RAF Fighter Command wraz z wprowadzeniem wersji F.4 i F.8. Samolot ten był również używany przez wiele innych państw na świecie. W późnych latach 50. Meteor musiał jednak ustąpić miejsca nowym odrzutowcom ze skośnymi skrzydłami, takimi jak Hawker Hunter, Supermarine Swift czy Gloster Javelin.

Zespół War Thunder