Gladiator z irackimi oznaczeniami, autorstwa Bomber_of_Bombs, link tutaj

Gloster Gladiators

W maju 1941, w mało znanym zakątku świata wybuchła, trwająca miesiąc, wojna. Była to wojna pomiędzy Brytyjską Wspólnotą Narodów (The Commonwealth) i Irakiem. Po zamachu stanu Irak przyłączył się do Osi i rozpoczął oblężenie bazy RAF w Habbanija. Po nieudanych próbach dyplomatycznego rozwiązania konfliktu, przestarzałe samoloty ze szkoły lotniczej z terenu bazy (4 Service Flying Training School) rozpoczęły naloty na oblegających. Tutaj rozważymy rolę, jaką samoloty Gloster Gladiator pełniły w tej wojnie.

Królewskie Irackie Siły Powietrzne rozpoczęły ataki na bazę RAF w Habbanija. Jeden raz, widząc S.79 nadlatującego na wysokości tuż ponad 6000 metrów, pilot RAF-u zdołał błyskawicznie poderwać Gladiatora i wspiąć się na tą wysokość. Gladiator nie miał zamontowanego systemu dostarczającego tlen; łapiąc z trudem powietrze pilot doszedł do S.79, jednak wszystkie 4 karabiny zamarzły i zacięły się.

Po 5 dniach walk oblegający ustąpili w skutek upadku morale irackiej armii. Po tym nastąpił okres relatywnego spokoju, z ograniczoną liczbą ataków lotniczych przeprowadzanych celem wsparcia wojsk na ziemi.

16 maja Gladiatory dyżurowały na ziemi, a na niedużej wysokości Hawker Audax latał po okręgu przeprowadzając kontrolę radiową. Z rykiem silników sześć Me110 ostrzelało bazę; jeden z nich wzniósł się raptownie i ostrzelał Audaxa przez całą jego długość. Wtem, tak nagle jak się pojawili, znikli. Audaxowi udało się awaryjne wylądować na lotnisku nie mając praktycznie powierzchni sterowych. Strzelec był martwy a pilot poważnie ranny.

Z punktu widzenia załóg Messerschmittów zestrzelony został srebrny dwupłat, więc uznano, iż Gladiator znikł i bombowce mogły zaatakować lotnisko. Trzy Heinkle He111 nadleciały nad bazę i rozpoczęły zrzut bomb. Myśląc, iż wróg jest bezbronny, zawróciły i zaatakowały ponownie. Gladiator nagle zaatakował, nurkując z wysoka. Pilot wystrzelał całą amunicję w jeden bombowiec – jeden z jego silników zaczął dymić, zaś sam samolot przechylił się na skrzydło i zaczął oddalać się od bazy.

Me-110 przechwycony w Iraku

Gladiator nagle ostro zanurkował. Podporucznik Herrtage został śmiertelnie trafiony kulą wystrzeloną z karabinu maszynowego jednego ze strzelców bombowca. He111, którego zaatakował brytyjski pilot, niedługo po tym rozbił się na pustyni.
Te nowoczesne maszyny przyleciały z Niemiec. Samoloty należące do jednostki Fliegerführer Irak miały namalowane oznaczenia sił irackich, bądź latały bez oznaczeń. Na stanie jednostki znalazło się pięć bombowców He111 i dwanaście myśliwców Bf110.

17 maja para Gladiatorów została wysłana z zadaniem przeprowadzenia wymiatania myśliwskiego nad lotniskiem Raszid. Piloci brytyjskich myśliwców zauważyli dwa myśliwce Bf110 w trakcie startu. Obydwie maszyny zanurkowały do ataku, jednakże przestrzeliły. Spodziewając się, iż piloci niemieckich samolotów użyją atutu prędkości aby uciec Gladiatorom, obaj piloci byli zaskoczeni, gdy Niemcy rozpoczęli walkę kołową. Gladiatory z łatwością wymanewrowały obydwa Messerschmitty i zestrzeliły je. Nie bez znaczenia był również fakt, iż w niemieckich myśliwcach nie było tylnych strzelców.

Siły Osi otrzymały wsparcie 28 maja, gdy na lotnisku Kirkuk wylądowała eskadra dwunastu włoskich myśliwców CR.42. Jedynym jednak wkładem Włochów w kampanię w Iraku było zdarzenie, gdy samotny Gladiator zaatakował dwa dwupłaty CR.42. Brytyjski myśliwiec zmusił jednego z włoskich pilotów do lądowania niedaleko pozycji wojsk Wspólnoty Narodów. Drugi włoski dwupłat zdołał uciec.

W tym czasie jednak przywódcy puczu uciekali, zaś wojska Wspólnoty Narodów zbliżały się do Bagdadu. Opór irackiej armii był wyłącznie symboliczny. Rząd Iraku wystąpił o pokój, zaś siły Osi opuściły kraj ze względu na zbliżające się wojska alianckie.

Zespół War Thunder